"Ψυγήσεται η αγάπη των πολλών"

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου 2013

του Αρχιμανδρίτη Δαμασκηνού Λιονάκη, Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Κυδωνίας

Προεῖπε τό ἀψευδές στόμα τοῦ Κυρίου ὅτι «διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (Ἀποκ. 24, 12). Καί δέν εἶναι ἀναληθές ὅτι ἡ ἐποχή μας χαρακτηρίζεται ἀπό μεγάλη ἀνομία. Ὁ μακαριστός π. Πορφύριος παραλλήλισε τόν καιρό μας μέ τίς ἡμέρες πρό τῆς «ἐν σαρκὶ ἐπιδημίας» τοῦ Κυρίου. Καί τότε ὁ κόσμος εἶχε φθάσει σέ βάθη κακίας, ἀποστασίας καί «ἀγνωσίας Θεοῦ»! Ὁ δέ π. Παΐσιος τόνιζε ὅτι στήν ἐποχή μας ἡ ἁμαρτία ἔγινε τῆς μόδας, ὄχι μόνο διαπράττεται, ἀλλά καί ἐπαινεῖται.

Εἶναι, ἀδελφοί μου, παράδοξο πῶς οἱ «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ πλασθέντες» ἄνθρωποι γινόμαστε τόσο θηριωδῶς κακοί στίς ἀμοιβαῖες σχέσεις μας· πῶς ἡ χωρητική θείων εὐλογιῶν, ἐλλάμψεων καί τελειοτήτων ἀνθρώπινη καρδιά καταντᾶ «σπήλαιον λῃστῶν» (Ματθ. 21, 13), «κατοικητήριον δαιμονίων καὶ φυλακὴ παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου» (Ἀποκ. 18, 2)! Ποιόν μπορεῖ νά ἀφήσει ἀδιάφορο ἡ διάλυση τόσων οἰκογενειῶν, ἡ τεράστια κοινωνική ἀδικία, οἱ «μέχρις αἵματος» ἀνταγωνισμοί καί ἡ ἀπαξίωση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, δείγματα ὅλα αὐτά ἐγωκεντρικοῦ φρονήματος καί τεκμήρια ἐλλείμματος ἀγάπης… Ἤ ποιός μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι τά παραπάνω δέν χαρακτηρίζουν τήν ἐποχή μας…

Στόν αἰῶνα μας πολλές φορές ἡ γῆ ἔγινε θέατρο μίσους καί ἀδελφοκτόνων συγκρούσεων, διεθνῶν καί ἐμφυλίων. Πονηροί ἀνταγωνισμοί ἐξαθλιώνουν ἀνθρώπους, ἔθνη καί λαούς, ἀνόητοι πόλεμοι προκάλεσαν καί προκαλοῦν ἑκατόμβες νεκρῶν, καταστρέφουν καί βυθίζουν στό πένθος τό γένος τῶν ἀνθρώπων. Τήν ἴδια στιγμή ὁ περί ἀγάπης λόγος ἀποδεικνύεται δυσπαράδεκτος καί φαίνεται «ὡσεὶ λῆρος» στά αἰσθητήρια πολλῶν. Οἱ κήρυκες τῆς ἀγάπης ὀνειδίζονται, διώκονται καί ἀναφωνοῦν: «Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων Κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη» (Ἡσ. 53, 1);

Στήν ἐποχή μας εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἔχει πλεονάσει ἡ ἁμαρτία· «οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ρωμ. 5, 20), τονίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ λόγος αὐτός ἐνθαρρύνει τόν ἀγωνιζόμενο χριστιανό καί τόν προφυλάσσει ἀπό τόν φόβο, ὁ ὁποῖος «εἶναι ἤδη ἧττα κατὰ τὸ ἥμισυ», ὅπως σημειώνει ὁ μακαριστός π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ. Ὑπάρχουν καί σήμερα οἱ εὐλογημένοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Ἄνθρωποι τῆς ἀγάπης, τῆς προσφορᾶς καί τῆς θυσίας ζοῦν ἀνάμεσά μας καί μᾶς εὐεργετοῦν ποικιλοτρόπως, ἐμφανῶς καί ἀφανῶς. Ἄνθρωποι τῆς ἀγάπης μποροῦμε μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ νά ἀναδειχθοῦμε καί ἐμεῖς.

Ἀρκεῖ νά ἐγκολπωθοῦμε τήν εὐαγγελική διδαχή καί νά ἐφαρμόσουμε τό ἀποστολικό παράγγελμα «χαίρειν μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίειν μετὰ κλαιόντων» (Ρωμ. 12, 15). Καί ἄν ἀκόμη δέν μπορέσουμε, ἀδελφοί μου, νά ὠφελήσουμε καί νά εὐεργετήσουμε τόν πλησίον, τοῦτο ἄς προσπαθήσουμε: νά μήν τόν βλάψουμε, νά μήν τόν ἀδικήσουμε. Ἀμείβει καί αὐτό ἡ ἀρχοντική ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἔχει πληρώσει μέ τό αἷμα Του καί μᾶς περιμένει ὅλους στήν Βασιλεία Του, «ἧς τύχοιμεν ἅπαντες». Ἀμήν.