Παστίλιες - και Μητρόπολη στη Φωκίδα- για τον πόνο του άλλου

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 01.45

Θυμώνω. Kαι θυμώνω πολύ. Τα έχω πει. Ποιος με ακούει, όμως, εμένα τον νεωκόρο; Πάσχα, Χριστούγεννα, καλοκαίρι τα δώρα κομμένα. Τρία χρόνια τώρα. Υπάρχει έστω ένας δεσπότης που νοιάστηκε για το πώς τα βγάζω πέρα; Άντε να τα βάλεις με τους προϊσταμένους των ναών. Τους έχουν δώσει δικαιολογία για να μας την πετάνε στα μούτρα.

"Νεωκόρε ξέχνα το δώρο του Πάσχα σου είπα! Είναι εντολή από τα κεντρικά". Έτσι με αποστομώνει και ο δικός μου. Και εγώ δεσπότη μου τι θα σφάξω αντί για αρνί φέτος που η εφορία μετράει ως τεκμήριο και τον αέρα που αναπνέω; Τυρογαριδάκια; Και εγώ δεσπότη μου τι θα δώσω να κρατάει το βαφτιστήρι αντί για λαμπάδα; Την κεραία της τηλεόρασης; Σαρακοστή είναι και λέω να μην επεκταθώ.

Δούλεψα σε ξυλουργείο, σε τράπεζα και σε ζαχαροπλαστείο για να τα βγάλω πέρα. Σε φαρμακείο δεν είχα δουλέψει. Ο εξάδελφος έχει φαρμακείο κοντά στη Μονή Πετράκη. "Νεωκόρε έλα τώρα που συνεδριάζει η ιεραρχία, έχει πέσει πολλή δουλειά", είπε. Έσπευσα ο πτωχός. Έξτρα μεροκάματο και σίγουρο, εγγυήθηκε.

Ο εξάδελφος το έχει κοντά τριάντα χρόνια το φαρμακείο δίπλα στη Μονή Πετράκη. Τους ξέρει όλους τους δεσποτάδες και τον εμπιστεύονται. Μόνο από αυτόν αγοράζουν φάρμακα. Παλιότερα με την οκά. Τώρα με το κιλό.

"Νεωκόρε, το νου σου", μου παρήγγειλε ο εξάδελφος. "Θα τους έχεις από κοντά. Θα μαζεύεις από το τηλέφωνο τις παραγγελίες και θα τις στέλνεις με το ταχυδρομείο αυθημερόν". Έτσι και έκανα.

Πεθιδίνη, που δίνουν μετά τις εγχειρήσεις, έστειλα σε Καλαμαριά και Γρεβενά. Τραμαδόλη και παρακεταμόλη έστειλα στο Ιόνιο και ινσουλίνες στην κεντρική Μακεδονία. Αμανταδίνη και άλλα αντιχολινεργικά που βελτιώνουν νόσους, σαν του Πάρκινσον, έστειλα στη Θεσσαλία και τριμεταζιδίνη για τα μάτια στην Ήπειρο.

Εκεί που ετοίμαζα το πακέτο με τη ριβαστιγμίνη για τη Φωκίδα ο εξάδελφος μου φώναξε. "Νεωκόρε μην ετοιμάζεις. Ο Φωκίδος έφυγε από το πελατολόγιό μας. Αποφάσισε να εμπιστευτεί τον ιατρικό του φάκελο στον ΕΟΠΠΥ και τον Άδωνι.

Βγάλτον από την καρτέλα που έχουμε φακελωμένη την ιεραρχία". Θορυβήθηκα προς στιγμήν. Αχού τί μου είπε ο φαρμακοτρίφτης ξάδερφος! Ο καλύτερος πελάτης μας, ο πιο συνεπής, που άφηνε και πουρμπουάρ, να μας εγκαταλείψει έτσι;

"Και ποιος θα πάει εκεί βρε ξάδελφε;", ρώτησα. Ούτε ο εξάδελφος ήξερε. Είχε ακούσει όμως. Στα καλά τα φαρμακεία της Λακωνίας τα έλεγαν αυτά. Για έναν που δεν είναι ούτε αρχιμανδρίτης, ούτε και μητροπολίτης. Κάτι ανάμεσα.

Η χημεία του υποψηφίου με τον επιχώριο που τον φιλοξενεί ξίνισε σαν την λιωμένη ασπιρίνη και θέλει να τον στείλει στη Φωκίδα, έλεγαν οι φαρμακοποιοί. Τώρα με τις απεργίες δεν είχαν άλλο τί να κάνουν οι φαρμακοποιοί και έλεγαν λόγια.

Στις Κυκλάδες τον θέλουν, επίσης, τον ίδιο υποψήφιο για Φωκίδα. Όπως θέλει το αναβράζον ντεπόν το νερό. Στην Αθήνα όμως η πίεση για τον περί ου ο λόγος δεν φτάνει.

Κάπου εκεί, στο ύψος της Γορτυνίας, η υποψηφιότητα "κολλάει". Όχι γιατί είναι ο τόπος καταγωγής του υποψηφίου.

Διότι εκεί κοντά υπάρχει κι άλλο πρόσωπο που θέλει να πάρει το (ηλεκτρισμένο) ράσο του και να πάει -δια της μεταθέσεως- στη Φωκίδα.

Ο Νεωκόρος