Απόψεις Ιεραρχών για την "ελεύθερη συμβίωση"

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 04 Μαρτίου 2008

Γράφτηκε από τον/την Ρ/Σ Εκκλησίας της Ελλάδος 14:45

Τις απόψεις τους, περί του σχεδίου Νόμου περί των ελευθέρων συμβιώσεων, κατέθεσαν στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος οι Σεβ. Μητροπολίτες Σισανίου & Σιατίστης κ. Παύλος, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, Κερκύρας Παξών & Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου κ. Προκόπιος και Κορίνθου κ. Διονύσιος.

Συγκεκριμένα:

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης, κ. Παύλος, τόνισε:

 

«Όλα αυτά είναι σύμφυτα και με την έκπτωση του ανθρώπου, την υποτίμηση της προσωπικότητάς του, με όλα όσα βλέπουμε στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή σκηνή, που αφορούν τον ευτελισμό του ανθρώπινου προσώπου και δεν είναι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Ανάλογα με την εικόνα που διαμορφώνουμε, αυτό τελικά είμαστε, αυτό προσφέρουμε. Ειδικότερα, όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα, δείχνει αυτή την αντιφατικότητα ενός κόσμου, ο οποίος υποτίθεται ότι μιλάει για την οικογένεια και την ανάγκη να στερεωθεί, κάνει έρευνες και μελέτες και μιλάει για την κακή κατάσταση των παιδιών και την ψυχολογία τους, που νιώθουν ουσιαστικά εγκαταλελειμμένα από τους γονείς τους και την ανάγκη να πλησιάσουμε τα παιδιά και από την άλλη μεριά δημιουργούμε, υποτίθεται, θεσμούς, δεν ξέρω, για να λύσουμε ή  να δημιουργήσουμε περισσότερα προβλήματα. Είμαστε σε μια εγωκεντρική κοινωνία και από την άλλη μεριά αυτή είναι η αποθέωση του νομικισμού, τελικά, μέσα στην προσωπική ζωή του ανθρώπου. Θυμάμαι απ’ την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, την εποχή που ο ισραηλιτικός λαός εκυβερνάτο απ’ τους Προφήτες και τους Κριτές. Όταν κάποτε ζήτησαν βασιλιά, τότε διαμαρτυρήθηκε ο προφήτης, γιατί το θεώρησε αναίδεια και ασέβεια απέναντι στον Θεό, γιατί θεωρείτο ότι ο Θεός είναι ο πραγματικός βασιλεύς των Ιουδαίων. Τότε ο Θεός είπε στον προφήτη ότι να μην στενοχωριέται και ότι εφόσον έχουν ανάγκη και ενός επίγειου βασιλιά, να τους τον δώσει. Αυτό είναι μια βαθμίδα ακόμα της έκπτωσης του ανθρώπου, διότι αυτό έχει να κάνει και με μια άλλη πραγματικότητα, με την αδυναμία του ανθρώπου να αγαπάει, με την αδυναμία και την ανημποριά του ανθρώπου να ερωτεύεται. Είναι καρπός μιας εποχής που στο βάθος είναι ανέραστη, παρόλο που το σεξ και η σεξουαλικότητα θεωρούνται ότι είναι σε πρώτη ζήτηση. Όμως είναι άλλο πράγμα το ένα και άλλο πράγμα το άλλο. Ουσιαστικά, αυτό που είναι χαμένο απ’ τις ανθρώπινες σχέσεις είναι ο αληθινός έρωτας και η αληθινή αγάπη. Στην πραγματικότητα, αυτό το συμβόλαιο για το γάμο δείχνει πλέον ότι ζούμε σε μια εποχή που οι άνθρωποι πια δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον. Γιατί ένας άνθρωπος που εμπιστεύεται και αγαπάει κάποιον, δεν φοβάται να δεσμευτεί με αυτόν που αγαπάει».

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος, κ. Χρυσόστομος, τόνισε:

 

«Πρέπει να σας πω πολύ ειλικρινά ότι δεν εξεπλάγην από το διάβημα, δεδομένου ότι ήταν μέσα σε θέματα τα οποία συνεζητούντο, ανεμένοντο και σε θέματα τα οποία μας έρχονται από το εξωτερικό. Εμείς έχουμε δείξει οι Έλληνες μια ευαισθησία σ’ αυτά τα θέματα που έρχονται απ’ έξω, τα θεωρούμε όλα ότι είναι πάρα πολύ καλά και γι’ αυτό τα αποδεχόμαστε ως προοδευτικά, τις περισσότερε φορές, χωρίς καμιά ιδιαίτερη συζήτηση. Εκείνο που με προβληματίζει είναι, τι θα προβλέπει αυτό το νομοσχέδιο; Και βέβαια μου δημιουργεί η σκέψη αυτή τεράστιες ευθύνες, τις οποίες έχομε ως Εκκλησία, όχι τόσο για να φωνάζομε και για να γκρινιάζομε, αλλά για να ασχοληθούμε σοβαρά με το θέμα της κατηχήσεως του λαού και μάλιστα με την αγωγή των νέων ανθρώπων. Δηλαδή, εμείς πρέπει να δείξουμε τί είναι αυτό το ιδιαίτερο το οποίο έχει το Μυστήριο του Γάμου, τί λέει γι’ αυτό η Εκκλησία; Γιατί  σ’ έναν κόσμο που όλα τα μετράει πολύ επιφανειακά, μια διαφορετική φωνή της Εκκλησίας θα φανεί σαν απλή αντίδραση. Και βέβαια και οι άλλοι άνθρωποι δεν θα εκπλαγούν α) γιατί έχουν συνηθίσει την Εκκλησία να γκρινιάζει και να φωνάζει και β) ενδεχομένως στην προκειμένη περίπτωση να μας αποδώσουν και συμφεροντολογικό κίνητρο, λέγοντας ότι «οι παπάδες φωνάζουν γιατί θα απωλέσουν την πελατεία τους» και οι άνθρωποι θα μπορούν να συμβιώνουν χωρίς να τρέχουν στην Εκκλησία να παντρεύονται. Νομίζω ότι πρέπει ν’ ασχοληθούμε πολύ- πολύ σοβαρά με το θέμα της αγωγής. Εγώ πιστεύω ότι αυτή είναι η ουσιαστικότερη συμβολή της Εκκλησίας, σε ενοριακό επίπεδο, σε Μητροπολιτικό επίπεδο και ευρύτερα».

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, τόνισε:

 

«Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι και πρώτοι εμείς ως Εκκλησία το πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι. Ο καθένας επιλέγει τον τρόπο της ζωής του. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Πολιτεία δεν πρέπει να έχει κάποιες προτεραιότητες, στον τρόπο που βλέπει τον κόσμο και την κοινωνία μας. Ο προβληματισμός μας έγκειται στο κατά πόσον η Πολιτεία ενδιαφέρεται για την προστασία της οικογένειας. Ήδη, η σύγχρονη οικογένεια περνά κρίση, με τη χαλάρωση των ηθών, με την ασυδοσία των τηλεοπτικών προτύπων, ακόμη- ακόμη και λίγο με τον τουρισμό. Το πρόβλημα είναι να δώσουμε περαιτέρω κίνητρα στη διάλυση της οικογένειας ή να κοιτάξουμε να ενισχύσουμε τον θεσμό της οικογένειας; Η Εκκλησία θεωρεί τον γάμο ως Μυστήριο και Ευλογία στη ζωή του ανθρώπου. Η αγάπη που διαφυλάσσεται στη σχέση του ζευγαριού δεν μπορεί να λειτουργεί χωρίς δέσμευση μέσα στην κοινωνία. Η δέσμευση αυτή στην Ελλάδα αποτυπώνεται στην παράδοσή μας με το Μυστήριο του γάμου, το οποίο τελείται βέβαια στην Εκκλησία. Ο πολιτικός γάμος ήδη απέτυχε, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Τώρα θέλουν και πάλι να μας φέρουν έναν ξενόφερτο τρόπο, τον λεγόμενο συμβολαιογραφικό γάμο. Η απάντηση νομίζω ότι θα δοθεί και πάλι από το λαό μας, όπως δόθηκε για τον πολιτικό γάμο. Η σχέση των δύο φύλων, σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο, αντιμετωπίζεται σαν μια υπόθεση καθαρά νομικίστικη. Εμείς όμως σαν Εκκλησία δεν θα πάψουμε να την βλέπουμε πρωτίστως σαν μια σχέση πνευματική. Σχέση και Μυστήριο αγάπης, πορεία προς τον Θεό και τη βασιλεία του Θεού. Αν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία, τότε όλα τα νομικά θέματα, που προκύπτουν μέσα από ένα γάμο, λύνονται. Και αυτό συμβαίνει επί τόσους και τόσους αιώνες. Το νομοσχέδιο είναι ένα ακόμη σημείο της υποταγής της κοινωνίας μας στον Δυτικό τρόπο ζωής. Είναι άρνηση της παράδοσής μας και είναι μια ώθηση στους νέους ανθρώπους να απομακρύνονται από τον θεσμό της οικογένειας».

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, κ. Προκόπιος, τόνισε:

 

«Στο άκουσμα των προθέσεων του Υπουργού Δικαιοσύνης να προχωρήσει σ’ αυτήν την καινοφανή ρύθμιση, γύρισα πολύ πίσω, τότε που γινόταν ο αγώνας να καθιερωθεί ο πολιτικός γάμος και η Εκκλησία δεν είχε αντίρρηση να καθιερωθεί. Επικέντρωσε το ενδιαφέρον της, καθ’ ώ έχει λόγο για θέματα ηθικής και παραδόσεως, στον να υπάρξει ο πολιτικός γάμος, αλλά με ισοδύναμο και ισόκυρο τον θρησκευτικό. Τότε λοιπόν εκάναμε αγώνα και ο αγώνας πέτυχε και τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών εδικαίωσαν τους αγώνες της Εκκλησίας. Το άκουσμα αυτής της νέας ρυθμίσεως είναι μια επιπλέον προσπάθεια να χαλαρώσει, να αποσυντονισθεί αυτό το κοινωνικό αγαθό, ο κοινωνικός θεσμός του γάμου. Ο πολιτικός γάμος είναι ένα συμβόλαιο και έρχεται τώρα άλλη μια μορφή, μέσα από τη διαδικασία του συμβολαιογράφου να ρυθμίσει βασικά κοινωνικά και ηθικά ζητήματα, να διαλύσει τον θεσμό της οικογένειας, για τον οποίο η Πολιτεία πρωτίστως, ως κοινωνικό αγαθό, έχει αυξημένο λόγο να ορίζει τις προϋποθέσεις, σεβομένη και τη χριστιανική παράδοσή μας, γιατί ο γάμος ανέκαθεν ήταν υπόθεσις Εκκλησιαστική και η διδασκαλία της Εκκλησίας μας για το γάμο αυτό επιβεβαιώνει. Μιλάμε για Μυστήριο μέγα. Επομένως, μιλάω με δεδομένα υποκειμενικά, είμαι βέβαιος ότι τα αρμόδια όργανα της Εκκλησίας Συνοδικώς θα αντιμετωπίσουν το θέμα αυτό και θα πάρουν τις ανάλογες αποφάσεις. Προσωπικώς, είμαι καθέτως αντίθετος με τις επιχειρούμενες αυτές ρυθμίσεις και είμαι βέβαιος ότι η όποια ανησυχία δημιουργηθεί στην κοινωνία μας, την ευθύνη για αυτή θα την έχει η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία».

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου, κ. Διονύσιος, τόνισε:

 

«Έχω την εντύπωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βαδίζει με μια συνέπεια στο να στήσει μια ευρωπαϊκή επικράτεια ενός καθαρά αθεϊστικού και λαϊκού κράτους. Θέλοντας να υπηρετήσει με αυτόν τον τρόπο τους υπηκόους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδίδει κατά καιρούς τις ντιρεκτίβες της, αποποιούμενη άλλοτε τη χριστιανική επιρροή επάνω στον πολιτισμό της Ευρώπης, άλλοτε θέτοντας θέματα γάμων, άλλοτε συμβιώσεων, άλλοτε γάμων ομοφυλοφίλων, πολιτικών μετανάστευσης κτλ. Πάντοτε, όμως, κατά την ταπεινή μου άποψη, με το βαθύτερο σκεπτικό ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα λαϊκό και αθεϊστικό κράτος. Μπορεί να καταλάβει κανείς το που πηγαίνει η κατάσταση. Είναι μια αποϊεροποίηση της ζωής μας και εφόσον κινούνται μ’ αυτήν την λογική, αντιλαμβανόμαστε ότι επιβραβεύεται καθετί που είναι κόντρα στα παραδεδομένα, στους θεσμούς τους ιερούς και μη, που μέχρι τώρα επεκράτησαν και κυρίως κατά του ιερού θεσμού της οικογένειας. Γνωρίζουμε ότι για να σταθεί ένας άνθρωπος πρέπει να προέρχεται από μια σωστή οικογένεια. Η οικογένεια λοιπόν σήμερα έχει τεθεί στο περιθώριο. Ποιος μπορεί να δείξει και να αποδείξει ότι σέβεται η Ευρωπαϊκή Ένωση την οικογένεια; Δεν την σέβεται, δεν την επιθυμεί και γι’ αυτό φροντίζει με συνέπεια και με συνέχεια να την διαλύσει. Στα πλαίσια αυτά δημιουργεί και τις ελεύθερες συμβιώσεις».