Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην Ιερά Μητρόπολη Κωνσταντίας - (ΦΩΤΟ)

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 17 Δεκεμβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 13.55

Λαμπρή υποδοχή επεφύλαξε στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας κ. Βασίλειος, ο ιερός κλήρος, οι αρχές και ο ευσεβής λαός της Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου στο Παραλίμνι.

Η υποδοχή του Μακαριωτάτου έγινε στην πλατεία της Μητροπόλεως, πλησίον του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Γεωργίου.

Τον Μακαριώτατο καλωσόρισε ο Δήμαρχος Παραλιμνίου κ. Ανδρέας Ευαγγέλου και του προσέφερε το χρυσό κλειδί της πόλης.

Ο Μακαριώτατος αντιφωνώντας ευχαρίστησε το Δήμαρχο και εξέφρασε τη χαρά και συγκίνησή του γιατί βρίσκεται στη μαρτυρική μεγαλόνησο και ειδικότερα στην ελεύθερη επαρχία της Αμμοχώστου.

Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναφερόμενος στην επίσκεψή του, μεταξύ άλλων τόνισε: «Σ’ αυτό το ταξίδι μας, περιπίπτουμε από συγκίνηση σε συγκίνηση. Οι χώροι που επισκεφθήκαμε μας συγκίνησαν πάρα πολύ, διότι στο μυαλό μας ανέτρεξε η ιστορία αυτού του τόπου που είναι συνέχεια της μεγάλης μας Ελλάδος».

Σε άλλο σημείο ο κ. Ιερώνυμος ανέφερε: «Σταματήσαμε χθες, στα φυλακισμένα μνήματα ήταν το γεγονός που τότε μας είχε συγκλονίσει ο απαγχονισμός των νέων παιδιών.»

«Λάθη γίνονται πάντοτε, και τότε έγιναν λάθη και σήμερα γίνονται λάθη. Εκείνο όμως που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, είναι το ξεκαθάρισμα του οράματος! Τι θέλουμε από αυτόν τον τόπο και πως θέλουμε η Ελλάδα μας να προχωρήσει;», ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος.

Κλείνοντας ο κ. Ιερώνυμος αναφέρθηκε στην σημερινή κρίση, τονίζοντας ότι «κρίσεις υπάρχουν παντού, όπως και η πατρίδα μας περνάει κρίση. Ευχόμαστε αυτή η κρίση να μην φτάσει στην Κύπρο. Η κρίση δεν είναι οικονομική, είναι κρίση πνευματική και ηθική».

Στη συνέχεια σχηματίστηκε πομπή προς τον Μητροπολιτικό Ναό, όπου εψάλη Δοξολογία και ακολούθησαν η προσφώνηση του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κωνσταντίας κ. Βασιλείου και η αντιφώνηση του Μακαριωτάτου.

Αντιφωνώντας, ο Μακαριώτατος κ. Ιερώνυμος τόνισε ότι «πάντοτε η Ελλάδα και η Κύπρος πορεύτηκαν μαζί, αγωνίστηκαν, πάλεψαν, κι άλλοτε νικήθηκαν κι άλλοτε νίκησαν. Πάντοτε το όραμά μας όμως είναι η Ανάστασις του Χριστού μας, η Ανάστασις του Γένους μας, η Ανάστασις κάθε ανθρώπου σε αυτή τη γη».

Μιλώντας για το ρόλο της Εκκλησίας σήμερα, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος υπογράμμισε ότι «η Εκκλησία σπρώχνεται στο περιθώριο, όλο και πιο έξω από την καθημερινή πραγματικότητα. Δε σημαίνει ότι η Εκκλησία είναι ένα Μουσείο, που φυλάει το παρελθόν, ούτε ο προορισμός των κληρικών είναι να χτυπάμε την καμπάνα της κηδείας. Αντίθετα, έχουν ιδιαίτερο ρόλο στην εποχή της κρίσεως.»

Και συμπλήρωσε: «Στις ημέρες, λοιπόν, της κρίσεως ο ρόλος της Εκκλησίας παντού και ιδιαίτερα των ποιμένων και των επισκόπων είναι μεγάλος. Μόνο αυτοί που έχουνε ψυχή που αγαπάει αυτούς τους τόπους το καταλαβαίνουν.»

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στα «κροκοδείλια δάκρυα», όπως είπε, των χριστιανικών λαών:

«Χαρήκαμε όταν γίναμε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί αυτοί που θεμελίωσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση μας μίλησαν για αλληλεγγύη, μας μίλησαν για την προστασία των δικαιωμάτων. Σήμερα έχουμε εκτροπή. Δε γίνεται πια συζήτηση για αυτές τις αξίες, αλλά η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα Ευρωομόλογα, γύρω από τα χρέη, γύρω από τα δάνεια. Και καταντήσαμε πολλές φορές οι δανειστές να γίνονται δυνάστες.»

Ο κ. Ιερώνυμος ολοκλήρωσε την αντιφώνησή του ευχόμενος, «να μας αξιώσει ο Θεός να ακούσουμε και πάλι της καμπάνες στον Μητροπολιτικό Ναό της βασίλισσας, της Αμμοχώστου».

Ο Πανιερώτατος προσέφερε στον Μακαριώτατο ένα δίπτυχο με τις εικόνες του Αποστόλου Βαρνάβα και του Αγίου Επιφανίου, προστάτου της Μητροπόλεως.

Ο Μακαριώτατος δώρισε στον Πανιερώτατο ένα αρχιερατικό εγκόλπιο και του ευχήθηκε σύντομα να επιστρέψει στη φυσική έδρα της Μητροπόλεώς του, την Αμμόχωστο.

Κατόπιν ο Μακαριώτατος δέχθηκε το χαιρετισμό των πιστών εντός του Ναού και ακολούθησε γεύμα στο Μέγα Συνοδικό της Μητροπόλεως.

Τέλος να αναφερθεί ότι το δημοτικό συμβούλιο της Αμμοχώστου ανακήρυξε τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας, επίτιμο δημότη της Αμμοχώστου μια τιμή την οποία ο κ. Ιερώνυμος χαρακτήρισε ευλογία.

Φώτο: Χρ. Μπόνης

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Μακαριώτατε, Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμε,

τίμια Συνοδεία Αρχιερέων, κληρικών και λαϊκών

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Κύπρου κ. Χρυσόστομε

τίμια Μέλη της Ιεράς Συνόδου της καθ’ ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας Κύπρου,

τίμιον Πρεσβυτέριον της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως,

Εντιμώτατοι κύριοι Δήμαρχοι, εντιμώτατοι κύριοι Βουλευτές, Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι των Κοινοτήτων,

Κύριοι εκπρόσωποι του Στρατού, της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Επαρχίας Αμμοχώστου,

Τιμημένοι νέες και νέοι των Εκπαιδευτηρίων της Επαρχίας Αμμοχώστου,

Κύριοι εκπρόσωποι των Συνδέσμων Γονέων και των Σχολικών Οργανώσεων,

Ευσεβές πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας

Ο κλήρος και ο λαός της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, μαζί με την ταπεινότητά μου, σας υποδεχόμαστε, Μακαριώτατε, μαζί με την τίμια Συνοδεία σας, και εκφράζουμε τη μεγάλη μας χαρά γιατί με την ειρηνική σας επίσκεψη στην Αγιώτατη Εκκλησία της Κύπρου, οδηγήσατε τα βήματά σας και στη δική μας Ιερά Μητρόπολη.

Γι’ αυτό σας εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και τις ευχαριστίες μας.

Υποδεχόμενοι εσάς, Μακαριώτατε, όπως και τα μέλη της τίμιας Συνοδείας σας, υποδεχόμαστε όχι μόνο τον Προκαθήμενο της Ελληνικής Εκκλησίας, αλλά στο πρόσωπό σας, υποδεχόμαστε και απευθύνουμε εγκάρδιο χαιρετισμό προς ολόκληρο τον αδελφό Ελληνικό λαό.

Γνωρίζετε και εσείς πολύ καλά πόσο ο Κυπριακός Ελληνισμός είναι συναισθηματικά και εθνικά συνδεδεμένος με την Ελλάδα και πόσο στήριξε τις ελπίδες του, τους μακρόχρονους αγώνες της εθνικής, της θρησκευτικής και της φυσικής του επιβίωσης, όπως και της σύγχρονης πορείας του μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον στην Μητέρα Πατρίδα, την Ελλάδα.

Θα θέλαμε, βέβαια, η υποδοχή αυτή να είχε γίνει στην Αμμόχωστο, στη φυσική έδρα της Μητροπόλεώς μας και να μπορούσατε να προσκυνήσετε στον Τάφο και στη γεραρά και ιστορική Μονή του Ιδρυτή και Προστάτη της Εκκλησίας μας Αποστόλου Βαρνάβα, καθώς και στην αρχαία Βασιλική του Μεγάλου Επιφανίου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας, προστάτη της Μητροπόλεώς μας, αλλά βεβαίως και να επισκεφθείτε την Αρχαία Σαλαμίνα, την κοιτίδα του Ελληνισμού της Κύπρου.

Επειδή, δυστυχώς, συνεχίζεται το έγκλημα της εισβολής και της κατοχής, για το λόγο αυτό σας υποδεχόμαστε στην προσωρινή αυτή έδρα της Μητροπόλεώς μας, στην πόλη του Παραλιμνίου.

Η επίσκεψή σας στη Μητρόπολή μας και στη μητροπολιτική μας περιφέρεια είναι αντιπροσωπευτική για την ιστορία, για το παρελθόν και για το παρόν της Εκκλησίας Κύπρου και του Ελληνισμού εν γένει για όλη την Κύπρο. Αυτά που συνέβησαν η και συνεχίζουν να συμβαίνουν στην περιοχή μας είναι ενδεικτικά του συνόλου της ένδοξης Ελληνικής ιστορίας του τόπου, της Εκκλησιαστικής του πορείας, αλλά συγχρόνως και του σύγχρονου δράματος του Ελληνικού λαού της Κύπρου.

Προ ολίγου επισκεφθήκατε το Πολιτιστικό Κέντρο του κατεχόμενου Δήμου της Αμμοχώστου και διαπιστώσατε ιδίοις όμμασι από μακριά την τόσο κοντά ευρισκόμενη βασιλεύουσα πόλη της Αμμοχώστου και εν τούτοις τόσο μακριά ένεκα της κατοχής της από τους εισβολείς.

Αυτή είναι η κατάσταση όλων των κατεχομένων εδαφών της Πατρίδας μας, με τους ιερούς ναούς μας να βεβηλώνονται και να καταστρέφονται, τον Κυπριακό Ελληνισμό να στερείται των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του, τους πρόσφυγες να εμποδίζονται να επιστρέψουν στις εστίες και περιουσίες τους, την Κύπρο να συνεχίζει να δέχεται ακόμα και σήμερα τις απειλές από την κατοχική χώρα και κανένας από τους ισχυρούς του κόσμου αυτού να μη θέλει να στηρίξει το δίκαιο, επιβραβεύοντας έτσι το άδικο του κατακτητή.

Παράκληση και παρηγορία του Κυπριακού Ελληνισμού ήταν και συνεχίζουν να παραμένουν οι Άγιοί του, οι οποίοι πρεσβεύουν στον Τριαδικό Θεό, ώστε να κολοβώσει το χρόνο της δοκιμασίας του και να προσφέρει τη λύτρωση από τα δεινά της κατοχής. Κατά τη διάρκεια των δύο χιλιάδων χρόνων ιστορίας του Χριστιανισμού της Κύπρου, ο λαός μας κατόρθωσε να διατηρήσει την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη και Ελληνικότητά του, παρά το ότι διήλθε δια πυρός και σιδήρου και υπέστη πάμπολλα δεινά, είτε κατά τη διάρκεια των Αραβικών επιδρομών, είτε κατά την περίοδο της κατακτήσεως της Κύπρου από τους Σταυροφόρους, την εγκατάσταση Λατινικής Ιεραρχίας και της συστηματικής προσπάθειας εκλατινισμού του ορθοδόξου πληρώματος, είτε κατά τη διάρκεια της στυγνής Οθωμανικής επικυριαρχίας, είτε κατά την περίοδο της απάνθρωπης Αγγλικής αποικιοκρατίας, και ακόμα ένεκα της προ 37 χρόνων εισβολής και κατοχής από τα Τουρκικά στρατεύματα.

Ειδικότερα, Μακαριώτατε, αυτή η πόλη έχει να προβάλει τους τελευταίους ήρωες του Κυπριακού Ελληνισμού, τον Τάσο Μάρκου, που αγωνίσθηκε ηρωικά κατά την εισβολή και αγνοείται ακόμα η τύχη του, όπως και τους άλλους δύο ηρωομάρτυρες, τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολομό Σολομού που αντιστάθηκαν στην αδικία και έδειξαν ψυχική ανδρεία αντικρίζοντας κατά πρόσωπο τους κατακτητές και ελέγχοντας τους για τα εγκλήματά τους και τις αδικίες με την ηρωική τους θυσία.

Παρά τα δεινά αυτά, η Εκκλησία της Κύπρου δεν έπαψε να γεννά Αγίους και οι Άγιοί της να αποτελούν το βάλσαμο και την παρηγοριά του Ορθοδόξου πληρώματος. Έχει δικαίως χαρακτηρισθεί η Κύπρος ως «Νήσος των Αγίων». Παραφράζοντας τους λόγους του σύγχρονου Σέρβου Αγιολόγου και Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, θα έλεγα και εγώ: «Τι είναι εκείνο το όποιο συνιστά τον παράδεισο της Κυπριακής ψυχής;

Είναι οι θεοφόροι και χριστοφόροι Κύπριοι Άγιοι, όπως και ολόκληρη η χορεία των Αγίων ανδρών και γυναικών της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι οποίοι κατ’ εξαίρετο τρόπο τιμώνται στην Κύπρο, αρχίζοντας από τον θεμελιωτή της Εκκλησίας της Πατρίδας του, τον ένδοξο Μάρτυρα και Απόστολο της κατά Κύπρον Εκκλησίας, τον Υιό της Παρακλήσεως Βαρνάβα, τον Μέγα Επιφάνιο, τον κατ’ ουσία θεμελιωτή του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας, τον Άγιο Λάζαρο της κατά Κίτιον Εκκλησίας, τον Πρωτόκλητο Απόστολο Ανδρέα, τον ένδοξο και θαυματουργό Σπυρίδωνα, τον Άγιο Νεόφυτο, τον αποκληθέντα Χρυσόστομο της Κυπριακής Εκκλησίας, την Αγία Φωτεινή και τον Άγιο Φίλωνα Καρπασίας, τον Άγιο Πανάρετο Πάφου, τον Άγιο Κενδέα, τον Άγιο Αναστάσιο από την Περιστερωνοπηγή, την Αγία Αικατερίνη, την Αγία Θέκλα και άλλους ων ουκ έστιν αριθμός.

Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα του θαυμάσιου απέραντου παραδείσου της Κυπριακής ψυχής και ευσέβειας, επειδή είναι θαυμάσια η απέραντη αγιότητα των ενδόξων αγίων της Κύπρου. Έκαστος άγιος σημαίνει ψυχή που λυτρώθηκε από την αμαρτία, από το θάνατο και από το διάβολο και έχει ενωθεί με τον Θεό, έχει ενωθεί με την αγιότητα και αιωνιότητα Του.

Περιγράφοντας την Κύπρο ως Νήσο των Αγίων, ο Χρονικογράφος Λεόντειος Μαχαιράς λέγει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων: «Είναι αναγκαίο να πλέξω το εγκώμιο της αγίας Νήσου Κύπρου, και όποιο εγκώμιο και αν είναι αυτό, δεν θα είναι αντίθετο προς την πραγματικότητα» (Χρονικό Λεοντείου Μαχαιρά, σελ. 20 της Γαλλικής μεταφράσεως).

Που ευρίσκεται, λοιπόν, ο παράδεισος της Κυπριακής ψυχής; Στην Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία Μητέρα μας, στο όνομα της οποίας είναι αφιερωμένες οι σημαντικώτερες Μονές της Κύπρου Κύκκου και Μαχαιρά, στους οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας, που μαρτύρησαν κατά την περίοδο της Λατινικρατίας, στον Άγιο Γεώργιο, που ιδιαιτέρως τιμάται στην Κύπρο, αλλά και σε κάθε μάρτυρα, σε κάθε ομολογητή, και σε κάθε ασκητή, σε κάθε δίκαιο της Κυπριακής γης, εκεί ευρίσκεται ο παράδεισος, εκεί ευρίσκεται η παράκληση και η παρηγορία, εκεί ευρίσκεται η ελπίδα για τη λύτρωση από τα δεινά του.

Όπως βεβαιώνει ο κοσμήτωρ της Θεολογίας Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, όσο περισσότερους Αγίους έχουμε στον ουρανό, τόσο περισσότερους πρεσβευτές έχουμε ενώπιον του θρόνου του Τριαδικού Θεού.

Μέσα από αυτή την εμπειρία της εισόδου της αγιότητας στη ζωή και στον καθημερινό βίο του Κυπριακού λαού, αλλά είμαι βέβαιος και του Ελληνικού Ορθόδοξου λαού, τον οποίο θεοφιλώς ποιμαίνετε, Μακαριώτατε, πηγάζει ένα συμπέρασμα και μία πτυχή της ευθύνης των Εκκλησιών μας αμοιβαίως.

Της ευθύνης τους να στηρίξουν τους χειμαζόμενους συνανθρώπους μας από τη σύγχρονη πνευματική και οικονομική κρίση.

Από την αξία της αγιότητας ο κόσμος μετακινήθηκε στην αξία του υλικού πλουτισμού και έφερε το χάσμα μεταξύ του πνεύματος και της ύλης και γι’ αυτό παρατηρείται η πτώση του σύγχρονου ανθρώπου και η αποτυχία των δικών του πύργων της Βαβέλ.

Παρακολουθούμε εναγωνίως, Μακαριώτατε, τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και τα συνεχώς συσσωρευόμενα δεινά του αδελφού Ελληνικού λαού.

Ο πόνος τους είναι και δικός μας πόνος, οι δοκιμασίες τους είναι και δικές μας δοκιμασίες. Κατά τον Απόστολο Παύλο: «Είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη» (Α Κορ. 12:26). Ο Κυπριακός Ελληνισμός αισθάνεται ότι ανήκει, τόσο ιστορικά, όσο και πολιτιστικά, και εθνικά, και είναι μέλος του ιδίου σώματος του Ελληνικού Γένους.

Η ευχή και προσευχή όλων μας είναι να βελτιωθεί η παρούσα κατάσταση, ώστε ο Ελληνικός λαός να ανακτήσει την αξιοπρέπεια και τη θέση που του αρμόζει μέσα στην Ευρώπη και στην παγκόσμια κοινότητα.

Ενώνουμε τις προσευχές μας με τις δικές σας, Μακαριώτατε, ούτως ώστε, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, του οποίου θα γιορτάσουμε εντός ολίγων ημερών την κατά σάρκα Γέννησή από την Υπεραγία Θεοτόκο και αειπάρθενο Μαρία, να κομίσει τη χαρά, την ελπίδα, την ειρήνη και την αναψυχή, τόσο στον Ελληνικό λαό, όσο και στον Κυπριακό Ελληνισμό, το δε νέον έτος 2012 να είναι ευλογημένο από τον Φιλάνθρωπο Κύριο, απαλλάσσοντάς μας από τις ποικίλες δοκιμασίες του παρόντος καιρού.

Μετά από αυτές τις λιγοστές σκέψεις, Μακαριώτατε, παρακαλώ, δεχθείτε εκ μέρους εμού προσωπικά, εκ μέρους του ιερού κλήρου και του ευσεβούς πληρώματος της Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, κυρίως εκ μέρους της μαθητιώσας νεολαίας μας που συγκεντρώθηκε εδώ για να λάβει την ευχή και ευλογία σας, αυτή την ιερά εικόνα των επιφανών Αγίων της Εκκλησίας Κύπρου, του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Βαρνάβα και του Αγίου Επιφανίου του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας, με την ευχή, σύντομα να μας έλθετε ξανά για να γιορτάσουμε τα ελευθέρια της κατεχόμενης γης μας, επισκεπτόμενοι, τόσο τη Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα, όσο και τη Βασιλική του Αγίου Επιφανίου στη Σαλαμίνα, όπως βεβαίως και όλες τις κατεχόμενες περιοχές της Πατρίδας μας.

«Εις πολλά έτη Δέσποτα». Ως ευ παρέστητε!