Περί χαρισμάτων

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 09.08

Toυ Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη, Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Κυδωνίας

Ὁ δωρεοδότης Θεός στόλισε καί πλούτισε, ἀδελφοί μου, μέ ποικίλα χαρίσματα τίς εἰκόνες Του, τούς ἀνθρώπους. Κανείς δέν εἶναι ἄμοιρος ταλάντων!

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς διδάσκει ὅτι κάθε ἄνθρωπος ἔρχεται στόν κόσμο μέ ἰδιαίτερη ἀποστολή, τονίζει ὅτι ὅλοι μας εἴμαστε ἀπεσταλμένοι τοῦ Θεοῦ καί συμπληρώνει ὅτι ἡ ἐργασία τοῦ σιδηρουργοῦ εἶναι ἰδιαίτερη, ἐμπνευσμένη ἀπό τόν Θεό, ὅπως καί τοῦ ξυλοκόπου καί τοῦ λογοτέχνη καί τοῦ πολιτικοῦ. Διαφορετικά εἶναι τά χαρίσματα τοῦ κάθε πιστοῦ στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία, ὅπως διαφορετική εἶναι καί ἡ λειτουργία τοῦ κάθε ὀργάνου στό ἀνθρώπινο σῶμα.

Τά φυσικά καί πνευματικά χαρίσματα, ἡ σωματική ὑγεία, ἡ ρώμη καί ἀντοχή, ἡ ὀξύνοια, ἡ μνήμη καί ἡ ἡγετική ἱκανότητα, ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη, εἶναι ὅλα δείγματα τῆς θείας φιλανθρωπίας. Δέν εἶναι, λοιπόν, καλό νά τά αὐτονομοῦμε ἀπό τόν δωρεοδότη Θεό καί νά τά ἀπολυτοποιοῦμε, διότι τότε προσφέρουμε θυσία στό «ἐγώ» μας. «Τό χάρισμα μοῦ τό ἔδωσε ὁ Θεός, γιά νά γίνω καλός», τόνιζε ἀναφερόμενος στό διορατικό του χάρισμα ὁ ταπεινός π. Πορφύριος. Ὅταν τά χαρίσματα γίνονται ἀφορμή συντριβῆς, δοξολογίας τοῦ Θεοῦ καί ὠφελείας τοῦ πλησίον, ὁ ἄνθρωπος βαδίζει καλῶς· ὅταν, ὅμως, γίνονται ἀφορμή κομπασμοῦ καί ὑπεροπτικοῦ φρονήματος, ὁδηγοῦν τόν χαρισματοῦχο σέ δρόμους ἐπικίνδυνους γιά τήν σωτηρία του. Ἡ πνευματική αὐτάρκεια δέν εἶναι ἀρεστή στόν Θεό καί δέν ὠφελεῖ τόν ἄνθρωπο.

Τά χαρίσματα εἶναι τοῦ Θεοῦ· δικό μας ἔργο εἶναι ἡ διαφύλαξη καί καλλιέργειά τους. Ἡ ἀλήθεια αὐτή δέν εἶναι συνετό νά παραθεωρεῖται. Ἄν δέν ταιριάζει στόν ἐπαίτη νά καυχᾶται γιά τίς ἐλεημοσύνες τῶν περαστικῶν, ἐπιτρέπεται οἱ «ἠλεημένοι ὑπὸ Κυρίου» νά καυχῶνται «ὡς μὴ λαβόντες»;

Ἄν συμβεῖ νά ζηλέψουμε ἤ νά φθονήσουμε τόν ἀδελφό μας ἕνεκα τῶν χαρισμάτων του, ἄν αἰσθανθοῦμε μειονεξία καί φθάσουμε νά κατηγορήσουμε ὡς προσωπολήπτη τόν ἀπροσωπόληπτο Θεό, τοῦτο ἄς γνωρίζουμε: Ὅλοι ἔχουμε λάβει πολλά χαρίσματα καί ὅλοι μποροῦμε νά ἀντλήσουμε ἀπό τήν δεξαμενή τῆς θείας χάριτος καί νά αὐξηθοῦμε πνευματικῶς. Οἱ δέ εὐλογημένοι ἀδελφοί μας εἶναι στηριγμός καί βοήθειά μας.

Τά χαρίσματα, ἡ κατά Θεόν πρόοδος καί οἱ ἀρετές τοῦ πλησίον δέν μᾶς ἀπειλοῦν, ἀλλά μᾶς εὐεργετοῦν. Αὐτό ἀπέδειξαν οἱ χαρισματοῦχοι Γέροντες τῶν καιρῶν μας, οἱ ὁποῖοι κανένα δέν ἔβλαψαν, ἀλλά πολλούς ὠφέλησαν καί ἀνέβασαν στόν Παράδεισο.

Διδάσκει, ἀδελφοί μου, ὁ π. Παΐσιος ὅτι ὁ Θεός ἔδωσε στόν κάθε ἄνθρωπο αὐτά πού τόν ὠφελοῦν, ὅ,τι θά τόν βοηθήσει, ἄν τό ἀξιοποιήσει, νά σωθεῖ.

Ἄς ἀναπαυθοῦμε, λοιπόν, στό θεῖο θέλημα καί ἄς προσπαθήσουμε νά καλλιεργήσουμε «τὸ δοθὲν ἡμῖν τάλαντον». Καί ἄς παρακαλοῦμε τόν ἀγαθό Κύριο νά μᾶς χαρίζει ἀρχοντική ἀγάπη, ὥστε τά χαρίσματα καί οἱ ἀρετές τῶν ἀδελφῶν μας νά εὐφραίνουν τήν ψυχή μας, «ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη». Ἀμήν.