Σκέψεις γύρω από την ομιλία του Οικουμενικού για ΚΕΚ

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 20 Ιουλίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Συνεργάτης μας από τη Λυών Κ.Ζ. / ΦΩΤΟ: ROMFEA.GR

ΛΥΩΝ - Η παρουσία  της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου Α’ στις εργασίες της 13ης Γενικής Συνέλευσης του ΚΕΚ (Λυών, Γαλλία), τις δύο τελευταίες ημέρες,

δεν ήταν απλώς ένα σημαντικό εκκλησιαστικό γεγονός.

 

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η παρουσία του στη Λυών ήταν καθοριστική και για το μέλλον του ΚΕΚ.

 

Κατά την εδώ παρουσία του ο Παναγιώτατος είχε την ευκαιρία να επικοινωνήσει με τις τοπικές εκκλησιαστικές αρχές, να γνωρίσει το πλούσιο έργο που επιτελείται στην τοπική κοινότητα της Ιεράς Μητρόπολης Γαλλίας και να εκφράσει τις αγωνίες για το μέλλον του ΚΕΚ στην Ευρώπη.

 

Το ενδιαφέρον αυτό του Παναγιωτάτου δεν είναι σημερινό. Γνωρίζει πολύ καλά τις εξελίξεις στον εκκλησιαστικό οργανισμό του ΚΕΚ, γι’ αυτό και καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας του στη Λυών υπογράμμισε τη σημασία μιας κοινής αλλά ουσιαστικής παρέμβασης των Εκκλησιών της Ευρώπης στα δρώμενα τόσο της ευρωπαϊκής κοινωνίας όσο και ολόκληρου του κόσμου.

 

Οι σκέψεις αυτές έγιναν πιο συγκεκριμένες στην επίσημη ομιλία του με τον τίτλο «Το πλούσιο και ελπιδοφόρο μέλλον του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών» (Κυριακή, 19 Ιουλίου 2009).

 

 

Στην ομιλία αυτή θα μπορούσαμε να διακρίνουμε δύο βασικούς άξονες: τη θεολογική προσέγγιση και την κοινωνική προσέγγιση (προτάσεις).

 

Στο θεολογικό άξονα της ομιλίας του ο Παναγιώτατος έκαμε μια ουσιαστική θεολογική τοποθέτηση ως προς τη λειτουργική διάσταση της ενότητας  αλλά και τη σημασία του διαλόγου ως μέσον ‘κατάκτησης’ αυτής της ενότητας , μια καταλυτική κοινωνική παρέμβαση της Εκκλησίας «ίνα πιστεύση ο κόσμος» (Ιωαν., 17:21).

 

«50 χρόνια του ΚΕΚ, είπε ο Παναγιώτατος,  αποτελούν μια ευκαιρία να θυμηθούμε όλους αυτούς –και κυρίως τους Ορθοδόξους- που προσέφεραν τη διακονία τους σε όλα τα επίπεδα».

 

 

Και φυσικά δεν είναι λίγοι …Κι αυτό μπορεί κανείς να το δει μέσα από τα κείμενα τα οποία αποτελούν θεολογικές μελέτες για τα κοινωνικά προβλήματα, με καθαρά ορθόδοξο θεολογικό περιεχόμενο-προσέγγιση  και συγκεκριμένες προτάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίες έχουν καθαρά ορθόδοξο θεολογικό υπόβαθρο και περιεχόμενο.

 

Ο δεύτερος άξονας της ομιλίας του Παναγιωτάτου ήταν πολύ συγκεκριμένος και προφητικός.

 

 

Μπορούμε να διακρίνουμε τέσσερις προτάσεις: Η πρώτη πρόταση, η οποία βρήκε άμεση ανταπόκριση από τους παρευρισκόμενους με το αυθόρμητο χειροκρότημά τους, ήταν η συνέχιση της συνεργασίας με το Συμβούλιο των Ρωμαιοκαθολικών Επισκοπικών Συνόδων της Ευρώπης (CCEE) με την ελπίδα μιας μελλοντικής αποδοχής (receptio) της αναγκαίας και εποικοδομητικής συνεργασίας των δύο μεγάλων αυτών εκκλησιαστικών οργανισμών, ώστε να καταλήξουν στην  ένταξη του CCEE, δηλαδή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, στο Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Εκκλησιών.

 

Με τον τρόπο αυτόν θα υπάρχει μια κοινή μαρτυρία  όλων των Εκκλησιών της Ευρώπης, «ώστε να διακονήσουν το σημερινό άνθρωπο ο οποίος βρίσκεται απέναντι σε ποικίλα και δύσκολα προβλήματα», αλλά και το διάλογο όλων των Εκκλησιών της Ευρώπης με τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

 

Η δεύτερη πρόταση απευθύνεται προς όλες τις Θεολογικές Σχολές. Παρά τις προσπάθειες συνεργασίας και τις κατά τόπους πρωτοβουλίες δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε θετικά αποτελέσματα ως προς τη γνωριμία με τις εξελίξεις στο χώρο των μεγάλων οικουμενικών οργανισμών.

 

Απεναντίας, η άγνοια, πολλές φορές, σημαντικών θεολογικών κειμένων και παρεμβάσεων των Εκκλησιών στην κοινωνία, δεν έχουν ούτε μελετηθεί ούτε και έχουν κατανοηθεί πλήρως.

 

 

Για τον λόγο αυτόν ο Παναγιώτατος προτρέπει τις Θεολογικές Σχολές, τους καθηγητές και τους σπουδαστές, σε μια υπεύθυνη και συστηματική προσπάθεια για τη δημιουργία ποικίλων θεολογικών προγραμμάτων σχετικών με την προσφορά των μεγάλων αυτών εκκλησιαστικών οργανισμών αλλά και των διαφόρων θεολογικών κειμένων.

 

Η τρίτη πρόταση αναφέρεται στο μέλλον και την οικοδόμηση της νέας Ευρώπης. Ο Παναγιώτατος υπογραμμίζει τη «θολή και αβέβαιη» προσπάθεια δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας χωρίς χριστιανικές πνευματικές αξίες.

 

Για τον λόγο αυτόν πρέπει να υπογραμμίζουμε συνεχώς, τόνισε ο Παναγιώτατος, ότι «ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του ανθρωπίνου προσώπου ως ‘εικόνα του Θεού’, πρέπει να αποτελεί τη βάση του απόλυτου σεβασμού και της προστασίας της ακεραιότητας των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων».

 

 

Στην προσπάθεια αυτή πρωταρχικό ρόλο έχουν και οι Εκκλησίες της Ευρώπης. Δεν επιτρέπεται καμία καθυστέρηση, επεσήμανε ο Παναγιώτατος, αλλά απεναντίας «η συνεργασία των Εκκλησιών μας, καθώς και η συνεργασία τους με τους πολιτικούς υπεύθυνους, για τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά θέματα, είναι αναγκαία όσο ποτέ».

 

Τέλος, ολοκληρώνοντας την ομιλία του, υπενθύμισε προς όλους τους παρευρισκομένους ότι το αναστάσιμο μήνυμα πρέπει να μας δίδει ελπίδα γιατί ο Χριστός «με το θάνατο νίκησε το θάνατο» και ελευθέρωσε το ανθρώπινο γένος «χαρίζοντας τη ζωή».

 

Απέναντι σε όλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα της σημερινής κοινωνίας μας, που προσφέρουν το θάνατο στον άνθρωπο,  οι Εκκλησίες μας, επεσήμανε ο Παναγιώτατος, «έχουμε την υποχρέωση, ως Χριστιανοί και ως Εκκλησίες, να μεταφέρουν το αναστάσιμο μήνυμα της ελπίδας, το μήνυμα της καταλλαγής και της ειρήνης, ότι ο Χριστός είναι η ελπίδα του κόσμου» και προσφέρει ζωή στον άνθρωπο!.