Μωϋσής Αγιορείτης: Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2012

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 19.45

Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης , για την Romfea.gr

Δεν συνηθίζω να γράφω εγκώμια για ζώντες και πολύ περισσότερο κολακείες. Εξ άλλου είμαι μικρός και μάλιστα μοναχός για να γράψω για εναν άξιο ιεράρχη.

Το κάνω για δύο κυρίως λόγους, γιατί κατηγορήθηκε ως αντιμοναχικός και φιλοχρήματος.

Οι κατηγορίες δεν ευσταθούν καθόλου. Πρόκειται για ένθερμα φιλομόναχο και φιλαθωνίτη και για άνθρωπο αφιλοχρήματο, αποδεδειγμένα.

Τα έργα του «Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους», «Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως Αγιορείτης», «»Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός», «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ» φανερώνουν το γνήσιο φιλοαθωνίτικο και φιλομόναχο πνεύμα του, το οποίο απέκτησε κατόπιν πολυχρόνιας μελέτης, γνωριμίας του μ’ εναρέτους Γέροντες και προσωπικού αγώνος.

Ο ανατολικός ορθόδοξος μοναχισμός, κατά τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο, είναι ευαγγελιογέννητος, αποστολοπαράδοτος, αγιοπατερικός, ησυχαστικός, νηπτικός και αγιοτρόφος.

Έχει επισταμένα ασχοληθεί μ’ έναν πολύτιμο βλαστό του Αγίου Όρους, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, τον θεατή του ακτίστου φωτός, τον κήρυκα της χάριτος και της θεώσεως, τον υψίνου θεολόγο, που μας μίλησε για κάθαρση, νήψη, φωτισμό και θέωση, θεία μέθεξη και δοξασμό.

Αν δεν είχαμε τον Άγιο Γρηγόριο, με την προτροπή των πατέρων, την έξοδό του από τον ιερό Άθωνα και την υπεράσπιση του Ορθοδόξου δόγματος κατά του Καλαβρού Βαρλαάμ, σήμερα θα είμεθα τουλάχιστον Ουνίτες.

Μελέτησε επισταμένα ο άγιος Ναυπάκτου την αγιοπατερική σοφία. Τα έργα του κινούνται στο γνήσιο καθαρά πνευματοκίνητο πατερικό πνεύμα. Γνωρίζει καλά τι γράφει.

Αποφεύγει τον στοχασμό, τον μοντερνισμό, προσωπικές του εκδοχές και αναλύσεις. Γνωρίζει τη δύναμη της παραδόσεως, τη σημασία και αξία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.

Γι’ αυτό δίκαια αντιδρά στη μεταπατερική σχολή και σκέψη, την οποία εύστοχα και δικαιολογημένα στιγματίζει.

Τον μοναχισμό τον βλέπει ως μία προφητική, αποστολική και μαρτυρική ζωή και μαρτυρία και όχι τόσο ως κέντρο ιεραποστολής και φιλανθρωπίας.

Η θεολογία θέλει νήψη, άσκηση και ησυχία. Δεν είναι στείρα γνώση και απομνημόνευση όρων, αλλά ζωντανό βίωμα και δυνατή εμπειρία. Το πνεύμα του ησυχασμού θα πρέπει να διέλθει τις μονές, τις εκκλησίες και τις θεολογικές σχολές. Έχουμε μεγάλη ανάγκη σήμερα από ησυχαστές θεολόγους.

Είναι αρκετά λυπηρό ένας τέτοιος άνθρωπος να κατηγορείται ως πολέμιος κι εχθρός του μοναχισμού.

Απ’ ότι γνωρίζω τα έσοδα των βιβλίων του προσφέρει στη Μονή που τα επιμελείται. Μέρος του μηνιαίου μισθού του δίνει για τις ανάγκες των γραφείων της με πολλές ανάγκες μητροπόλεώς του.

Δεν συνηθίζει να λαμβάνει χρήματα από καμία ιεροπραξία. Έτσι με πληροφορούν. Θα ήταν πολύ άδικο να κατηγορείται ως φιλοχρήματος αυτός ο ιεράρχης.

Ποτέ δεν πήρε χρήματα από ναούς και μονές. Αμαρτάνουν όσοι επιδίδονται στην ιεροκατηγορία. Δυστυχώς ορισμένοι καταφεύγουν και σε ψεύδη, για να δικαιολογήσουν τη θέση τους.

Η φιλαργυρία κατά τον απόστολο Παύλο και τον ιερό Χρυσόστομο είναι ειδωλολατρεία θεομίσητη.

Φαίνεται πως είναι ίδιον των πνευματικών ανθρώπων να κατηγορούνται, να συκοφαντούνται, να διαβάλλονται και να εξουθενώνονται.

Οι πειρασμοί συνήθως ενδυναμώνουν. Ασκούν στην υπομονή, οδηγούν στην προσευχή, στη συγχώρηση των διωκτών. Η ζηλοφθονία είναι άστοχη, μανιώδης και δαιμονοφορούμενη.

Η δίωξη των νοθευόντων την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση δημιουργεί ισχυρές αντιδράσεις.

Η γνώση, η δύναμη, ο πνευματικός οπλισμός, η θεολογική επάρκεια, δεν θα πρέπει να τον πτοούν ουδόλως. Η ομολογία της πίστεως έχει κόστος.

Ο σταυρός ταπεινώνει και τελικά εξυψώνει. Μη παύσετε, Σεβασμιώτατε, να θέτετε λάδι στο καντήλι, ώστε να μένει ακοίμητο και να φωτίζει τα πρόσωπα του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων Πατέρων, που τόσο αγαπάτε και σίγουρα σας προστατεύουν.

Το πλούσιο, βραβευμένο και πολυμεταφρασμένο έργο σας θέλει σίγουρα συνέχεια…