Μια πρόταση για το μάθημα των θρησκευτικών

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 15.38

Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

Η συζήτηση που γίνεται για το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να γίνει ένα καλό μάθημα για όλους μας, τόσο για τη προστασία της ενότητας του Έθνους όσο και για τη προστασία της Παιδείας μας.

Ευρισκόμενος πρόσφατα για το Ιεραποστολικό συνέδριο του Πανελληνίου συνδέσμου Ιεραποστολής που δημιούργησε με πολύ αγάπη ο μακαριστός Μητροπολίτης Κωνσταντίνος στις όμορφες βουνοπλαγιές του Παρνασού στην Αράχωβα, εκτός από τις ευλογίες που πήραμε από τον οικείο Μητροπολίτη Θηβών και Λειβαδείας κ. Γεώργιον και τον πνευματικό Πατέρα του Συλλόγου Σεβ. Μητροπολίτην Κυθήρων κ. Σεραφειμ, είχα την ευκαιρία να μαθητέψω για λίγο παρακολουθώντας αξιόλογες ομιλίες και παρουσιάσεις για θέματα της Ιεραποστολής.

Το συνέδριο ολοκληρώθηκε με αξιόλογη ομιλία γνωστού Καθηγητού από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ο οποίος προσπάθησε να επισημάνει τους ορατούς κινδύνους που προτείνονται επίσημα από το Κράτος για τη νέα μορφή του  μαθήματος  των Θρησκευτικών, όπου γίνεται σύγχυση της διδασκαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τα πρόσωπα του Ιησού Χριστού, του Βούδα, του Γκάντι, του Μωάμεθ, του Νταλάϊ Λάμα και του Κονφούκιου. Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα καταλάβει και πολλά πράγματα πριν την ομιλία αυτή για την όλη συζήτηση για το μάθημα των θρησκευτικών.

Λόγω του περιορισμένου χρόνου απλώς θα κάνω μερικά σύντομα σχόλια και στην συνέχεια τη πρόταση μου.

1.    Όλοι μας έχουμε καλές προθέσεις για την υπόθεση της Παιδείας μας και κάθε συζήτηση είναι καλοδεχούμενη, ιδιαίτερα για το μάθημα των Θρησκευτικών.

2.    Δεν είναι καλό σε μια εποχή που το Έθνος δοκιμάζεται να μη έχουμε όλοι μας την ευαισθησία της καλλιέργειας της εθνικής ενότητας και κοινής δράσης.

3.    Δεν είναι καλό να δίνουμε την εντύπωση ότι ένας δημόσιος υπάλληλος προπαγανδίζει εναντίον της εκλελεγμένης πολιτικής της Βουλής των Ελλήνων και της Κυβερνήσεως. Ο πανικός και η σύγχυση δεν λύουν κανένα πρόβλημα, απλώς το κάνουν πιο πολύπλοκο που μπορεί να μας πνίξει όλους. Και δίκαιο να έχει, και έχει, ο τρόπος που γίνεται δεν είναι ο σωστός και φυσικά εδώ την ευθύνη την έχουν οι Κυβερνώντες που δεν βάζουν σε μια Επιτροπή όλες τις φωνές για να διαμορφώσουμε κάτι που θα γίνει αποδεκτό από όλους με κριτήριον την προστασία της Θρησκευτικής παιδείας των παιδιών μας. Κι αυτό μπορεί να γίνει για όλα τα θέματα που μας απασχολούν. Να μη αφήνουμε ένα άτομο μόνο του να προτείνει και να διαμορφώνει σημαντικά πράγματα που είναι αδύνατον μόνος του να τα καλύψει. Χωρίς συλλογικό εποπτικό έλεγχο όλα διαλύονται.

4.    Είναι λογικό επειδή η γλώσσα μας είναι ελληνική να διδάσκουμε πολλές ώρες το μάθημα της Ελληνικής γλώσσας, και για τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών, αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά κτλ ελάχιστες ώρες, το ίδιο και για τη θρησκευτική ταυτότητα του Λαού μας.

5.    Είναι λογικό να διδάσκουμε πολλές ώρες την Ιστορία του Έθνους μας και ελάχιστες ώρες την Ιστορία των άλλων Εθνών και των Λαών, το ίδιο και για τη θρησκευτική ταυτότητα του Λαού μας.

6.    Είναι λογικό  κατά τον ίδιο τρόπο, να διδάσκουμε τη διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας, αφού είμαστε πάνω από 90% Ορθόδοξον Έθνος, και το περιεχόμενο της πίστεως των υπόλοιπων χριστιανών και  των θρησκειών ελάχιστες ώρες για να γνωρίζουμε και τον σύγχρονο κόσμο που ζούμε.

7.    Στον χώρο του Απόδημου Ελληνισμού όταν ομιλούμε για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών εννοούμε τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας και την Ορθόδοξη Ηθική. Είναι απαράδεκτο να φθάσουμε στο σημείο να διδάσκουμε σε όλο τον κόσμο την Ορθόδοξη διδασκαλία και να μη τη διδάσκουμε στην Ελλάδα, στο χώρο που γεννήθηκε (Απόστολος Παύλος κτλ.) και στη γλώσσα που εγράφησαν τα σημαντικότερα βιβλία της – κοινή ελληνική Αλεξανδρινή (Καινή Διαθήκη, Πατερικά Κείμενα, Σύμβολο της Πίστεως και αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων).

8.    Όταν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες αναπτύσσουν Ιεραποστολική Δράση αναφερόμαστε πάντοτε στη διδασκαλία της Ορθόδοξης Διδασκαλίας και συνήθως είναι οι Ελληνορθόδοξες Εκκλησίες που επιτελούν το έργο αυτό. Θα διδάσκουμε δηλαδή την Ορθοδοξία σε όλα τα Έθνη και θα σταματήσουμε να τη διδάσκουμε στα παιδιά του Έθνους μας που στην μεγάλη πλειοψηφία τους η ταυτότητα τους είναι Ορθόδοξη.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1.    Να συσταθεί μια μεγαλύτερη επιτροπή για το διαμόρφωση του μαθήματος των Θρησκευτικών με τη συμμετοχή όλων των φορέων όπου την ευθύνη συντονισμού και οργανώσεως να την έχει η Εκκλησία της Ελλάδος σε συνεργασία με τη Βουλή των Ελλήνων και το αρμόδιον Υπουργείον.

2.    Έργον της Επιτροπής είναι να επεξεργασθεί την διδακτέα ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών και τις ώρες διδασκαλίας του.

3.    Στην τελική της πρόταση, με βάση και τα παραπάνω σχόλια για τις ώρες και τον τρόπο που διδάσκουμε την Ελληνική Ιστορία και την Ελληνική Γλώσσα, σε σύγκριση με τις ξένες γλώσσες και την ιστορία των άλλων Εθνών και Λαών, η επιτροπή πρέπει να έχει ως βάση της πρότασης της τη διαμόρφωση του μαθήματος των Θρησκευτικών σε τρείς μορφές

Α. Μιά ή δύο διδακτικές ώρες να αναφέρεται στη Διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Β. Μια ώρα ή δύο ώρες να αναφέρεται στο μάθημα της Ορθόδοξης Ηθικής

Γ. Μια ώρα ή δύο ώρες στο μάθημα της Διδασκαλίας των Θρησκειών του κόσμου.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού που μόνο σύγχυση θα επιφέρουν και αχρείαστες συζητήσεις που θα μας ταλαιπωρούν όλους μας.

Ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος και πνευματικός μας Πατέρας Πατριάρχης κ. Θεόδωρος Β’ στις δυσκολίες των πολέμων και των αναταραχών που ζούμε στη Συρία και στην Αίγυπτο κι αλλου τονίζει συνέχεια στα Διεθνή Βήματα που ομιλεί ότι «οποιαδήποτε πρωτοβουλία μπορεί να συμβάλει στην επικράτηση της Ειρήνης και στην προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι καλοδεχούμενη».

Η ρήση αυτή είναι πολύ φυσικό να ισχύει και για την ενίσχυση της προστασίας της ενότητας του Έθνους για να προστατεύσουμε και τα παιδιά μας, αλλά και τις σωστές επιλογές μας για το μάθημα των Θρησκευτικών.