Δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 21 Σεπτεμβρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Αιμίλιος Πολυγένης / 18:10

Τρίπολη - Στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως, έφτασε εν πομπή πριν από λίγα λεπτά ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, ο οποίος έγινε δεκτός

με χειροκροτήματα και ενθουσιασμό.

 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την διάρκεια της πομπής, ευλογούσε συνεχώς το πλήθος λάου, το οποίο από πολύ νωρίς ανέμενε την επίσκεψη του.

 

Αμέσως μετά στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Βασιλείου, τελέστηκε Δοξολογία επί τη αφίξει της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στην Τρίπολη.

 

Μετά το πέρας της δοξολογίας, ακολούθησαν οι επίσημες προσφωνήσεις, του Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου και του Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Λυκουρέντζου.

 

Τέλος, να αναφερθεί, ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα κάνει αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας με αφορμή την επίσκεψη του στην Τρίπολη, κάτωθεν του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού.

 

Αντιφώνηση του Οικουμενικού Πατριάρχη:

 

Ιερώτατε Μητροπολίτα Μαντινείας και Κυνουρίας κύριε Αλέξανδρε και λοιποί Ιερώτατοι αδελφοί, Εξοχώτατοι Άρχοντες του Τόπου,

 

Τέκνα ημών εν Κυρίω αγαπητά,

 

Υπάρχουν ιεροί ναοί, άλλοτε μεγαλοπρεπείς και άλλοτε ταπεινοί αλλ  ἐν φόρτω ιστορικών και πνευματικών αναμνήσεων, χαρακτηρίζοντες πόλεις ολοκλήρους. Τα παραδείγματα άφθονα: ο Πανίερος ναός της αγίας του Χριστού Αναστάσεως εν Ιερουσαλήμ, ο ναός της του Θεού Σοφίας εν Κωνσταντινουπόλει, ο ναός του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου εν Θεσσαλονίκη και πληθύς άλλων.

 

Έτσι και ο ναός ούτος ο καλλιμάρμαρος, εις ον ιστάμεθα προσευχόμενοι και δοξολογούντες Θεόν Παντοκράτορα, Υιόν Μονογενή Ιησούν Χριστόν και Άγιον Πνεύμα, ο ναός ο ανεγερθείς εις τιμήν του εν Αγίοις πατρός ημών Βασιλείου του ουρανοφάντορος και μεγάλου. Ούτος χαρακτηρίζει την πόλιν της Τριπόλεως∙ τυγχάνει δε αδιανόητον ο επισκέπτης αυτής να αγνοήση την ύπαρξιν του μεγαλοπρεπούς και καλλίστου ναού τούτου.

 

Γίνεται δε ο ιερός ούτος ναός μεγαλοπρεπέστερος και επιβλητικότερος εάν σκεφθή κανείς ότι ανωκοδομήθη ουχί δια βασιλικών η κρατικών χορηγιών αλλά δια του οβολού και του ιδρώτος ευλαβών ξενητευμένων τέκνων της πόλεως ταύτης εν τε τη λοιπή Ελλάδι και εν τη αλλοδαπή.

 

Μνήμονες της πατρίδος γαίης επεθύμουν όπως η πόλις αυτών λαμπρυνθή δια ναού μοναδικού, διο και εκίνουν πάντα κάλων, δια να ίδουν ανεγειρόμενον ναόν επάξιον της ηρωϊκής αυτών πόλεως. Επέτυχον αυτό το οποίον επεθύμουν. Διο και η μνήμη αυτών παραμένει έσται αγήρως και αιωνία.

 

Από της Ωραίας ταύτης Πύλης ηυλογήθη ο λαός της Τριπόλεως παρά πληθύος ευλαβών εφημερίων αλλά και υπό επισκόπων προσευχομένων υπέρ των τε εαυτών αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων και παρακαλούντων τον Θεόν ίνα ίλεως γένηται πάσι, τα φιλάνθρωπα Αυτού δεικνύων σπλάγχνα.

 

Από της ιδρύσεως της επισκοπής Αμυκλών και Ντροπολιτζάς και από της μετονομασίας αυτής εις Μητρόπολιν Μαντινείας και Κυνουρίας πολλοί εκλεκτοί ιεράρχαι εκόσμησαν τον θρόνον αυτόν. Μνημονεύομεν εν πρώτοις του Δανιήλ του αμφιλαφούς τυχόντος μορφώσεως, του πολλά παθόντος και του ένεκα των κακουχιών προώρως εν έτει 1831ω κοιμηθέντος.

 

 

Η σύνεσις αυτού, το συμβιβαστικόν, η αγάπη του προς την κανονικήν τάξιν θα απέτρεπον, εάν έζη, τα ατυχή του 1833 έκτροπα και αι γέφυραι μεταξύ του καθ ημάς Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ελλαδικής Εκκλησίας δεν θα ανετινάσσοντο υπό εμπαθούς πυρίτιδος.

 

Ηκολούθησαν πολλοί άξιοι ποιμένες και άνδρες επιφανείς ως ο καθηγητής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Θεόκλητος ο Βίμπος, Γερμανός ο Μεταξάς, Γερμανός ο Ρουμπάνης ο και Αρκάς, Θεόκλητος ο Φιλιππαίος. Πάντες ειργάσθησαν δια την επαρχίαν αυτών μετά ζήλου εξαιρέτου και εν μέσω πολλών αντιξοοτήτων.

Σήμερον η θεόσωστος αύτη Μητρόπολις ποιμαίνεται ελέω Θεού υπό του Αρκάδος πεφιλημένου ημίν αδελφού, του αξίου κατά πάντα Ιερωτάτου Μητροπολίτου κυρίου Αλεξάνδρου.

 

Τινές μη έχοντες τι να είπουν δικαιολογούνται λέγοντες ότι «δεν αναφερόμεθα εις το έργον του τιμωμένου ίνα μη προσκρούσωμεν εις το ταπεινόν αυτού φρόνημα». Ημείς όμως έχομεν να είπωμεν πολλά, ειδότες καλώς ότι ο το ταπεινόν φρόνημα έχων, όσα επαινετικά λόγια και αν ακούση δεν φυσιούται, ουδέ πτεροφυεί.

 

Γινώσκομεν τας αρετάς του ανδρός. Το ταπεινόν και συνεσταλμένον∙ το υγιειές εκκλησιαστικόν φρόνημα∙ την ποιμαντικήν ευθύνην και το ανύστακτον όμμα∙ το ήθος το πάσαν ηθικήν υπερβαίνον∙ την θεολογικήν κατάρτισιν∙ την ευποιΐαν και το φιλόπτωχον∙ την φροντίδα προς τα ιερά σεμνεία∙ την ακλινή προσήλωσιν προς την εκκλησιαστικήν τάξιν και τας τυπικάς διατάξεις∙ την ειλικρινή και ανυπόκριτον αγάπην προς την Μητέρα Εκκλησίαν, ήτις και συνήγαγεν ημάς ενταύθα. Ταύτα ως και πολλά άλλα κοσμούσιν ως παράσημα το στήθος του Ιερωτάτου Μητροπολίτου κυρίου Αλεξάνδρου.

 

Ευχαριστούμεν, πεφιλημένε άγιε αδελφέ, εκ βάθους καρδίας δια την δοχήν, την αγάπην, την ξενίαν και δι όλα όσα γλώσσα ου δύναται να εκφράση, ουδέ λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης δύναται να συμπεριλάβη.

 

Επευλογούμεν Πατριαρχικώς και ευχόμεθα υμίν, τω Επισκόπω, τοις Πρεσβυτέροις, τοις Διακόνοις, τοις μονασταίς και ταις μοναζούσαις, τοις άρχουσι και τοις αρχομένοις, παντί τω ευσεβούντι λαώ αλλά και πάσι τοις εχθρευομένοις την Εκκλησίαν του Χριστού, τοις εν νόσοις και ασθενείαις, υγιείαν ακλινή και την κατ άμφω, ορθοτομίαν εν τη πίστει και κυρίως κληρονομίαν της των Ουρανών Βασιλείας, ης γένοιτο επιτυχείν πάντας εν Χριστώ Ιησού, Ω η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν.