Ο ελεών πτωχόν

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 14 Νοεμβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 15.41

 

Του Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη, Πρωτοσυγκέλου της Ι.Μ. Κυδωνίας

Η ελεημοσύνη αποτελεί έμπρακτη φανέρωση συμπαθείας και «αγαπώσης καρδίας».

«Δανείζει Θεώ ο ελεών πτωχόν», διαβάζουμε στο Βιβλίο των Παροιμιών Σολομώντος (19, 17).

Αναπαύεται ο Θεός στην διακριτική και αφειδώλευτη προσφορά των αναγκαίων στους ενδεείς, στην παροχή λόγου συμβουλευτικού και ενθαρρυντικού σε όσους διψούν την σωτηρία.

Η ελεημοσύνη, υλική και πνευματική, διδάσκει τους ανθρώπους «ευμεταδότους είναι» και τους καθιστά μιμητές του ελεήμονος Θεού, ο Οποίος συγκαταβαίνει και αναλαμβάνει την υποχρέωση να μας ανταποδώσει αφθονοπαρόχως τις ευεργεσίες μας προς την εικόνα Του, τον συνάνθρωπο· «εφ ὅσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25, 40).

Ο χριστιανός διαθέτει σε αγαθοεργίες ποσό μεγαλύτερο από το δέκατο των εισοδημάτων του.

Ο λόγος του Κυρίου είναι σαφής: «Εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη υμών πλείον των γραμματέων και Φαρισαίων, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματθ. 5, 20).

Και πρέπει να αναφέρουμε ότι οι Φαρισαίοι διέθεταν το δέκατο των εισοδημάτων τους στην ελεημοσύνη! Όταν μέρος των εισοδημάτων μας διατίθεται σε αγαθοεργίες, ευλογούνται τα υπόλοιπα χρήματά μας.

Η ελεημοσύνη ωφελεί όσους την λαμβάνουν, αλλά και αμείβει όσους την προσφέρουν. Όσοι ακολούθησαν την παραγγελία «Δότε», έγιναν μάρτυρες της επαγγελίας «Δοθήσεται»!

«Μακάριόν εστι μάλλον διδόναι η λαμβάνειν» (Πραξ. 20, 35). Η χαρά του δοσίματος είναι μεγάλη. Όταν προσφέρουμε χρήματα, τρόφιμα και ενδύματα σε κάποιον «χρείαν έχοντα», εκείνος λαμβάνει βοήθεια υλική. Εμείς, όμως, αντί των υλικών πραγμάτων λαμβάνουμε Παράδεισο! Η καρδιά μας πληροφορείται από την αγαθή πράξη μας και αναπαύεται.

Αυτή η ανάπαυση δεν είναι «εκ του κόσμου τούτου», δεν ισοφαρίζεται από πλούτη, δόξα και αίγλη κοσμική. Αν κάποιος αδυνατεί να προσφέρει υλική βοήθεια στον αδελφό, ας γνωρίζει τον ακόλουθο λόγο του μακαριστού π. Παϊσίου: «Όσοι έχουν μεν την αγαθή προαίρεση για να ελεήσουν, αλλά δεν έχουν τίποτα και πονάνε γι αὐτό, ελεούν με το αίμα της καρδιάς τους».

Είναι σημαντικό η ελεημοσύνη να ασκείται με χαρούμενη διάθεση· «ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός» (Β’ Κορ. 9, 7).

Δεν είναι καλό να υποτιμάται και να περιφρονείται ο ενδεής αδελφός μας. Αν ο Θεός επέτρεψε να διαθέτουμε περιουσία και εισοδήματα, ας Τον δοξάζουμε και ας προσπαθούμε με ταπείνωση και αγαθή διάθεση να ελεούμε τον πλησίον.

«Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν», ψάλλει η Εκκλησία μας! Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι τα οικονομικά δεδομένα είναι τρεπτά και υποκείμενα σε αλλαγές, συχνά απρόσμενες και μεγάλες. Ο άνθρωπος του Θεού δεν στηρίζει την ελπίδα του σε δείκτες οικονομικούς.

«Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται» (Ματθ. 5, 7), απαγγέλλει μεταξύ άλλων ο Κύριος. Είθε να εγκολπωθούμε αυτούς τους λόγους και με διάκριση να τους εφαρμόσουμε στην καθημερινότητά μας, ώστε να γίνουμε άξιοι του αμετρήτου θείου ελέους. Αμήν.