Ομιλία Οικουμενικού Πατριάρχη για τα ονομαστήρια του

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 12 Ιουνίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 15:40

Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, κατά την εορτή των ονομαστηρίων του,

χθες στο Φανάρι.

 

Μακαριώτατε,

Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,

Ιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι εν Χριστώ αδελφοί,

Εντιμολoγιώτατοι Άρχοντες,

Ευλογημένοι Χριστιανοί,

 

Άρτι αναρρώσαντες εκ της προσφάτου ημών ασθενείας, τη χάριτι του Κυρίου και ταις ευχαίς πολλών αδελφών˙ και πραγματοποιήσαντες μετά του Μακ. αδελφού Πατριάρχου Ρουμανίας προσκύνημα εις την αγιοτόκον Καππαδοκίαν, μίαν από τας λεγομένας αλησμονήτους πατρίδας, δηλ. «πατρίδας της ψυχής μας»˙ και αμέσως εν συνεχεία εις την μεγάλως και αδίκως ταλαιπωρηθείσαν γενέτειραν Ίμβρον, ενδεδυμένην την ανοιξιάτικη ομορφιά της˙ και έχοντες εφ  ἡμᾶς πάντας νωπήν την επίπνοιαν του Παρακλήτου, ιδού αδελφοί πολυφίλητοι και τέκνα ημών εν Κυρίω επιπόθητα, αξιούμεθα να εορτάσωμεν και εφέτος τα ονομαστήρια ημών, αγομένης της ιεράς μνήμης του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Βαρθολομαίου του εκ της χορείας των δώδεκα μαθητών του Κυρίου.

 

Θεού το δώρον -και ομολογούμεν την χάριν, κηρύττομεν τον έλεον, ου κρύπτομεν την ευεργεσίαν- ότι δια μίαν ακόμη φοράν εις την εφήμερον ταύτην ζωήν μας δίδει την χαράν (και αυτήν ου κρύπτομεν!) να τιμήσωμεν τον ουράνιον προστάτην μας και να ευλογηθώμεν υπ  αὐτοῦ εν ταις αυλαίς της Μεγάλης Εκκλησίας, που είναι απέραντη εις την ιστορικήν μεγαλωσύνην της, και εν μέσω των εκδηλώσεων αγάπης και τιμής, και των λίαν ημίν ευπροσδέκτων προσευχών, πολλών πνευματικών ημών τέκνων και εν Χριστώ αδελφών, προσελθόντων εκ βορρά και δυσμών και εώας και θαλάσσης, προεξαρχούσης της Υμετέρας φίλης Αρχιερωσύνης, Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριε Ιερώνυμε.

 

Καλώς ήλθετε άπαντες εις την πνευματικήν πρωτεύουσαν της Ρωμηοσύνης!

 

Γνωρίζομεν ότι η τιμή υπερβαίνει το πρόσωπον της ημετέρας Μετριότητος και διαβαίνει επί την κορυφαίαν ταύτην αγιοδόξαστον προφυλακήν της Εκκλησίας και του Γένους των Ρωμαίων, από την οποίαν εκπέμπεται η ακτινοβολία της οικουμενικής Ορθοδοξίας και εκπορεύεται το θεότευκτον μεγαλείον της Ρωμηοσύνης.

 

Και τούτο όχι μόνον χθες αλλά και σήμερον. Διότι, όπως έγραφεν ημίν προσφάτως λόγιος Ιερομόναχος «ο ιερός θεσμός του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν έχει απλώς μεγάλην τινά ιστορικήν αξίαν, αλλ   ἐξακολουθεῖ να είναι ζων και ενεργής, εις όλας αυτού τας εκφάνσεις και εκδηλώσεις ... δι   ὅ και το νοητόν φως του Φαναρίου, ως το του αισθητού ηλίου, διεισδύει πανταχού, όπου ανοιχθή αυτώ θύρα κοινωνίας».

 

Και τώρα κάτι άλλο:

 

Σήμερα κατά το ιουλιανόν ημερολόγιον είναι η επέτειος της Αλώσεως της του Κωνσταντίνου. Ο Στήβεν Ράνσιμαν θα έλεγεν ότι έκτοτε η Μεγάλη Εκκλησία ευρίσκεται εν αιχμαλωσία. Και όμως!

 

Η Μεγάλη αύτη Εκκλησία, ως "γέρικη ελιά", ως ελαία κατάκαρπος, ριζωμένη βαθειά εις τα ιερά και αιματοβαμένα χώματα της βασιλίδος, γνωρίζουσα το μυστικόν της μακροβιότητος, της ανθεκτικότητος και της αντοχής εις τας καταιγίδας και τας κακουχίας, σχεδόν εξ αιώνας μετά την άλωσιν, ως αποθνήσκουσα και ιδού ζώσα, εδραία, ορθία και αμετακίνητος, εξακολουθεί να καρποφορή, να τρέφη με τον καρπόν της και να φωτίζη με το έλαιον του καρπού της και, επί πλέον, να προβάλλη τον κλάδον της ελαίας ως το σύμβολον των προσπαθειών της δια την ειρήνην και την καταλλαγήν, την συμφιλίωσιν και την συνεργασίαν μεταξύ των ανθρώπων και των λαών, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων και πολιτισμικών καταβολών, διότι πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι είμεθα τέκνα του ενός και μοναδικού ουρανίου Πατρός˙ "του γαρ και γένος εσμέν".

 

Αυτό δεν είπεν ο μέγας Παύλος προς τους Αθηναίους, Μακαριώτατε;

 

Σας ευχαριστούμεν ευγνωμόνως διότι ηθελήσατε να τιμήσετε τα ονομαστήρια ημών δια της πρόφρονος αυτοπροσώπου παρουσίας Σας, εις εκδήλωσιν και τοιουτοτρόπως της αγάπης Σας προς τον εορτάζοντα αδελφόν Σας και υπογράμμισιν των αγαθών σχέσεων μεταξύ των Εκκλησιών μας. Πράγματι, "κρείσσόν εστιν η ομόνοια και η ειρήνη των Ορθοδόξων Χριστιανών... η το την ακρίβειαν διώκειν δοκείν και το καλόν (και) σχίζειν το σώμα της Εκκλησίας", όπως έλεγεν ένα παλαιόν κείμενον του Πατριαρχείου μας.

 

Είθε η αγάπη μεταξύ μας να μένη πάντοτε "άτμητος και αδιαίρετος", δια να είπωμεν κατά Συμεών τον Νέον Θεολόγον.

 

Ευχαριστούμεν ακόμη τον Εξοχώτατον κ. Κωνσταντίνον Μαρκόπουλον, Υπουργόν Τουριστικής Αναπτύξεως της Ελλάδος, ο οποίος καταλαβών την μεγαλόπολιν Κωνσταντίνου μας έφερε τον εόρτιον χαιρετισμόν της Εντίμου  Ελληνικής Κυβερνήσεως, ως επίσης και τον Πρέσβυν της Ελλάδος εν Αγκύρα Εξοχ. κ. Φώτιον Ξύδαν και τον εν τη πόλει ημών Γενικόν αυτής Πρόξενον Εντιμ. κ. Βασίλειον Μπορνόβαν.

 

Επαναλμαβάνομεν θερμάς ευχαριστίας προς τους τιμώντας τα ονομαστήρια ημών Ιερωτάτους και Θεοφιλεστάτους αδελφούς Ιεράρχας, τους τε εντεύθεν και τους εκ της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, της Αυτοκεφάλου και των λεγομένων Νέων Χωρών, ως και εκ της Αγιωτάτης Εκκλησίας Σερβίας, και λέγομεν αυτοίς ειλικρινώς ότι η αγάπη των μας ενισχύει εις την κλήσιν και την αποστολήν να λιτανεύωμεν τον σταυρόν του μαρτυρίου και να προστατεύωμεν την ορθόδοξον τιμήν.

 

Περαιτέρω, ευχαριστούμεν τον ιερόν κλήρον, τους Εντιμολογιωτάτους Άρχοντας οφφικιάλους, τους Κοινοτάρχας της καθ   ἡμᾶς Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής και των παρακειμένων Ιερών Μητροπόλεων, τα θεοσεβή πνευματικά ημών τέκνα τα κυκλούντα ενταύθα τον Θρόνον ημών και μετ   αὐτῶν  άπαντα τα φωτόμορφα τέκνα της Εκκλησίας και επικαλούμεθα επί πάντας την χάριν και τον φωτισμόν του παναγίου Πνεύματος.