Ομιλία Οικουμ. Πατριάρχη για την πρώτη του έτους

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 02 Ιανουαρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr

Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί, Εντιμότατε κ. Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος, Εντιμολογιώτατε Άρχων Διδάσκαλε του Γένους κ. Δημήτριε Φραγκόπουλε,

και λοιποί Εντιμολογιώτατοι Άρχοντες του Θρόνου, Αγαπητοί αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω επιπόθητα,

 

Κατ αρχάς ευχαριστούμεν θερμότατα, τόσον τον Ιερώτατον άγιον Χαλκηδόνος, προσφωνήσαντα εορτίως εκ μέρους της σεβασμίας Ιεραρχίας του Θρόνου, όσον και τον Εντιμολογιώτατον Άρχοντα κ. Φραγκόπουλον, ευχηθέντα τα εικότα εκ μέρους της Ομογενείας και ανταποδίδομεν τας καλάς ευχάς επηυξημένας πολλαπλασίως.

 

Το παρελθόν έτος εζήσαμεν και πολλάς δυσκολίας, και αρκετάς χαράς. Δεν γνωρίζομεν ποίαι ποίων είναι ευεργετικώτεραι. Ο Θεός μόνον γνωρίζει. Ημείς οφειλετικώς λέγομεν προς τον Ύψιστον: «Ευχαριστούμέν Σοι υπέρ των φανερών και αφανών ευεργεσιών των εις ημάς γεγενημένων κατά το 2008». Και βεβαίως εις Αυτόν, δια της Θεοτόκου, την πάσαν ελπίδα ημών δια το αρξάμενον 2009 ανατιθέμεθα.

 

Είμεθα, αγαπητοί, μικροί εις ένα κόσμον μεγάλον εις τας φαντασιώσεις του. Είμεθα ταπεινοί εις ημέρας όπου περισσεύει η «ύβρις», με την φιλοσοφικήν έννοιαν της λέξεως, την οποίαν ο Εφέσιος φιλόσοφος (Ηράκλειτος) θεωρεί περισσότερον επικίνδυνον από την πυρκαϊάν. Είμεθα ολίγοι μέσα εις ένα πλήθος αγνοούντων το Ευαγγέλιον, απ  ἄκρου εις άκρον της γης. Είμεθα δια τον κόσμον αμελητέοι, καθ  ἥν στιγμήν ο Χριστός ευρίσκεται εις διαρκή αναζήτησίν μας με περίσσειαν αγαπητικής φροντίδος. Συχνάκις η σμικρότης, η ταπείνωσις, το ολιγάριθμον και η άγνοια και απόρριψις μας κάμπτουν και μας δημιουργούν άγχος, αγωνίαν, κάποτε και απελπισίαν.

 

Όμως είμεθα οι τελευταίοι που επιτρέπεται να αγχωνώμεθα, να αγωνιώμεν η να απελπιζώμεθα. Και ως μεμονωμένα πρόσωπα, και ως Γένος, και ως Εκκλησία, καθ  ὅλην την ιστορίαν μας, προσωπικήν και συλλογικήν, εζήσαμεν αποφασιστικήν την επέμβασιν της Θείας Προνοίας, είδομεν την ανατροπήν πολλών αρνητικών δεδομένων, ησθάνθημεν έντονον την παράκλησιν της Θείας Αγάπης, ερρύσθημεν από πολλών κινδύνων, ηδυνήθημεν να είπωμεν εις τον Κύριον: «Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν».

 

Ακόμη περισσότερον: ουκ ολίγας φοράς «εκ κοιλίας άδου ερρύσατο ημάς» και εκεί που εφαίνετο ότι ενδεχομένως το παν απώλετο, αίφνης «ζωή επολιτεύετο». Τοιουτοτρόπως, ο Θεός εν τη αγάπη Του απήντα πάντοτε πειστικώς εις την πίστιν μας και εβεβαίωνεν «εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ» την ελπίδα μας.

 

Δεν είναι μυστικόν ότι οι τελευταίοι καιροί είναι κατ  ἐξοχήν δύσκολοι δι  ὅλην την ανθρωπότητα. Η αρξαμένη πέρυσι παγκόσμιος οικονομική κρίσις, αι κατά τόπους εντάσεις, η έξαρσις της τρομοκρατίας, τα πολλαπλασιαζόμενα θερμά επεισόδια, τόσον εις επίπεδον τοπικών κοινωνιών όσον και εις διεθνές, ασφαλώς και δεν προοιωνίζονται ανθόσπαρτον και ανέφελον το 2009.

 

Οι πιστοί όμως δεν παύομεν να το ονομάζωμεν, αλλά και να το εκλαμβάνωμεν και να το θεωρώμεν ως «έτος της χρηστότητος του Κυρίου», το οποίον, εις τελευταίαν ανάλυσιν, σημαίνει ότι εξ αντικειμένου είναι «έτος σωτήριον».

 

Απομένει από μέρους μας να οικειωθώμεν τον σωτήριον χαρακτήρα του, εμπιστευόμενοι περισσότερον τον εαυτόν μας, την ομογένειάν μας, όλον το ευσεβές Γένος μας και την Μητέρα Εκκλησίαν, το Οικουμενικόν μας Πατριαρχείον, εις την πρόνοιαν, την φιλόστοργον μέριμναν και την αγάπην του Θεού των Πατέρων ημών. Χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς κρατούμενα, χωρίς μικροψυχίαν.

 

Προς τούτοις, είμεθα βέβαιοι ότι κατά το νέον έτος η σύμπνοια, η ομόνοια, η αγάπη, η αμοιβαία εμπιστοσύνη, και ο αλληλοσεβασμός θα χαρακτηρίζουν τας σχέσεις της τε σεπτής Ιεραρχίας και του ευσεβούς πληρώματος μετά των κοινοτικών του και εκπαιδευτικών αρχών, προς εξασφάλισιν καλλίστων και θεοφιλών επιτευγμάτων εις όλους τους τομείς, προς δόξαν Θεού, εύκλειαν του ονόματος του Γένους και πολλήν χαράν πατρικήν του Πατριάρχου.

 

Ευχαριστούντες και αύθις, ιδιαιτέρως την περί ημάς σεβασμίαν Ιεραρχίαν, δια τε την αφοσίωσιν αυτής εις το καθήκον και εις τα ιερά συμφέροντα της ποτνίας Μητρός Εκκλησίας, και δια την καλήν και εν αγάπη και ειλικρινεία καρδίας συνεργασίαν μεθ  ἡμῶν εν τη διοικήσει, ας επέδειξαν οι άγιοι αδελφοί μέχρι σήμερον, και τας οποίας έχομεν βεβαίαν την ελπίδα ότι θα συνεχίσουν και κατά το αρξάμενον νέον έτος «περισσεύοντες μάλλον» κατά τας απαιτήσεις των περιστάσεων, απονέμομεν εις όλους, κλήρον και λαόν, ολόθυμον την Πατριαρχικήν ημών ευχήν και ευλογίαν, δεόμενοι εκτενώς του Κυρίου «υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγιείας, επισκέψεως, μακροημερεύσεως και σωτηρίας» ενός εκάστου.

 

Χρόνια πολλά!