Ένας ξεχασμένος Άγιος

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 02 Νοεμβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Καστορίας - 22.23

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

"Χόρευε τέρπου αγάλλου, του Ιακώβου πατρίς, κώμη της Καστορίας, συν τω Διδυμοτείχω, και Ανδριανουπόλει· η πρώτη μεν, ότι σον εστί βλάστημα, αι άλλαι δε ότι αίμασι τοις αυτού, και αθλήσει ηγιάσθητε".

"Διδυμοτείχου αμιλλωμένου, Ανδριανουπόλει τανύν, κώμη της Καστοριάς, καυχωμένη κραυγάζει· Εμόν εστί το κλέος· εξ εμού γαρ, ο Ιάκωβος ήνθησε, καθάπερ εύοσμον ρόδον· όθεν εμοί, υμείς άμφω υποκύψατε".

"Υπολαβούσα δε έφη, Δοχειαρίου Μονή· Καλώς μεν η πατρίς σε, γενηθήναι μητέρα, συ είπας Ιακώβου, αλλά καγώ, πνευματικώς αναγέννησα, τούτον στολήν τε ενέδυσα αγγελικήν, αρετής τ’απάσης είδεσι".

"Παύσατε λέγει την έριν, και ειρηνεύσατε, Μονή Αναστασίας, της Φαρμοακολυτρίας· ει γαρ και Ιακώβου, η μεν τροφός, η δε μήτηρ γεγένησθε, αλλ’ εγώ τούτον εν οίκω εμώ νεκρόν, όλβον μέγαν φέρω πάντοτε".

Τα παραπάνω τροπάρια είναι ποίημα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και αναφέρονται στη μορφή του Αγίου Ιακώβου του εκ Καστορίας, ο οποίος μαρτύρησε τη 1η Νοεμβρίου του 1520 στην Ανδριανούπολη.

Σ’αυτά τα ιερά προσόμοια του οσιομάρτυρος, περιγράφεται η χαρά της πατρίδος του Καστοριάς, του Διδυμοτείχου που δέχθηκε την ομολογία του και το αίμα του από τα φρικτά βασανιστήρια και της Ανδριανουπόλεως, στην οποία δέχθηκε την αγχόνη.

Μαζί με αυτές τις πόλεις χαίρεται και η Δοχειαρίου Μονή και πανηγυρίζει γιατί σ’ αυτήν ο περίδοξος οσιομάρτυς αναγεννήθηκε διά του αγγελικού σχήματος.

Όμως πάνω απ’ όλα χαίρεται η Ιερά Μονή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στη Χαλκιδική, που κατέχει ως θησαυρό τα χαριτόβρυτα λείψανα του Αγίου.

Ο Άγιος Ιάκωβος μαρτύρησε για του Χριστού την πίστη την αγία. Συνελήφθη γιατί συνιστούσε στους χριστιανούς, όπως ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, να φυλάνε την αργία της Κυριακής.

Μένοντας πιστός στην παράδοση και το ήθος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, προτίμησε την αγχόνη παρά να αλλαξοπιστήσει.

Τι θα έλεγε σήμερα βλέποντας το δικό μας τρόπο ζωής;

Γιατί εμείς, φτάνουμε στο σημείο να καταργούμε και δια νόμου μάλιστα, αυτό που σεβάστηκαν ακόμα και οι πάσης φύσεως κατακτητές, οι οποίοι δεν ανήκαν στο χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Άγιε του Θεού, πρέσβευε για τη δύστυχη Πατρίδα μας και για όλους μας!