Ο Κονίτσης Ανδρέας για την κατάργηση του 583 Τ.Π.

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 14 Ιουνίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Κονίτσης - 22.58

Δήλωση του Μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ανδρέα

« Με οδύνη βαθειά και με αγωνία μεγάλη πληροφορούμαι, ότι έχει δρομολογηθή η κατάργηση του ιστορικού 583 Τ.Π. Κονίτσης.

α) Η οδύνη μου οφείλεται στο ότι ο υπουργός Εθνικής Αμύνης  κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος αποδεικνύεται ασυνεπής και ψευδόμενος προς όσα με διεβεβαίωνε τον περασμένο Οκτώβριο στο Μοναστήρι της Πελαγίας, στην περιοχή Θηβών.

Είχαν προηγηθή τα θυρανοίξια του ναΐσκου του Αγίου Παντελεήμονος εις τιμήν και μνήμην του εκ Κονίτσης ήρωος σμηναγού Παντελή Γκέλη, πεσόντος εις το Ακραίφνιον Θηβών εν ώρα καθήκοντος.

Στο ως άνω Μοναστήρι, μετά το γεύμα που παρετέθη από τις Μοναχές, γενομένης συζητήσεως και σε επίμονες δικές μου ερωτήσεις ο κ. υπουργός μου εδήλωσε, ενώπιον, μάλιστα, και διαφόρων επισήμων, ότι το 583 Τ.Π. Κονίτσης δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να κλείση.

Πρόσθεσε δε, ότι πολύ σύντομα θα επισκεπτόταν την ακριτική μας Επαρχία ...

Αυτά, τότε. Και τώρα ; Όλα αποδεικνύονται ασύστολα ψεύδη.

Καλώ τον κ. υπουργό Εθνικής Αμύνης η να διαψεύση την ανωτέρω εφιαλτική είδηση η να υποβάλη αμελλητί την παραίτησή του. Στο τιμόνι του Έθνους χρειάζονται λιοντάρια και όχι άνθρωποι που δεν σέβονται τον λόγο και τις υποσχέσεις τους.

β) Η αγωνία μου έγκειται στο τι θα γίνη εφεξής η ακριτική Επαρχία. Οι Συνοριακοί Φρουροί έχουν αποσυρθή, η Αστυνομία με ασήμαντη δύναμη, ενώ και τα αστυνομικά αυτοκίνητα σπανίως κινούνται λόγω ελλείψεως... βενζίνης!

Τώρα κλείνει και το 583 Τ.Π. Κι’ έτσι από τον Γράμμο μέχρι την Μουργκάνα τα σύνορα μένουν αφύλαχτα και η περιοχή αθωράκιστη.

Η είσοδος των ποικιλώνυμων και επικίνδυνων κακοποιών, καθώς και των ναρκωτικών, που μας έρχονται κατά τόνους από την γειτονική Αλβανία, είναι πλέον ανεξέλεγκτη.

Μας αφήνετε, λοιπόν, Κύριοι, απροστάτευτους. Βέβαια, προστάτης μας ο Θεός και σκέπη μας η Παναγία. Όμως, κατ’ άνθρωπον, αυτό δεν αίρει την δική σας τρομακτική ευθύνη.

Και να το γνωρίζετε : Εδώ θα είσθε ανεπιθύμητοι, τουλάχιστον από την ταπεινότητά μου. Προσωπικώς, όμως, δεν θα σταματήσω να αγωνίζωμαι τον καλόν αγώνα, μαζί με τον χιλιοπροδομένο λαό μας, μέχρις ότου δώση ο Θεός και ξανάρθουν πάλι οι καλοί καιροί.

Η Ιστορία, πάντως, θα σας στιγματίση, γιατί δείχνετε τόση περιφρόνηση σ’ αυτόν τον αιματοβαμμένο τόπο, που επανειλημμένως έχει σώσει την τιμή και την ακεραιότητα της Ελληνικής μας Πατρίδος ».