Aνακοινωθέν πρώτη ημέρα συνεδρίας της Ιεραρχίας

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 15 Οκτωβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Εκ της Ιεράς Συνόδου - 14.16

Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 15 Οκτωβρίου 2013, σε πρώτη τακτική Συνεδρία η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πασης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Προ της Συνεδρίας ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, ιερουργήσαντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος.

Περί την 9η πρωινή, στη μεγάλη Αίθουσα των Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου, εψάλη η Ακολουθία για την έναρξη των εργασιών της Ιεράς Συνόδου.

Αναγνωσθέντος του Καταλόγου των συμμετεχόντων Ιεραρχών, διεπιστώθη η απουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Βαρθολομαίου, Ιωαννίνων κ. Θεοκλήτου, Περιστερίου κ. Χρυσοστόμου, Κίτρους και Κατερίνης κ. Αγαθονίκου, Κασσανδρείας κ. Νικοδήμου και Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, οι οποίοι απουσίασαν ητιολογημένα.

Ακολούθως, συνεκροτήθη η Επιτροπή Τυπου από τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωρόθεο και Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα.

Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος ως Πρόεδρος του Σώματος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας προσεφώνησε τα Μέλη Αυτής.

Στην εισηγητική του ομιλία ο Μακαριώτατος επικεντρώθηκε σε τρεις θεματικές ενότητες. Αρχικά αναφέρθηκε στην θεματολογία του Προγράμματος των Συνεδριών της Ιεραρχίας. Κατόπιν, επιγραμματικά κατέθεσε τις σκέψεις του ως προς τις εσωτερικές δομές της Εκκλησίας μας. Τέλος αναφέρθηκε στην κρίση που μαστίζει την κοινωνία μας. Αποσπασματικά στην ομιλία του ο Μακαριώτατος είπε :

«Μέσα στην πολυμορφία της κρίσεως, η κοινωνία μας δοκιμάζεται από την φτώχεια, την κοινωνική αδικία, εθνικές προκλήσεις, απειλές εθνικού διχασμού και εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας. Κυριαρχεί η εξυπηρέτηση του κέρδους και του ιδίου οφέλους, που καθηλώνουν τον άνθρωπο σε προκρούστεια «οικονομικά» σχήματα. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, ο άνθρωπος λογίζεται ως μονάδα προς εκμετάλλευσιν. Όπως διείδε σοφά ένας σημαντικός θεολόγος, ο Olivier Clément, «η Δύση θέτει την ανθρωπότητα μπροστά στα έσχατα προβλήματα. Ο άνθρωπος, σήμερα, γίνεται όλος ένα πρόβλημα». Ο τεχνολογικός ευδαιμονισμός του πολιτισμού μας έχει αποκοπεί από την πνευματική ολοκλήρωση. Οι πνευματικές φωνές στον τόπο μας μοιάζουν να έχουν σιγήσει. Οι νέοι μας μεταναστεύουν. Οι πολίτες έχουν κυριευθεί από απογοήτευση και τυφλή οργή κατά πάντων, ενώ οι εκπρόσωποι των κομμάτων διαξιφίζονται υπεραμυνόμενοι τις απόψεις τους με κύριο μέλημα τη διατήρηση της εξουσίας.

Ἡ οικογένεια διαλύεται, ενώ συγχρόνως αυξάνει ο αριθμός των αυτοκτονιών. Η έλλειψη ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη κοινωνία, υποδαυλίζει την ευκολία με την οποία καταλήγει κάποιος στην απόφαση να αφαιρέσει τη ζωή του. Δεν γίνεται όμως να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο θεσμός της οικογενείας αποτελεί διαχρονικά το πιο εγγυημένο και ασφαλέστερο κοινωνικό πλαίσιο για την ορθή διαπαιδαγώγηση και την εν Χριστώ αγωγή των νέων μελών της κοινωνίας μας. Η οικογένεια διαπλάθει τις παιδικές ψυχές και προετοιμάζει τους πολιτικούς, τους καθηγητές, τους καλλιτέχνες, τους κληρικούς, τους ηγέτες του τόπου μας. Έχουμε χρέος να την κρατήσουμε ενωμένη και ισχυρή. Η χριστιανική οικογένεια διαφυλάσσει από το μίσος, διδάσκει την αγάπη, διαμορφώνει ολοκληρωμένους ανθρώπους, ανορθώνει τις συνειδήσεις, ανασταίνει πνευματικά τέκνα, συγκροτεί πρόσωπα ελεύθερα και όχι προσωπεία πάσης χρήσεως.

… … …

Ἡ σημερινή κατάσταση μας βρίσκει σε ένα ταραγμένο και συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Χάρις στη σύγχρονη τεχνολογική επανάσταση, η χρήση των λεγομένων κοινωνικών δικτύων μπορεί να μεταφέρει κάθε πληροφορία σε χρόνο εκπληκτικά γρήγορο. Η εξέγερση της Αιγύπτου χρειάστηκε μόλις μίαν εβδομάδα διαδικτυακής κινητοποιήσεως για να συγκεντρωθούν εκατομμύρια νέοι στην πλατεία Ταχρίρ. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε ακόμη.

Στή χώρα μας παρατηρείται μια βίαιη αναδιανομή κεφαλαίων σε νέα χέρια. Είτε ως θεατές, είτε ως μέρος των αλλαγών αυτών, παρατηρούμε τις εξελίξεις. Όλοι μας, και προσωπικά η ελαχιστότης μου, έχουμε μερίδιο ευθύνης για όσα βιώνουμε τα τελευταία έτη. Πρώτος εγώ αναγνωρίζω τη δυσκολία παρακολούθησης των παγκοσμίων αλλαγών. Είναι πρόδηλο όμως το βαθύ ενδιαφέρον και η αγωνία όλων μας. Προσεύχομαι με όλη μου την ψυχή να φωτίσει ο Θεός αυτούς που ασκούν εξουσία, ώστε να σκεφτούν φιλανθρώπως. Απαιτείται ειδικά να συνειδητοποιήσουμε πως όσα τραγικά διαδραματίζονται στην κοντινή μας Συρία δεν μπορούν να μας αφήνουν αδιάφορους. Πρέπει να καταστεί σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν είναι δυνατόν οι θρησκείες να χρησιμοποιούνται ως ιδεολογικό πρόσχημα προς εξυπηρέτηση πολεμικών συγκρούσεων και ατομικών επιδιώξεων.

… … …

Ἡ σύγχρονη πραγματικότητα επιτάσσει να διατηρήσουμε πάνω απ’ όλα την εν Χριστώ ενότητα, τον σύνδεσμο της ειρήνης του Σώματος της Ιεραρχίας και του εκκλησιαστικού σώματος γενικότερα. Επιτρέψτε μου επ’ αυτού να προσθέσω κι έναν ακόμη προβληματισμό. Πολλοί επιχειρούν να ταυτίσουν την Εκκλησία με μέρος του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος. Να μας παρουσιάσουν σαν συνδιαχειριστές κοσμικής εξουσίας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από αυτό. Η Εκκλησία, παρ’ ότι συνιστά σάρκα από τη σάρκα του τόπου μας και έχει συνδεθεί αδιαχώριστα με την ιστορική του πορεία, ούτε ταυτίζεται με κόμματα ούτε αντλεί την ύπαρξή της από την Πολιτεία.  Εντάσσεται φυσιολογικά σε ένα ευνομούμενο κράτος, σεβομένη τους νόμους που διέπουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Κάθε άλλη προσέγγιση υπαγορεύεται από κοσμικά κριτήρια.

Ο Ιησούς Χριστός είναι για μας «εχθές και σήμερον ο αυτός, και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13, 8). Ούτε συναποτελούμε μέρος του συστήματος, ούτε αντιπροσωπεύουμε κάποιο συστημικό μόρφωμα. Η Εκκλησία έχει πνευματική αποστολή να οδηγεί τα μέλη της προς τη σωτηρία και να ευαγγελίζεται «Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον» (Α  Κορ. 2, 2). Αγαπά, συγχωρεί, ελέγχει, βοηθεί, στηρίζει, και πάνω απ’ όλα δίνει και τη ζωή της ακόμη για την ιστορική συνέχιση αυτού του τόπου. Αισθάνεται το χρέος να ενισχύσει την συνοχή και την ενότητα του λαού, που αποτελεί εγγύηση για το μέλλον, και ύστερα να καλύψει, στο μέτρο των δυνάμεών της, τις ανάγκες της εποχής. Είναι αλήθεια ότι καλύπτονται πολλές ανάγκες, αλλά κύριο έργο της είναι να στηρίξει τις ψυχές των ανθρώπων και να ενισχύσει την πίστη ότι με τη βοήθεια του Θεού μπορούμε να υπερνικήσουμε κάθε δυσκολία και κρίση».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ, ως αντιπρόεδρος της Ιεραρχίας, αντεφώνησε εκ μέρους των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών.

Στην συνέχεια άρχισε συζήτηση επί της Προσφωνήσεως – Εισηγήσεως του Μακαριωτάτου Προέδρου κατά την οποία ομίλησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες : Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, Σταγών κ. Αλέξιος, Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, Ηλείας κ. Γερμανός, Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, Ύδρας κ. Εφραίμ, Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός, Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Φιλίππων κ. Προκόπιος, Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος, Φλωρίνης κ. Θεόκλητος, Σύρου κ. Δωρόθεος, Κυθήρων κ. Σεραφείμ, Καισαριανής κ. Δανιήλ, Φωκίδος κ. Αθηναγόρας, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Αλεξανδρουπόλεως    κ. Άνθιμος, Λαγκαδά κ. Ιωαννης, Παροναξίας κ. Καλλίνικος, Μονεμβασίας κ. Ευστάθιος και Ιερισσού κ. Θεόκλητος.

Κατόπιν έγινε ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίας για τα πεπραγμένα των Συνοδικών Επιτροπών της παρελθούσης Συνοδικής Περιόδου (Αύγουστος 2012 έως Σεπτέμβριος 2013) και ακολούθησε συζήτηση.

Η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας θα συνεχίσει τις εργασίες Της αύριο το πρωί.