Ομιλία Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ελληνική Πρεσβεία της Μόσχας

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 26 Μαΐου 2010

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 21:10

Χαράν ουχί τήν τυχούσαν δοκιμάζομεν  ευρισκόμενοι εν μέσω υμών, διαρκούσης τής επισήμου επισκέψεως ημών εις  τήν Αγιωτάτην αδελφήν Εκκλησίαν της Ρωσσίας.

Ήλθομεν εκ τής παλαιφάτου Κωνσταντινουπόλεως, κομίζοντες εις υμάς την ευλογίαν, την ευχήν και τον φιλόστοργον ασπασμόν της κοινής πάντων ημών πνευματικής Μητρός και Τιθηνού Αγιωτάτης και πολυπάθου Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, και τον χαιρετισμόν της αγάπης των εκείσε ομογενών και ομοπίστων αδελφών, ως και εκείνον των όπου γης πνευματικών τέκνων του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Εις τήν μεγάλην και κραταιάν ομόδοξον χώραν ταύτην, με την υπερχιλιετή παράδοσιν Ορθοδόξου Χριστιανισμού εκ Κωνσταντινουπόλεως μεταλαμπαδευθέντος, εις την οποίαν έχετε την υψηλήν τιμήν, Εξοχώτατε, να εκπροσωπήτε την Ελληνικήν Δημοκρατίαν, υπήρχεν από αιώνων και ελληνικόν στοιχείον, το οποίον ελάμπρυνεν ενταύθα το όνομα της Ρωμηοσύνης εις όλους τους τομείς του ιδιωτικού και δημοσίου βίου, αρκεί δε εις επίρρωσιν η υπόμνησις ενός και μόνον ονόματος, εκείνου του μεγάλου Ιωάννου Καποδιστρίου.

Αλλά και σήμερον υπάρχουν ομογενείς και εν Ρωσσία και εις τας άλλας χώρας της πρώην Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, στερούμενοι ίσως μεγάλης κοσμικής επιφανείας, εν σχέσει με τους παλαιοτέρους, παρά το ότι και αυτοί μέχρι και Δήμαρχον Μόσχας ανέδειξαν, και πολιτικούς, και επιστήμονας, ακόμη δε και κοσμοναύτας, και τους οποίους η μεν στοργή της Μητρός Εκκλησίας πάντοτε εξ αποστάσεως προσευχομένη παρακολουθεί φιλοστόργως, η δε ψυχή του Γένους ουδέποτε πρέπει να λησμονήση η εγκαταλείψη!

Εξοχώτατε!

Εργάζεσθε ενταύθα δια τήν προαγωγήν  τών κατά παράδοσιν καλών σχέσεων  Ελλάδος και Ρωσσίας, και τής  φιλίας και αγαστής κατά πάντα  συνεργασίας μεταξύ τών δύο φίλων και ομοπίστων λαών, ως αληθής πρέσβυς του υψηλόφρονος ελληνορθοδόξου πνεύματος και του μακραίωνος ελληνικού πολιτισμού προς τους ενταύθα αδελφούς, αλλά και των αγαθών και ευγενών αισθημάτων των φιλοχρίστων κρατικών Αρχών και του ευσεβούς λαού της Ρωσσίας προς τους εν Ελλάδι.

Εις το λεπτόν, εμπεδόμοχθον και πολυεύθυνον έργον σας σας συνοδεύουν πάντοτε θερμαί αι ευχαί της Μητρός Εκκλησίας, η οποία πάντοτε προσεύχεται και εργάζεται το κατ’ αυτήν υπέρ της ειρήνης, της καλής συνεννοήσεως, του αλληλοσεβασμού και της αδελφικής συνυπάρξεως των λαών, μάλιστα δε όταν πρόκειται περί ομοπίστων, τουτέστιν αδελφών εν Χριστώ, όπως συμβαίνει εν προκειμένω.

Χαίρομεν πληροφορούμενοι την καλήν επικοινωνίαν σας με τον λίαν αγαπητόν αδελφόν ημών Μακαριώτατον Πατριάρχην Μόσχας και πάσης Ρωσσίας κ. Κύριλλον και την περί αυτόν Ιεράν Σύνοδον, η οποία και εκφράζεται συμβολικώτατα δια του καθιερωθέντος τελευταίως επισήμου Γεύματος της Ελληνικής Πρεσβείας προς τιμήν του, κατά την Κυριακήν της Ορθοδοξίας.

Και εκείνου αι θεοπειθείς ευχαί, μαζί με τας ημετέρας, σας συνοδεύουν αδιαλείπτως εις το έργον σας, αλλά και εις την προσωπικήν και οικογενειακήν ζωήν σας. 

Εξοχώτατε,

Γνωρίζομεν  ότι και σεις είσθε πιστόν τέκνον τής Εκκλησίας και σας συγχαίρομεν δι’ αυτό. Ίδετε και τους άρχοντας της μεγάλης ταύτης Χώρας, από του Προέδρου και του Πρωθυπουργού μέχρι των υπολοίπων, οποίαν ευλάβειαν και ευσεβή γνώμην δεικνύουν πάντοτε δημοσίως άνευ συμπλεγμάτων, δίδοντες ούτως άριστον προσωπικόν παράδειγμα εις τον λαόν των, και αγαστώς συνεργαζόμενοι μετά της εκκλησιαστικής διοικήσεως δια την πνευματικήν προαγωγήν και διασφάλισιν του ρωσσικού λαού.

Κρατήσατε την εικόνα αυτήν των προσευχομένων και ευλαβώς εκκλησιαζομένων υπάτων αρχόντων της Ρωσσίας εις το ταμείον της καρδίας σας και μεταφέρατε αυτήν παντού, διότι, εάν μη εις τον Ζώντα Θεόν αναθέσωμεν εαυτούς και αλλήλους, και τα έργα, και τα προβλήματα, και πάσαν την ζωήν ημών, μάτην κοπιώμεν.

Αι ημέραι, τας οποίας διερχόμεθα, είναι εξαιρετικώς δύσκολοι δια την παγκόσμιον κοινότητα, και εγκυμονούνται, ατυχώς, κατά τα φαινόμενα, περισσότερα δεινά και στενοχωρίαι. Τούτο καθιστά επίκαιρον, είπερ ποτέ και άλλοτε, μίαν ωραίαν ρωσσικήν παροιμίαν: «Χωρίς τον Θεό, ούτε ως το κατώφλι»!

Κύριε Πρέσβυ!

Το βραχύ του λόγου διώκοντες, ευχαριστούμεν ήδη από μέσης καρδίας, και  προσωπικώς, και από μέρους τής  τιμίας Πατριαρχικής ημών Συνοδείας, δια τήν θερμήν, ευλαβή και φιλόφρονα δεξίωσιν και το ωραίον δείπνον τούτο, τόσον υμάς, Εξοχώτατε, όσον και την έντιμον Ελληνικήν Κυβέρνησιν.

Ευχαριστούμεν, ωσαύτως, δια τους ευγενείς λόγους σας και τον επιδεικνυόμενον εις το πρόσωπον ημών και τον καθ’ ημάς μαρτυρικόν και άγιον Οικουμενικόν Θρόνον σεβασμόν, και εγείρομεν την κύλικα υπέρ υγιείας και μακροημερεύσεως του Εξοχωτάτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια, της υμετέρας Εξοχότητος και σύμπαντος του φιλοχρίστου Ελληνικού λαού! Παν αγαθόν και σωτήριον!