Η θριαμβευτική πορεία προς την αιώνια δόξα του Κυρίου

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 17 Απριλίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 10.50

Του Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός στο τέλος της δημοσίας επί γης ζωής και διακονίας Του πραγματοποίησε την θριαμβευτική πορεία επιστροφής Του προς τον ουράνιο Πατέρα Του, αφού ολοκλήρωσε την επί γης αποστολή Του.

Στην τελευταία αποχαιρετιστήρια ομιλία Του προς τους Δώδεκα Μαθητές και Αποστόλους στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, όπου έγινε ο Μυστικός Δείπνος δήλωσε:

«Εξήλθον παρά του πατρός και ελήλυθα εις τον κόσμον• πάλιν αφίημι τον κόσμον και πορεύομαι προς τον πατέρα » (Ιωάννου ιστ 28)

Δηλαδή: «Προέρχομαι από τον Πατέρα και ήρθα στον κόσμο• αφήνω πάλι τον κόσμο και πηγαίνω στον Πατέρα»

Η πορεία αυτή πραγματοποιήθηκε προς δύο κατευθύνσεις, όπως ο Ίδιος ο Κύριός μας εξήγγειλε.

α . Πορεία προς τα Ιεροσόλυμα.

Ο Κύριος ολοκληρώνοτας την τελευταία περιοδεία Του ανήγγειλε στους Δώδεκα Μαθητές Του και Αποστόλους, ότι κατευθύνεται προς τα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί θα συμβούν τα γεγονότα του πάθους, του θανάτου και της αναστάσεώς Του, λέγοντάς τους :

«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, και ο υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις αρχιερεύσι και γραμματεύσι, και κατακρινούσιν αυτόν θανάτω, και παραδώσουσιν αυτόν τοις έθνεσιν εις το εμπαίξαι και μαστιγώσαι και σταυρώσαι, και τη τρίτη ημέρα αναστήσεται » (Ματθαίου κ 18-19)

Δηλαδή : ««Ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα• ο Υιός του Ανθρώπου θα παραδοθεί εκεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο. Και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς, για να τον περιγελάσουν, να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν, όμως την τρίτη μέρα θ’ αναστηθεί».

Από την δήλωση αυτή και άλλες μαρτυρίες εξάγεται το συμπέρασμα, ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πορεύεται εκουσίως με αποφασιστικότητα και μεγαλοπρέπεια ως κυρίαρχος των εξελίξεων προς το πάθος, τον θάνατο, την ταφή και την ανάσταση.

Ουδέν συμβαίνει αιφνιδιαστικά, απρόοπτα και αναπάντεχα. Ο Ίδιος γνωρίζει εκ των προτέρων τι θα συμβεί σ’ Αυτόν και δεν αποφεύγει να συγκρουσθεί με την κακία, την αμφισβήτηση, την απόρριψη, τον πόνο, το μαρτύριο και τον θάνατο.

Παραδίδεται αυτεξουσίως στους εχθρούς Του χωρίς να τους φοβείται. Συγκρούεται μαζί τους επιτρέποντάς τους να τον μεταχειρισθούν όπως ήθελαν και τους νικά με την θυσία Του, την μακροθυμία Του, την ανοχή Του.
* * * * *
β . Πορεία προς την δόξα.

Ο Κύριός μας στην αρχιερατική προσευχή Του, απευθυνόμενος προς τον επουράνιο Θεό και Πατέρα Του δήλωσε, ότι ολοκλήρωσε την αποστολή Του στον κόσμο και ζητεί να Τον δοξάσει στον ουρανό:

«Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελειώσα ο δέδωκάς μοι ίνα ποιήσω• και νυν δόξασόν με συ, πάτερ, παρά σεαυτώ τη δόξη η είχον προ του τον κόσμον είναι παρά σοι » (Ιωάννου ιζ 4-5)

Δηλαδή : «Εγώ φανέρωσα τη δόξα σου πάνω στη γη, αφού ολοκλήρωσα το έργο που μου ανέθεσες να κάνω. Τώρα λοιπόν εσύ, Πατέρα, δόξασε με κοντά σ’ εσένα με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να γίνει ο κόσμος».

Μετά την ανάστασή Του ο Κύριος ανήγγειλε, ότι επιστρέφει ένδοξος στον ουράνιο Θεό και Πατέρα Του, δηλώνοντας στους Δώδεκα, ότι:
«Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης » (Ματθαίου κη 18).

Δηλαδή : ««Ο Θεός μου έδωσε όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη»

«Αναβαίνω προς τον πατέρα μου και πατέρα υμών, και Θεόν μου και Θεόν υμών» (Ιωάννου κ 17)

Δηλαδή : ««Ανεβαίνω σ’ εκείνον που είναι δικός μου και δικός σας Πατέρας, δικός μου και δικός σας Θεός ».
* * * * *
γ . Η δόξα του Θεού.

Η δόξα του Θεού φανερώθηκε στην ζωή, στην διακονία, στον θάνατο και στην ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Στην γέννησή Του «η δόξα του Κυρίου» περικύκλωσε τους βοσκούς της Βηθλεέμ με την λάμψη της (Λουκά β 9 και εξής). Αυτή η δόξα εμφανίσθηκε στο Βάπτισμα του Ιησού και στην Μεταμόρφωσή Του (Λουκά θ 32, 35• Β Πέτρου α 17 και εξής). Επίσης στα θαύματά Του, στο κήρυγμά Του, στην περίλαμπρη αγιότητα της ζωής Του, στον θάνατό Του.

Ο θάνατος δεν είναι μόνο το προπύλαιο από το οποίο εισήλθε ο Ιησούς Χριστός στην «δόξα» Του (Λουκά κδ 26). Τα γεγονότα που συνέβησαν και τα σημεία συνόδευσαν τον θάνατο του Κυρίου (Ματθαίου κζ 50-54) αποκάλυψαν τον Ίδιο τον Εσταυρωμένο ως «τον Κύριον της δόξης» (Προς Κορινθίους Α β 8).
Με την Ανάσταση και την Ανάληψη ο Χριστός «εισήλθε» ήδη στην θεία δόξα, την οποία ο Πατέρας με την αγάπη Του, του έδωσε «προ καταβολής κόσμου» (Ιωάννου ιζ 24).

Ο Θεάνθρωπος αναλήφθηκε μέσα στην θεία νεφέλη «επηρμένος» (Πράξεων α 9-11), «ανελήφθη εν δόξη» (Προς Τιμόθεον Α γ 16). Ο Θεός «ήγειρεν Αυτόν εκ νεκρών και έδωκεν αυτώ δόξαν» (Α Πέτρου α 21). Ο αναστημένος Ιησούς ακτινοβολεί αυτή την δόξα, που είναι δόξα αγνότητος, αγιότητος, φωτός, δυνάμεως, ζωής, σ’ όλο το είναι Του.

Ο Διάκονος Στέφανος πεθαίνοντας βλέπει «δόξαν Θεού και Ιησούν εστώτα εκ δεξιών του Θεού» (Πράξεων ζ 55). Ο Σαούλ τυφλώθηκε «από την δόξα του φωτός του» (Πράξεων κβ 11).

Η δόξα του αναστημένου Χριστού θάμπωσε τον Παύλο, όπως το φως μιας νέας δημιουργίας, καθώς βεβαιώνει,
«Ο Θεός ο ειπών εκ σκότους φως λάμψαι, έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού » (Προς Κορινθίους Β δ 6)

Δηλαδή : «Ο Θεός που είπε: «Μέσα από το σκοτάδι να λάμψει το φως», αυτός έλαμψε μέσα στις καρδιές μας και μας φώτισε να γνωρίσουμε τη δόξα του στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού»

* * * * *
δ . Η δόξα της Χριστιανικής ζωής.

Η εμπειρία της νίκης και της δόξας της Αναστάσεως της χαράς και της ευφροσύνης του ιερωτάτου Πάσχα, του Πάσχα της αφθαρσίας και της αθανασίας προϋποθέτει για τους πιστούς την εμπειρία της ταπεινώσεως και της οδύνης της Σταυρώσεως.

Όπως ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πόνεσε και υπέφερε το μαρτύριο του σταυρικού θανάτου για όλο το ανθρώπινο γένος, έτσι και ο καθένας που επιθυμεί να είναι μαθητής Εκείνου οφείλει να πάσχει απολύτως για κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, καταγωγής, κοινωνικής τάξης, μορφώσεως που θλίβεται, πάσχει ωδυνάται, φονεύεται, διώκεται, βασανίζεται, περιφρονείται και εν τέλει πεθαίνει.

Να πάσχει για όλους τους χαμένους, τους αδυνάτους, τους παρακατιανούς, τους διωκομένους και φυλακιζομένους σε κάθε είδους φυλακή και θανατουμένους με κάθε είδους θάνατο είτε είναι της ίδιας με μας καταγωγής η διαφορετικής είτε του ίδιου με μας χρώματος η διαφορετικού.

Να θυσιάζεσαι για τους αδελφούς σου είναι η νίκη και η δόξα της Αναστάσεως.