«Άστρο» αρχιερατικό τους οδηγεί

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 09 Δεκεμβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 16.38

Στο μαγκάλι τσιτσίριζε η φωτιά. Τα ξύλα ήταν μουσκεμένα και δεν άρπαζαν αμέσως. Έριχνα μέσα σελίδες από παλιά περιοδικά, μπας και φουντώσει και ζεσταθεί το νεωκορικό μου κοκκαλάκι.

«Κάλαντα απ’ όλη την Ελλάδα» έγραφε το περιοδικό που έσκιζα για προσάναμμα. Από τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και την Αττική τα περισσότερα. Μου ήρθε στο νου εκείνο το χριστουγεννιάτικο αφήγημα που κυκλοφορεί εσχάτως για τους τρεις νέους μάγους. Από τη Θράκη, τη Θεσσαλία και την Αττική.

Πρωτοσύγκελλοι είναι, αλλά τους λένε μάγους, γιατί με το «άστρο» των δεσποτάδων τους, θέλουν να προδιαγράψουν μία φωτισμένη και λαμπρή πορεία για το μέλλον (τους).

Ο ένας, από τα βόρεια, έχει το μαγικό κιάλι. Μπορεί και βλέπει, σε μία ευθεία, από το γραφείο του, ίσαμε την Καβάλα. Στοχεύει με το μάτι τον θρόνο τον δεσποτικό που βρίσκεται στην άλλη άκρη. Το κιάλι είναι μαγικό. Κοτζάμ φάρος είν’ μπροστά στο παραθύρι του. Κι όμως το κιάλι τον ξεπερνά και βλέπει τον θρόνο.

Ονειρεύεται πως κάποιο από τα επόμενα Χριστούγεννα εκεί θα στρογγυλοκάθεται και θα απολαμβάνει τους κουραμπιέδες της Νέας Καρβάλης, τους καλύτερους της Καβάλας.

Ο άλλος μάγος έχει αδυναμία στου Κωνσταντινίδη τα γλυκά. Τα παλιά τα χρόνια οι μάγοι κυκλοφορούσαν πάνω σε μαγικά χαλιά και άμαξες.

Αυτός έχει άμαξα με πολλά άλογα, απαστράπτουσα, που «βγαίνει» κοντά στο χωριό της Μέρκελ. Με το πολυτελές αμάξι πάει στη Χαλκίδα, την Καλαμάτα, τον Πειραιά.

Τις διαδρομές τις σχεδιάζει μήνες πριν. Κάθεται στο πολυτελές εξοχικό του ανάκτορο που απέκτησε από τα πρώτα κιόλας χρόνια της Ιεροσύνης, που στέκει αγέρωχο στο ιστορικό νησί που κατατρόπωσαν οι Έλληνες τους Πέρσες, και σχεδιάζει τις διαδρομές.

Για να κάνει αρχιερατικό «λόμπιινγκ» που λέμε και εμείς οι παραδοσιακοί. Μήπως και σε επόμενη εκλογική γύρα του κάτσει το φλουρί του δεσπότη.

Ο τρίτος μάγος ξεπερνά σε μαγεία τον Μελχιόρ. Ο νέος δεσπότης, που πάει στο γραφείο του δύο μέρες την εβδομάδα, νόμιζε πως τούτος ο Πρωτοσύγκελλος θα ήταν εργατικός σαν τον Προκόπη, το στρουμφάκι.

Για τις υπόλοιπες εργάσιμες ημέρες των κοινών θνητών που δεν αγγίζουν τον δεσπότη, βρέθηκε άξιος αντικαταστάτης ο Πρωτοσύγκελλος.

Ο λεγάμενος όμως, με το που πήρε τη θέση, νόμισε πως τον έκαναν αρχιερέα. Αλαζόνας και εγωκεντρικός, έλεγαν ανέκαθεν στο στρουμφοχωριό των Πετραλώνων.

Απλά ακατάλληλος λένε όσοι τον εχθρεύονται. Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι. Ζήτησε και από τον σεμνό και ταπεινό βοηθό να μη φέρει πατερίτσα.

Ο παπάς στον επίσκοπο. «Κι άμα γίνει κανένα πανηγύρι θα σου πούμε εμείς να την πάρεις την πατερίτσα». Τέτοια ωραία του είπε.

Τους τρεις σύγχρονους μάγους αναλογιζόμουν και συνέχισα να πετώ σελίδες από τα κάλαντα στο μαγκάλι. Ψάχνει ο καθένας τη δική του φάτνη, παραβλέποντας πως λάμπουν μόνο επειδή στραφταλίζει η μίτρα που κινείται δίπλα τους.

ΥΓ. Παρακαλώ πάρα πολύ τους αγίους αρχιερείς και ιερείς να μην ασχολούνται με αλλότρια πράγματα πέραν των αρμοδιοτήτων των. Αναφέρομαι στον Μητροπολίτη Χονγκ Κονγκ που «θεολογεί» χρησιμοποιώντας μέσα στη νηστεία των Χριστουγέννων περισπούδαστα άρθρα που αντιγράφουν το νεωκορικό μου ύφος.

Όχι μόνο γιατί μερικοί ζαλισμένοι μετά λένε πως είμαι και αρχιερεύς, αλλά ομιλεί δεσπότης πράμα για κατανάλωση αρτύσιμων γλυκισμάτων μέσα στη νηστεία.

Αναφέρομαι, ακόμη, στον ιερέα (που όταν δεν αρθρογραφεί λες και τον τσίμπησε μύγα Τσε-Τσε) κάνει τον φωτογράφο και στέλνει ανταποκρίσεις από το CERN…

Παρεπιπτόντως το καλύτερο τσιζκέικ θα το βρείτε στη Union Square στο Σαν Φρανσίσκο. Όσοι έχουν πάει ξέρουν. Και από τσιζκέικ και από άλλα εξωτικά.

Ο ΝΕΩΚΟΡΟΣ