Σκέπη γενού και προστασία και αντίληψις και καύχημα Παρθένε…

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 13 Αυγούστου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 12.38

Του Αρχιμανδρίτου Δημητρίου Πολιτάκη
Διευθυντού του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης
Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού – Εσταυρωμένου Ηρακλείου | ROMFEA.GR

Τιμούμε σήμερα το πρόσωπο της Παναγίας, της Μητέρας Του Κυρίου μας αλλά και όλων των ανθρώπων και φτάνουμε στο τέρμα μιας ευλογημένης διαδρομής αυτού του Αυγουστιάτικου δεκαπενθημέρου.

Απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης στην Θεοτόκο, στο πρόσωπο εκείνο της Ιερής Ιστορίας που κατόρθωσε να ενώσει τη γη με τον ουρανό, την κτίση με τον Δημιουργό, το πλάσμα με τον Πλάστη. Είναι εκείνη που χάρισε την ελπίδα ξανά για να αποκτήσει ο άνθρωπος ουράνια προοπτική, σωτηρία και λύτρωση.

Η Παναγία υπήρξε ο « σιωπών κήρυκας »του Ευαγγελίου του Υιού της, αυτή που δεν έγραψε, δεν μίλησε, αλλά είπε τόσα πολλά με τη ζωή και το παράδειγμά της, που δίδαξε με τον αγώνα και την αγωνία της. Είναι το πρόσωπο εκείνο που τιμούν οι πιστοί σε όλη τη γη και όλως ιδιαιτέρως οι Έλληνες Ορθόδοξοι.

Δίχως ίχνος σοβινισμού πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Ορθόδοξος Ελληνικός λαός είναι βαθιά συνδεδεμένος με το πρόσωπο της Παναγίας και αυτό φανερώνεται καθώς βιώνει με θαυμαστό τρόπο κάθε εορτή αφιερωμένη σε αυτήν την Μεγάλη Μητέρα.

Παντού στον κόσμο, περισσότερο όμως στην Ελλάδα μας, οι Ναοί ασφυκτιούν από ευσεβείς ανθρώπους οι οποίοι προσέρχονται αυτές τις ημέρες στις ιερές παρακλήσεις για να ψάλλουν αυτόν τον θαυμάσιο από κάθε άποψη παρακλητικό κανόνα.

Από την Θράκη μέχρι την Κρήτη, από την Ζάκυνθο μέχρι την Ρόδο. Στην Τήνο και την Σουμελά, την Αμοργό και την Εκατονταπυλιανή, την Εικοσιφοίνισσα της Μακεδονίας και την Παναγία την Τσαμπίκα … πόσοι ναοί είναι αφιερωμένοι στη ταπεινή Μαρία … ναοί επιβλητικοί, Μητροπολιτικοί έως ταπεινά εξωκλήσια της υπαίθρου, απομονωμένα και ξεχασμένα.

Το όνομά της υπάρχει παντού, ριζωμένο βαθιά στην ψυχή, την καρδιά και το νου μας. Όταν οι δυσκολίες της ζωής μας κάνουν να βυθιζόμαστε σε απογοητεύσεις τραγικές, εκεί στα χείλη μας έρχεται το όνομά της … Παναγία μου …ποιος δεν έχει επικαλεστεί αυτό το δεδοξασμένο όνομα;

Θα λέγαμε πολύ περισσότερο από το Όνομα του Υιού της, ίσως γιατί γνωρίζουμε πως η Παναγία είναι η μεσίτρια μας, αυτή που με παρρησία πρεσβεύει για όλους μας στον Υιό και Θεό της και μεταφέρει τις παρακλήσεις και τις ικεσίες μας, παρακαλώντας και καταπραΰνοντας την δίκαιη απογοήτευση του Θεού για την θλιβερή εκτροπή μας από το θέλημά Του.

Το όνομα της έχει γίνει ψαλμός και τραγούδι στη ζωή μας και αυτό το αποδεικνύει περίτρανα η θρησκευτική και πολιτισμική μας παράδοση. Η Παναγία είναι η καταφυγή μας στους πειρασμούς, το φώς στο σκοτάδι των θλίψεων και των ταραχών.

Είναι εκείνη που έσωσε το γένος των ανθρώπων από τον θάνατο και τη φθορά, διότι γέννησε τον νικητή του θανάτου.

Είναι η Υπέρμαχος Στρατηγός, η σώζουσα το γένος και το έθνος μας, είναι αυτή που ενώπιον της ιεράς εικόνος της, στο Χρυσοβίτσι Αρκαδίας, ο προσευχόμενος Κολοκοτρώνης αναφώνησε «Παναγία μου βοήθησε τους Έλληνες να ψυχωθούν … » είναι αυτή η ίδια η ελπίδα, η σκέπη, η καταφυγή, η παραμυθία και η προστασία μας…