200 χρόνια από το μαρτύριο του Κονιτσιώτη Νεομάρτυρος Αγίου Ιωάννου

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Κονίτσης - 00.25

Του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέα

Συμπληρώνονται εφέτος διακόσια (200) χρόνια από τον μαρτυρικό θάνατο του Νεομάρτυρος Αγίου Ιωάννου του εκ Κονίτσης (1814-2014). Και μολονότι κύλησαν δύο αιώνες ολόκληροι από τις 23 Σεπτεμβρίου 1814, αυτό το Κονιτσιωτόπουλο δεν ξεχάστηκε, δεν χάθηκε στην χοάνη του χρόνου.

Πόσοι μεγάλοι και σπουδαίοι κατά κόσμον ζούσαν τότε. Σουλτάνοι, πασάδες, αγάδες, στρατηγοί και ναύαρχοι και πλούσιοι και ισχυροί, κυριαρχούσαν, τότε, στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα, σπέρνοντας τον φόβο και τον τρόμο στους ραγιάδες, στους υποδούλους, που δεν τολμούσαν καλά - καλά ούτε το όνομά τους να πουν !

Κι’ όμως ! Ο νεαρός Ιωάννης, που ήταν πρωτύτερα Τούρκος και μουσουλμάνος, γνωστός με το όνομα Χασάν, ζη μέχρι σήμερα, λαμπρός και πάντοτε νέος, στις καρδιές των χριστιανών και, γενικά, στην ζωή της Εκκλησίας.

-Β-

Το ποιός ήταν ο Ιωάννης το έχουμε πη πολλές φορές. Ας το ξαναπούμε, όμως, άλλη μια φορά για όσους ίσως δεν έχουν μέχρι τώρα ακούσει γι’ αυτόν. Χασάν ήταν το τούρκικο όνομά του. Πατέρας του ο Σέχης της Κονίτσης. Είχε, λοιπόν, οικογένεια καλοστεκούμενη, ενώ το μέλλον ανοιγόταν μπροστά του λαμπρό.

Εικοσάχρονος ήταν τότε. Και θα έλεγε κανείς, ότι ο νεαρός Χασάν είχε εξασφαλισμένη την ζωή του. Όμως, την νεανική ψυχή του δεν την ικανοποιούσαν ούτε τα πλούτη και η κοσμική δόξα, ούτε, προ παντός, η ψεύτικη θρησκεία του Μωάμεθ. Γι’ αυτό και ζητούσε κάτι καλλίτερο, κάτι ανώτερο.

Και χωρίς, βέβαια, να γνωρίζη τον ιερό Αυγουστίνο, τον μεγάλο αυτόν Πατέρα της Εκκλησίας, ένοιωθε αυτό που εκείνος ετόνιζε : «Κύριε, η ψυχή μου είναι ανήσυχη μέχρις ότου συναντήση Εσένα».

-Γ-

Έτσι, όταν αργότερα βρέθηκε στο Αγρίνιο (που τότε λεγόταν Βραχώρι) και γνώρισε τους εκεί χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς, ελκύσθηκε προς την χριστιανική Θρησκεία.

Όταν, όμως, εξεδήλωσε την επιθυμία να γίνη χριστιανός, οι Ιερείς εδίστασαν να τον βαπτίσουν, γιατί ήταν σίγουρο πως θα έπεφτε πάνω τους βαρειά η τιμωρία.

Έτσι, ο Χασάν πήγε στην Ιθάκη, η οποία ήταν Ενετοκρατούμενη, κι’ αφού κατηχήθηκε συστηματικά, βαπτίσθηκε και πήρε το όνομα Ιωάννης. Όταν ξαναγύρισε στο Αγρίνιο, νυμφεύτηκε και εργαζόταν σαν αγροφύλακας στο χωριό Μαχαλάς, που σήμερα ονομάζεται Φυτείες. Πίστευε ότι τα ίχνη του είχαν χαθή.

Αλλά ο αντίδικος διάβολος ωδήγησε τους ανθρώπους, που με εντολή του πατέρα του τον έψαχναν, και τελικώς τον βρήκαν. Δέχθηκε υποσχέσεις για πλούτη και τιμές αν ξαναγύριζε στον μωαμεθανισμό. Αρνήθηκε κατηγορηματικά. Ακολούθησαν απειλές και φοβέρες. Και το τέλος δεν άργησε να έλθη.

Τον αποκεφάλισαν κοντά στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου η οποία μετέπειτα κατεδαφίσθη και ανεγέρθηκε στην θέση της ο νέος μεγαλοπρεπής Ναός.

Ενταφιάσθηκε όχι μακριά από τον Ναό την ημέρα που εμαρτύρησε, δηλαδή στις 23 Σεπτεμβρίου 1814. Μετά από πέντε χρόνια, το 1819, έγινε ανακομιδή των λειψάνων του · μεταφέρθηκαν στην Μονή του Προυσσού, όπου το 1974 ανεκαλύφθησαν, ένα δε τμήμα ιερού λειψάνου είναι θησαυρισμένο στον Ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, στην Κόνιτσα. 

-Δ-

Σπουδαίο πρότυπο ο Άγιος Ιωάννης, ιδιαίτερα για τους νέους μας, που αντιμετωπίζουν πειρασμούς και δυσκολίες στην πορεία της ζωής τους. Όταν, όμως βάλουν θεμέλιο τον Χριστό, θα κατορθώσουν να ξεπεράσουν τα οποιαδήποτε εμπόδια παρουσιάζει μπροστά τους ο πονηρός.

Έτσι πραγματοποιείται ο λόγος του ιερού ευαγγελιστού Ιωάννου : «Νεανίσκοι, ισχυροί εστε και ο λόγος του Θεού εν υμίν μένει και νενικήκατε τον πονηρόν ... Ο κόσμος παράγεται και η επιθυμία αυτού · ο δε ποιών το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα» (Α Ἰωάν. β 14,17).