Κύπρου: ''Ο ναός της Φανερωμένης είναι ταυτισμένος με τους αγώνες του λαού μας''

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 18 Νοεμβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Εκκλησία της Κύπρου - 21.50

Μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα και την παρουσία πλήθους προσκεκλημένων, την Τρίτη το βράδυ, 18 Νοεμβρίου 2014, η Εκκλησιαστική Επιτροπή και οι Ιερείς του Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Λευκωσίας, πραγματοποίησαν εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του ιστορικού καθηγητή κ. Δημήτρη Ηρ. Ταλιαδώρου «Η Ιστορία του Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Λευκωσίας και η Προσφορά του στον Κυπριακό Ελληνισμό», στην Αίθουσα Τελετών του Πολιτιστικού Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ στην Ιερά Αρχιεπισκοπή.

Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Εξοχότατος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κος Νίκος Αναστασιάδης, τον οποίο εκπροσώπησε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Δρ. Κώστας Καδής και η Αυτού Μακαριότητα ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος Β΄, τον οποίο εκπροσώπησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος.

Να σημειωθεί ότι η εκδήλωση ξεκίνησε με φιλμάκι αφιερωμένο στην ιστορία και την προσφορά τους ναού της Παναγίας Φανερωμένης και το χαιρετισμό του Προέδρου της Εκκλησιαστικής Επιτροπής κ. Νίκου Λακούφη.

Την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνει ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Δρ. Κώστας Καδής. Ακολούθως μίλησε ο ίδιος ο συγγραφέας κ. Δημήτρης Ηρ. Ταλιαδώρου.

Η σεμνή εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ύμνους και παραδοσιακά τραγούδια από τη Χορωδία «Λέανδρος Σίταρος» της Πνευματικής Στέγης Λευκωσίας, με τη διεύθυνση της κας Μάρως Σκορδή.

Μεταξύ πολλών επισήμων παρέστησαν, ο Πρέσβης της Ελλάδος κ. Βασίλης Παπαιωάννου, Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, πρώην και νυν Βουλευτές, ο Δήμαρχος Λευκωσίας και άλλοι πρώην και νυν Δήμαρχοι, ο Επίτροπος Εθελοντισμού κ. Γιαννάκης Γιαννάκη, εκπρόσωποι της Εθνικής Φρουράς, της Αστυνομίας Κύπρου, της ΕΛΔΥΚ, ο 97χρονος

Πρωτοπρεσβύτερος π. Φώτιος Καλογήρου, πολιός Εφημέριος της Παναγίας Φανερωμένης, κληρικοί και εκκλησιαστικοί επίτροποι άλλων ενοριών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.

Ακολουθεί ο Χαιρετισμός του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου, που ανέγνωσε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Α. Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Κ.Κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΥ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΤΡΙΤΗ, 18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Κάθε φορά που ανεβαίνω στον εκκλησιαστικό θρόνο τού πάνσεπτου και ιστορικού ναού τής Φανερωμένης αισθάνομαι μέσα μου ένα βαθύτατο συγκλονισμό. Θρησκευτικό και Εθνικό.

Μέσα από τις σκέψεις μου παρελαύνουν οι ιστορικές και μαρτυρικές μορφές των προκατόχων μου που ταύτισαν τη ζωή τους και τους οραματισμούς τους με την Εκκλησία και όλες τις διαχρονικές αξίες της ζωής.

Τους φαντάζομαι να συγκεντρώνουν τα σκλαβωμένα πλήθη κάτω από τον θολόκτιστο εκείνο ιερό χώρο και να καλλιεργούν στις ψυχές τους την ελπίδα και την πίστη για την άγια ώρα της πολυπόθητης Λευτεριάς.

Γι' αυτό και ο ιερός ναός τής Παναγίας Φανερωμένης είναι ταυτισμένος με την ιστορία και την ψυχοσύνθεση τού λαού μας, με τους αγώνες του και τις αγωνίες του, με τα όνειρά του και τους εθνικούς του οραματισμούς.

Είναι ταυτισμένος και με τον ιστορικό του πόνο, που τον βιώνουμε κάθε φορά που στεκόμαστε με δέος και ανάταση εθνικοθρησκευτική μπροστά στο μνημειακό μας Μαυσωλείο, και με τους νοητούς οφθαλμούς τής ψυχής μας αναπολούμε τις θυσίες των Ιεραρχών μας, Κύπρου Κυπριανού, Πάφου Χρυσάνθου, Κιτίου Μελετίου και Κυρηνείας Λαυρεντίου, που προσέφεραν τη ζωή τους σαν «λύτρον» στο βωμό τής Ελευθερίας τής Κύπρου μας.

Εντείνοντας την ιστορική μου μνήμη μου ακούω την εθναρχική φωνή τού Μακαρίου να διακηρύττει στον μεστό θεολογικού βάθους και εθνικού παλμού ενθρονιστήριο λόγο του: « ... περὶ ἐμοῦ δὲ λέγω, ὅτι « οὐ μὴ δώσω ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις μου» μέχρις ὅτου εἰς τὸν ἐθνικὸν ὁρίζοντα ροδίση ἡ χρυσοπτερος ἶρις ἀγγέλλουσα τὸ φέγγος τῆς ποθεινῆς ἡμέρας τῆς ποθεινῆς ἀπολυτρώσεως...».

Παράλληλο είναι και το ιστορικό του μήνυμα στις 22 Αυγούστου 1954 στα «πρωτοφανή πλήθη» τής Παναγίας τής Φανερωμένης. «...Αὐτὴν τὴν ἐλευθερίαν ζητοῦμεν. Πρὸς αὐτὴν ἀτενίζομεν μετὰ θρησκευτικῆς εὐλαβείας καὶ πίστεως. Αὐτὴ ἀποτελεῖ δι΄ ἡμᾶς καὶ τὰ τέκνα μας τὴν ἐλπίδα τοῦ παρόντος καὶ τὴν χαρμονὴν τοῦ μέλλοντος. Μὲ τὸ ὅραμα αὐτῆς ἔζησαν καὶ ἀπέθανον αἱ γενεαὶ τῶν προγόνων μας. Ὑπὲρ αὐτῆς θὰ ἀγωνισθῶμεν μὲ ὅλας τὰς δυνάμεις μας... Ὑψηλὰ ἂς κρατήσωμεν τὰς σημαίας...».

Από τη φωνή αυτή τού Μακαρίου, η οποία στην ψυχοσύνθεση τού λαού μας αποτέλεσε το εθνεγερτήριο σάλπισμα, γεννήθηκε ο ένδοξος απελευθερωτικός μας Αγώνας τού 1955 -59, που καταξιώθηκε στη συνείδηση των πανελλήνων και τής ιστορίας ως ένας αγώνας εφάμιλλος τής εποποιίας τού 1821 και του 1940. Ως ένας αγώνας χρέους και τιμής προς την ιδιαίτερή μας πατρίδα για το ύψιστο αγαθό, την Ελευθερία.

Γι' αυτό και ο ιερός ναός τής Φανερωμένης είναι ταυτισμένος με την έναρξη τού απελευθερωτικού μας Αγώνα και με το υπέροχο πνεύμα τής αυτοθυσίας και του «θνήσκειν ὑπέρ φίλης Πάτρης», που το βιώνουμε όταν διαβάζουμε με απέραντη ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, στην αύλεια στήλη, τα ονόματα των επτά ηρώων μας, εκ των οποίων οι πέντε έπεσαν στα πεδία των μαχών «τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι», ο Νίκος Γεωργίου άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στα φρικτά βασανιστήρια και ο «άγιος τού Κυπριακού Αγώνος», ο Ιάκωβος Πατάτσος πορεύτηκε με χριστιανική παρρησία προς τη «μνησιπήμονα» αγχόνη του κατακτητή, ψάλλοντας χριστιανικούς ύμνους. Ήταν όλοι τους άλκιμοι νέοι της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ενώσεως Νέων (ΟΧΕΝ), που ανδρώθηκα και γαλουχήθηκαν μέσα στις τάξεις των κατηχητικών τού ιερού Ναού Φανερωμένης!

Ως εκ τούτων, ο περίλαμπρος ναός τής Παναγίας Φανερωμένης αναδεικνύεται, μέσα στην ιστορική του πορεία, φάρος τηλαυγής, ο οποίος αφ' εαυτού εκπέμπει το διαχρονικό πνευματικό και εθνικό του φως και μας χρεώνει να συνεχίσουμε τον δύσβατο μα και ελπιδοφόρο δρόμο τής Αρετής.

Να συνεχίσουμε με κάθε θυσία, την ιστορική πορεία που μάς χάραξαν οι πρόγονοί μας και όλοι οι θυσιασθέντες, κληρικοί και λαϊκοί, προκειμένου η Κύπρος μας να διατηρήσει τον χριστιανικό και ελληνικό της χαρακτήρα.

Και να παραμείνουν οι βωμοί τής Πίστεώς μας Θυσιαστήρια ιερά, μέσω των οποίων οι πιστοί μας να μεταλαμβάνουσιν τη Χάριν των ιερών μας Μυστηρίων και να μεθίστανται από τα πρόσκαιρα και τα γήινα προς τα αιώνια και τα ουράνια.

Συνεπώς είναι άξια θερμότατων συγχαρητηρίων η εκκλησιαστική Επιτροπή τού ιερού ναού τής Παναγίας Φανερωμένης, η οποία με επικεφαλής τον ακαταπόνητο Πρόεδρό της κύριο Νίκο Λακούφη, ο οποίος από το 1980 αδιαλείπτως διακονεί με υψηλό αίσθημα ευθύνης τον ιερό ναό τής Παναγίας, και τους εκλεκτούς συνεργάτες του τον κύριο Γεώργιο Παναγίδη, την κυρία Γεωργία Παύλου, την κυρία Λυδία Πρωτοπαπά, τον κύριο Χρυσόστομο Χρυσοστόμου και τον κύριο Τάκη Ταουσιάνη, συνέλαβε τη λαμπρή έμπνευση να εκδώσει το υπέροχο βιβλίο με τον τίτλο: Η Ιστορία τού Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Λευκωσίας και η προσφορά του στον Ελληνισμό της Κύπρου προκειμένου να μεταφέρει στις ψυχές των νέων γενεών όλα αυτά τα υπέροχα και χρεωστικά βιώματα και να γίνει γνωστή η τεραστία και πολυτίμητη προσφορά τής Εκκλησίας μας προς τον κυπριακό λαό.

Άξιος θερμών συγχαρητηρίων είναι και ο συγγραφέας τού βιβλίου, ιστορικός κύριος Δημήτρης Ταλιαδώρος.

Ο επιστημονικός μόχθος που κατέβαλε προκειμένου να μας παρουσιάσει την ιστορική πορεία και προσφορά τού ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης προς τον Ελληνισμό τής Κύπρου είναι εξαιρετικά αξιόλογος. Γι' αυτό και του απονέμουμε τον «πρέποντα έπαινον».

Πέραν από τη θρησκευτική, ιστορική, εθνική και κοινωνική προσφορά τού ιερού ναού τής Παναγίας Φανερωμένης Λευκωσίας προς τον Ελληνισμό τής Κύπρου, που είναι αφιερωμένη η αποψινή μας συγκέντρωση, ως Προκαθήμενος τής Εκκλησίας τής Κύπρου, θέλω να επισημάνω και τή θεολογική έννοια του Ναού.

Η ιστορική αξιολόγηση ενός ναού δεν εστιάζεται στην εξωτερική του όψη ούτε στην κοινωνική ή εθνική του προσφορά μόνο, αλλά εστιάζεται κυρίως στον μυσταγωγικό του χαρακτήρα, στα ιερά Μυστήρια που τελούνται μέσα σ' αυτόν και στη δική μας βιωματική συμμετοχή. Ο κάθε ναός είναι ο χώρος που μας μεταρσιώνει από τα γήινα προς τα ουράνια.

Αυτή την εκκλησιαστική αλήθεια ας την κλείσουμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας. Μέσω αυτής θα μπορέσουμε να επιτύχουμε τόσο τη σωτηρία των ψυχών μας, που είναι ο ύψιστος στόχος της ζωής μας όσο και τής κινδυνεύουσας Πατρίδας μας.

Με αυτό τον τρόπο θα εκπληρώσουμε την αποστολή μας και θα δικαιώσουμε τους οραματισμούς, τους αγώνες και τις θυσίες των παιδιών τής Κύπρου μας.