"Ήλθομεν δια να ίδωμεν τα προσφιλή πρόσωπά"

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 07 Οκτωβρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr / 10:48

Επίσκεψη στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Οδηγήτριας Γωνιάς, πραγματοποίησε σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης

κ. Βαρθολομαίος σήμερα το πρωί.

 

Επίσης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος αμέσως μετά επισκέφθηκε την αρχαία ελιά Βουβών, όπου εκεί έγινε η ανακήρυξη του σε επίτιμο δημότη Κολυμβαρίου.

 

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ:

 

Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί,

Οσιολογιώτατε Καθηγούμενε κ. Χρύσανθε και πάντες οι Οσιώτατοι αδελφοί της Μονής,

 

Ευλογούμεν το όνομα του Θεού, ο Οποίος ωδήγησε και πάλιν τα βήματά μας εις την ιστορικήν ταύτην και περιάκουστον Ιεράν Πατριαρχικήν και Σταυροπηγιακήν Μονήν της Παναγίας Οδηγητρίας Γωνιάς, και μάλιστα σήμερον, που εορτάζομεν την εορτήν του Αγίου Ιωάννου του Ερημίτου και των συν αυτώ ενενήκοντα και οκτώ Οσίων Θεοφόρων Πατέρων, οι οποίοι ηγίασαν την δυτικήν ταύτην εσχατιάν της αγιοτόκου και αγιοτρόφου Κρήτης.

 

Η Γωνιά δεν είναι εν σύνηθες Μοναστήριον. Πέραν του ότι χαίρει της Σταυροπηγιακής τιμής και αξίας ήδη από του 1662, Πατριαρχική φιλοτιμία του αοιδίμου προκατόχου ημών Οικουμενικού Πατριάρχου Διονυσίου Γ , ήτις Σταυροπηγιακή αξία ανενεώθη κατ’ επανάληψιν και υπό άλλων Πατριαρχών, υπήρξεν ο πνευματικός φάρος της δυτικής Κρήτης, ο οποίος και εις καιρούς κατ’ εξοχήν δυσχειμέρους, πέραν της καθαρώς μοναχικής και χριστιανικής εν γένει ακτινοβολίας του, εφώτισε τους πέριξ Χριστιανούς και με το Σχολείον που συνέστησαν και ελειτούργησαν φιλόμουσοι και πεπαιδευμένοι Ηγούμενοι και Μοναχοί, επροστάτευσε, εσιτοδότησε, επαρηγόρησε, ενεθάρρυνε, ενεψύχωσε και ενίσχυσε ποικιλοτρόπως τον εν δουλεία και δεινή δοκιμασία λαόν.

 

Είναι αξιοσημείωτον ότι η λαμπρότης του ονόματος και της όλης παρουσίας της Μονής παρεκίνησε και Τούρκους ακόμη Μουσουλμάνους να γίνουν αφιερωταί και δωρηταί της. Ιστάμεθα με σεβασμόν ενώπιον των μακαρίων κτητόρων Βλασίου του Κυπρίου και Βενεδίκτου Τζαγκαρόλου, καθώς και ενώπιον των μεγάλων ηγουμένων και αδελφών της Ησαΐου Διακοπούλου, Ησαΐου Τεσταβούζα, των τριών Παρθενίων:

 

Ρασπάνη, Περίδου και Κελαϊδή, οι οποίοι έγραψαν χρυσάς ιστορικάς σελίδας, και ει τινος ετέρου. Ομοίως, του αοιδίμου Μητροπολίτου Κρήτης Καλλινίκου, αδελφού επίσης γενομένου της Μονής, ως και του αοιδίμου Μητροπολίτου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Μισαήλ Αποστολίδου, του και καθηγητού του Εθνικού Πανεπιστημίου και ικανά μογήσαντος δια την επούλωσιν της πληγής του ελλαδικού σχίσματος, ενώ σημειούμεν ότι η νεωτέρα Αδελφότης έδωσεν εις την Ιεραρχίαν της Κρήτης τον σήμερον κοσμούντα τον Μητροπολιτικόν Θρόνον Κισάμου και Σελίνου Ιερώτατον κ. Αμφιλόχιον, τον καλόν Ποιμενάρχην σας.

 

Εδοκιμάσθη βεβαίως και αύτη κατά τας μεγάλας εθνικάς περιπετείας του τόπου και μάλιστα κατά την Γερμανικήν Κατοχήν, οπότε ο Ηγούμενος και οι αδελφοί μόνον εκ θαύματος της Παναγίας δυνάμεθα να πιστεύσωμεν ότι διεσώθησαν, καίτοι είχον εις θάνατον καταδικασθή υπό των απαισίων ναζιστικών στρατοδικείων.

 

Πέραν της άλλης προσφοράς της Μονής, λαμπρός καρπός της αγάπης της και της επιθυμίας της δια την πνευματικήν πρόοδον και ανάλογον προβολήν του τόπου, είναι η παρακειμένη και υπό την αιγίδα και προστασίαν του Οικουμενικού Πατριαρχείου διατελούσα Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, εις την οποίαν ήδη συνέρχεται εις την ολομέλειάν της η Επιτροπή «Πίστις και Τάξις» του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.

 

Το λαμπρόν τούτο Ίδρυμα της Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου διακονεί καλλικάρπως την Εκκλησίαν και αποτελεί καλλιανθή στέφανον εις την κεφαλήν του εμπνευστού Ιερωτάτου Μητροπολίτου πρ. Κισάμου και Σελίνου κ. Ειρηναίου, όσον και εις την των πατέρων της Μονής της δεκαετίας του 60, οι οποίοι ενθουσιωδώς ενεκολπώθησαν την ιδέαν, παρεχώρησαν την γην και παντοιοτρόπως συνέδραμον δια την υλοποίησίν της.

 

Οσιολογιώτατε Καθηγούμενε,

 

Φέρετε το επώνυμον του μεγάλου Παρθενίου Κελαϊδή. Τούτο είναι μία σπουδαία κληρονομία. Δεν αμφιβάλλομεν ότι θα την τιμήσετε. Να τιμήσετε, επίσης, μαζί με την εκλεκτήν περί την Οσιολογιότητά σας Αδελφότητα, σύνολον την πνευματικήν, ηθικήν, πολιτιστικήν και άλλην τιμαλφή παράδοσιν της Μονής και παρακαταθήκην των Κτητόρων και παλαιών πατέρων και αδελφών της, ώστε και η Έφορος της Μονής Παναγία η Οδηγήτρια να ευαρεστήται, και αι ψυχαί των προκατόχων σας να χαίρωνται, και ο Ποιμενάρχης σας να αναπαύεται, και ο κλήρος και λαός της περιοχής να παραδειγματίζεται και να οικοδομήται, και η Μήτηρ Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως να σεμνύνεται, και ο Πατριάρχης σας να αγάλλεται, και ο Θεός άνωθεν να σας ευρίσκη, όπως πάλαι τον Δαυΐδ, «άνδρας κατά την καρδίαν Του», και το πανάγιον όνομά Του να αγιάζεται και να μεγαλύνεται εις τας ημέρας μας.

 

Σας ευχαριστούμεν θερμώς δια την ευλαβή προσφώνησιν και δια το εκ μέρους της Μονής ωραίον δώρον σας. Η πατρική ημών αγάπη και ευχή και η Πατριαρχική ευλογία σας συνοδεύουν πάντοτε, μεθ’ όλης της Αδελφότητος.

 

Εις αναγνώρισιν και επιβράβευσιν της αρετής και των κόπων σας, άγιε Καθηγούμενε, σας προάγομεν κατά την επίσημον ταύτην στιγμήν εις Αρχιμανδρίτην του Οικουμενικού Θρόνου, σας προσφέρομεν το σχετικόν Πατριαρχικόν Πιττάκιον και αναφωνούμεν μαζί με όλους τους παρόντας «Άξιος!».

 

ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΙΑ

 

Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί,

 

Εντιμότατε Δήμαρχε Κολυμβαρίου κύριε Πολυχρονίδη,

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

 

Καλώς σας ηύραμεν!

 

Ήλθομεν από την Κωνσταντινούπολιν, την Αγίαν Σιών του Γένους μας, μαζί με την τιμίαν Πατριαρχικήν Συνοδείαν μας, δια να σας μεταφέρωμεν την στοργήν, την αγάπην, την ευχήν και την ευλογίαν της πολυσεβάστου Πνευματικής Μητρός όλων μας, της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου! Ήλθομεν δια να ίδωμεν τα προσφιλή πρόσωπά σας και να χαρή η καρδία μας!

 

Συγκινούμεθα πολύ που συναντώμεθα υπό την σκιαν της παναρχαίας αυτής ελιάς, της αρχαιοτέρας ίσως ολοκλήρου του πλανήτου, με τα μοναδικά παγκοσμίως βοτανικά χαρακτηριστικά, η οποία είναι το σεβάσμιον καμάρι των Βουβών και το αναγνωριστικόν έμβλημα του Δήμου Κολυμβαρίου.

 

Γνωρίζομεν ότι από την ελιάν αυτήν εκόπη ο κότινος δια τον πρώτον Ολυμπιονίκην των τελευταίων Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, όπερ αποτελεί ξεχωριστήν τιμήν δια τον ηρωοτόκον τόπον σας.

 

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ηγάπα, αγαπητοί, να αποσύρεται συχνά εις το Όρος των Ελαιών, και εκεί, υπό την ειρηνικήν σκέπην των ελαιοδένδρων να απευθύνη, ως τέλειος άνθρωπος, τας προς τον Ουράνιον Πατέρα Του αγίας προσευχάς Του.

 

Εκεί έζησε την μεγάλην προ του Αχράντου Πάθους αγωνίαν Του, εκεί επροδόθη υπό του αγνώμονος Ιούδα, του «Κηβουλήτη», όπως τον λέτε εδώ εις την Κρήτην, εκεί συνελήφθη υπό των παρανόμων, εκεί ήρχισε το κοσμοσωτήριον Μαρτύριόν Του.

 

Αλλά από τον ίδιον χώρον είχεν ενωρίτερον απευθύνει και την περίφημον «Επί του Όρους Ομιλίαν» Του, η οποία είναι η εισαγωγή, αλλ’ εν ταυτώ και η σπονδυλική στήλη, του Ευαγγελίου της αγάπης, της ειρήνης και της καθ’ όλου νέας ζωής που εχάρισεν εις τον κόσμον!

 

Με την ευκαιρίαν, σας συνιστώμεν να την μελετήσετε ξανά, εις το 5ον, 6ον και 7ον κεφάλαιον του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Ο πολύς Μαχάτμα Γκάντι, ο νεώτερος ήρως και θρύλος των Ινδιών, καίτοι μη Χριστιανός, εύρισκε μεγάλην πνευματικήν ευχαρίστησιν, καθώς έλεγε, μελετώντας την Επί του Όρους Ομιλίαν του Χριστού συστηματικώς και τακτικώτατα!

 

Αλλά η ελαία, ήδη από της εποχής του Κατακλυσμού του Νώε, εθεωρήθη σύμβολον ειρήνης και καταλλαγής. Ωραιότατα, λοιπόν, και σεις επράξατε, αγαπητοί, μόλις προ ολίγων ημερών, την 21ην παρελθόντος Σεπτεμβρίου, Παγκόσμιον Ημέραν της Ειρήνης, να διοργανώσετε ωραίας πολιτιστικάς και καλλιτεχνικάς εκδηλώσεις υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου εδώ, υπό την σεβασμίαν υπερμαθουσάλλειον ελαίαν σας.

 

Να ενθυμήσθε όμως ότι η ειρήνη δεν είναι καρπός ανθρωπίνων μόνον προσπαθειών και συνεννοήσεων, αλλά δώρον του Θεού, δια το οποίον και οφείλομεν να προσευχώμεθα πάντοτε.

 

Χαιρόμεθα διαπιστούντες την διαρκή πρόοδον της περιοχής Κολυμβαρίου. Βεβαίως, η Ορθόδοξος Ακαδημία έχει καταστήσει το Κολυμβάρι ευφήμως γνωστόν εις τα πέρατα του κόσμου προ πολλού. Είναι το καύχημά σας.

 

Όχι μόνον το θρησκευτικόν και εκκλησιαστικόν, αλλά και το πολιτιστικόν και κοινωνικόν. Και ο Δήμος σας, με τα πλούσια αρχαία, βυζαντινά και ενετικά μνημεία, με την λαμπράν ιστορίαν και το υπέροχον ανθρώπινον δυναμικόν του, δόξα τω Θεώ, προοδεύει διαρκώς!

 

Ήδη προσετέθη εις τα καυχήματά σας και το Μουσείον Θαλασσίου Πλούτου και Αλιευτικής Παραδόσεως, δια το οποίον και θερμώς σας συγχαίρομεν! Όμως, είχατε την ευγενή καλωσύνην να επιφυλάξετε εις τον Πατριάρχην σας μίαν πολύ ωραίαν και μεγάλην τιμητικήν διάκρισιν:

 

Να τον ανακηρύξετε Επίτιμον Δημότην Κολυμβαρίου! Ευχαριστούμεν θερμότατα δια την ιδιαιτέραν αυτήν τιμήν, τόσον εσάς προσωπικώς, αγαπητέ κ. Δήμαρχε, όσον και τον κ. Πρόεδρον και άπαντα τα Μέλη του Εντίμου Δημοτικού Συμβουλίου Κολυμβαρίου! Πλέον αισθανόμεθα το Κολυμβάρι ως πόλιν μας· ως σπίτι μας! Και όλους τους προσφιλεστάτους κατοίκους του Δήμου ως συνδημότας, υπέρ των οποίων και χρεωστούμεν να προσευχώμεθα καθημερινώς με περισσοτέραν θέρμην!

 

Ευχαριστούντες και δια την ωραίαν προσφώνησιν, ευχόμεθα εις τον Εντιμότατον κ. Δήμαρχον να είναι, όπως και το όνομα και το επώνυμόν του δηλούν, πολυχρόνιος, και να περισσεύη πάντοτε εις αγαθά, κοινωφελή και θεάρεστα έργα υπέρ του αξιονομάστου λαού του Δήμου του και υπέρ της δόξης του ονόματος του Κολυμβαρίου και της Κρήτης.

 

Τέκνα πολυαγαπημένα,

 

Επιστρέφοντες αύριον εις το μαρτυρικόν αλλά ολοφώτεινον Φανάρι και εις τα πολυεύθυνα Πατριαρχικά ημών καθήκοντα και εις τον καθημερινόν σταυρόν μας, αφήνομεν κοντά σας όχι μόνον την πατρικήν ημών ευχήν και αγάπην και Πατριαρχικήν ευλογίαν, αλλά και ένα κομμάτι της καρδίας μας!

 

Να ζήτε, να υγιαίνετε, να προκόπτετε εις παν αγαθόν εν ειρήνη και ομονοία και αγάπη, και ο Θεός, δια πρεσβειών της Παναγίας Μητρός Του, να σας σκεπάζη και να σας χαρίζη πάσαν δόσιν αγαθήν και παν δώρημα τέλειον! Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε!