Καλό κατευόδιο για την εγχριστωμένη κοινωνία

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 12 Ιουλίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Γουμενίσσης - 10.45

Στό πρόσωπο τοῦ Σεβασμιωτάτου Τοποτηρητοῦ καί ὅλου τοῦ κληρικολαϊκοῦ πληρώματος τῆς ἀπορφανισμένης Μητροπόλεως· ἀποχαιρετοῦμε μέ φιλάδελφο πόνο τόν λυγερόκορμο καί εὐθυτενή πρότερο Ἀδελφό μας τόν ἀοίδιμο Γρεβενῶν Σέργιο.

Τόν εὕρομεν στήν Ἱεραρχία, καί τώρα θεοκέλευστος μᾶς ἀφήνει γιά τά ἐπέκεινα, ἱερουργός τοῦ ἔσχατου μυστηρίου τῶν ὀδυνῶν καί τοῦ θανάτου πρός τήν ζωήν τῆς Ζωῆς.

Τό διανυόμενο 2014 τόν εὗρε ἀρτιωθέντα “ἐν δυναστείαις ὀγδοντάχρονο”, ἀλλά ἤδη μέ κόπους καί πόνους. “

Ἐν τοῖς μεταφρένοις καί ὑπό τάς πτέρυγας” τῆς θείας Πρόνοιας περί αὐτόν καί τήν τοπική του Μητρόπολη, τόν εἴδαμε ὁλοκάθαρα “οἱονεί ὁμολογητή” τοῦ Συνοδικοῦ Ἱεραρχικοῦ χρέους, ἀλλά καί τοῦ ποιμαντορικοῦ χρέους.

Πορευόμενος πρό μηνῶν ἀπό τά Γρεβενά γιά τήν Ἱεραρχία τραυματίσθηκε καί προσταλαιπωρηθείς ἤδη κατέληξε.

Ἐνεικόνισε στήν ὕπαρξή του τά ἄλγη τόσων ἄλλων συνανθρώπων μας ἐπί γῆς.

Ὅπως περίπου στήν ἀρχή τῆς ἐπισκοπικῆς του ἀναδείξεως πέρασε ἀπό τίς ἀφόρητες ψυχικές ὀδύνες πολλῶν ταλαιπωριῶν, ἀναδεχόμενος ἐκκλησιαστικά τά Γρεβενά, ἔστω κι ἄν προσπάλαισε μέ τόσα καί τόσα προσκόμματα τοῦ φθονεροῦ.

Στήν ἀρχή καί στό πέρας τῆς ποιμαντορίας του ἡ καρδιά του ἔσταξε αἷμα, καί στάθηκε παράδειγμα ἀδείλαντης ὑπακοῆς.

Εὐθυτενής καί εὐθύβολος, ἀναδέχθηκε καί ἐκπλήρωσε τήν ἀποστολή του, συμπληρώνοντας τό δικό του ἐσχατολογικό χρέος ὑπέρ τοῦ πληρώματος τῆς ἐκκλησιαστικά καί ἐθνικά ἱστορικῆς ἐπαρχίας τῶν Γρεβενῶν.

Καί τώρα πλέον, ἐκτός τῶν ἄλλων ποιμαντορικῶν του προσαναλώσεων, ἀπό τήν ἔγνοια καί τῆς ἱστορικῆς Μονῆς τῆς Ζάβορδας, ταξιδεύει πλέον γιά τά δώματα τῆς ἐπουρανίου (δια)μονῆς, γιά τήν αἰωνιότητα τοῦ Σωτῆρος.

Ἀπό τά ὄρη τοῦ Θεοῦ (ἀπό τήν ὁροθεσία τῆς ὀρεινῆς Μητροπόλεώς του) ἡ ψυχή του πορεύεται στήν οὐράνια προοπτική καί λαχτάρα ὅλων μας.

Τόν ἐπισκεφτήκαμε νοσηλευόμενο πρό μηνῶν, μέ ἀγαθές ἐλπίδες. Τόν προπέμπουμε τελειωθέντα σήμερα, μέ ἀκόμη πιό ἀγαθές ἐλπίδες. Ὡς προπορευόμενο ἀθλητή τῆς χριστιανωσύνης μας, τῆς ἐκκλησιαστικότητάς μας, τῆς ἀρχιερωσύνης μας.

Τά 40/μερά του θά τόν βροῦν ἑορταστή στά μεθέορτα τῆς Μεταμορφώσεως καί τοῦ ὁσίου Νικάνορος ἐκεῖ ἐπάνω, ὅπου ὅλοι προσβλέπουμε καί γι᾽ αὐτό συναγωνιζόμεθα Πνευματικά.

Μᾶς ἀφήνει τίς ἀγαθές ἀναμνήσεις γιά τήν γνωστή καί βραβευμένη ἀκάματη ἔγνοια του περί τήν ἐπαρχία του καί τά ἅγια σεβάσματά της.

Στήν πονεμένη του ὕπαρξη ψέλνουμε καλό κατευόδιο γιά τήν ἐγχριστωμένη κοινωνία τῆς ἀθανασίας.

†ὁ Γουμενίσσης Δημήτριος
συλλυπούμενος ἅπαντας ἐπ᾽ ἐλπίδι