Αγία Ματρώνα και όραση του Παραδείσου

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 15.26

Του Αρχιμ. Πορφυρίου, Ηγουμένου Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Βέροιας | Romfea.gr

Έχουμε ήδη, σε προσκυνητάρι, μέσα στο καθολικό μας την εικόνα της αλλά και από τα κελλιά μας, από το προσκεφάλι μας δεν λείπει.Σε αυτήν την εικόνα της, που μας την έφεραν από την Μόσχα, άλλοι, φίλοι και προσκυνητές ρώσσοι μας πρόσφεραν χώμα και άνθη, μέσα από τον τάφο της, που άνοιξε στην ανακομιδή των εξ ασθενείας μαρτυρικών της λειψάνων.

Κάθε φορά, λοιπόν, που αντιμετωπίζουμε στένωση στα οικονομικά μας, η Ματρώνα είναι η πρώτη πόρτα που χτυπάμε. Και μας απαντάει σχεδόν την ίδια μέρα, σε λίγες μόνο ώρες, όπως της το ζητούμε και όπως ξέρει εκείνη.

Τελευταία, το 2012, αποκτήσαμε και άλλες δύο εικόνες της Οσίας Ματρώνας. Και τώρα αναφερόμαστε στην μία από αυτές.

Είναι μεγάλων σχετικά διαστάσεων, 60Χ80 εκ., τέμπλου θα έλεγα. Εμείς την τοποθετήσαμε επάνω, ψηλά, στον δεύτερο κίονα της βορεινής κιονοστιχίας, να κυτάζει προς το εκκλησίασμα.

Η εικόνα αυτή μας ήρθε με συνοδευτικό γράμμα του αγιογράφου της, και, όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, είναι μοναδική. Και πού έγκειται η μοναδικότητά της;

Όπως είναι γνωστό, η Ματρώνα δεν γεννήθηκε, απλά, τυφλή, αλλά γεννήθηκε αόματη. Οι κόγχες των ματιών της ήταν άδειες. Και φυσικά, όλες οι εικόνες που κυκλοφορούν και γνωρίζουμε την παρουσιάζουν με άδεια μάτια, κατεβασμένα τα βλέφαρα, δηλαδή τυφλή.

Στην δική μας όμως εικόνα η Ματρώνα έχει τα μάτια της ανοιχτά.

Σε κάποια επίσκεψη ρώσσων προσκυνητών, αναφερθήκαμε στην Αγία, πόσο την αγαπάμε και πόσο μας βοηθάει, και πόσο θα θέλαμε να έχουμε και άλλες δικές της εικόνες, ακόμα και μεγάλες.

Μία από τις προσκυνήτριες, γυρνώντας στην Μόσχα, αποφάσησε να πραγματοποιήσει την ιερή μας επιθυμία. Και παράγγειλε μία εικόνα της Ματρώνας στον αγιογράφο, μάλιστα, όπως ο ίδιος δηλώνει, να ζωγραφιστεί με την παραδοσιακή βυζαντινή τεχνική, δηλαδή τα χρώματα να είναι φυσικά και να διαλυθούν σε αυγό.

Ο αγιογράφος συνέχιζε να ζωγραφίζει βυζαντινότροπα, και μία ημέρα η κυρία που την παράγγειλε πήγε να τον συναντήσει, γιά να τον πει πώς να ζωγραφήσει τα μάτια της.

«Θα την ζωγραφήσεις με ανοιχτά τα μάτια, επέμενε η κυρία. Την είδα και με είπε: Θέλω να με κάνετε με ανοιχτά μάτια. Εδώ που είμαι έχω μάτια και βλέπω. Γι αυτό, σε παρακαλώ, θέλω να την αγιογραφήσεις με ανοιχτά τα μάτια».

Ύστερα από την θέληση της κυρίας, φυσικά ο ζωγράφος εκτέλεσε την επιθυμία της.

Και η εικόνα ήρθε, με την συνοδία της κυρίας, στο Μοναστήρι, σε κάποια επόμενη προσκυνηματική επίσκεψή τους.

Δόξα τω Αγίω Θεώ, που είναι ο ών ο ήν και ο ερχόμενος, και μας δίνει τους αγίους του να μας παρηγορούν.