Αλεξανδρουπόλεως: 'Θα νικήσουμε την κρίση, δεν είμαστε βουτυρόπαιδα'

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 26 Μαΐου 2012

Γράφτηκε από τον/την xronos.gr - 15.25

 

 

-Κοινωνικό έργο αλλά να καταλάβουμε το εξής, ότι για το κοινωνικό έργο πλέον κοντεύει στο τέλος του γιατί δεν υπάρχουν ατελείωτες δυνατότητες στην Εκκλησία και μάλιστα στην Εκκλησία στην Θράκη, η οποία έχει μηδέν εκκλησιαστική περιουσία.

Ότι έχουμε και προσφέρουμε, το προσφέρουμε από τα παγκάρια των ναών, αυτά καταλαβαίνετε ότι έχουν μειωθεί δραματικά οπότε οι δυνατότητες μας καταλαβαίνετε ότι αρχίζουν να φθίνουν προς το τέλος. 

Από εκεί και πέρα καταλαβαίνετε ότι τα αιτήματα καθημερινά είναι για χρήματα προκειμένου να μην κοπεί το ρεύμα, να δοθεί μια δόση στην τράπεζα, να σπουδάσουν τα παιδιά.

Προκειμένου να γίνει μια εγχείριση, γιατί μέσα σ’ όλη αυτή την ακαταστασία εκείνοι που γονατίζουν περισσότερο και γρηγορότερα είναι οι αδύναμες κοινωνικές τάξεις. Αυτές έρχονται στην Εκκλησία. Κάνουμε ότι  μπορούμε αλλά φοβάμαι πλέον ότι οι δυνάμεις μας ακόμη και στα ιδρύματα μας μειώνονται δραματικά. 

-Εκείνο που απομένει είναι να τονώνουμε ηθικά και πνευματικά τον κόσμο μας.

Να μην οδηγείται σε απονενοημένα διαβήματα, σαν αυτό που είδαμε χθες και να κρατήσουμε ένα φρόνημα υψηλό και να ξέρουμε ότι η ψυχή πρέπει να είναι δυνατή.

Η καρδιά πρέπει να είναι δυνατή, το φρόνημα πρέπει να είναι ακμαίο και όλα τα άλλα θα τα ξεπεράσουμε. Θα τα νικήσουμε, δεν θα χάσουμε και την ζωή μας εξαιτίας της οικονομικής δυσκολίας. Ποτέ εξάλλου δεν ήμασταν μαθημένοι με πλούτη πολλά.

Αρχίσαμε φτωχικά, κάπως βελτιώθηκε η κατάσταση μας, δεν καλομάθαμε κιόλας, δεν είμαστε βουτυρόπαιδα.

Έχουμε δυνάμεις να αντισταθούμε στην κατάσταση και να αγωνιστούμε  για να νικήσουμε. Δεν είμαστε βουτυρομπεμπέδες» λέει χαρακτηριστικά ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως που αναλώνει σημαντικό χρόνο στην καθημερινότητά του για να αντιμετωπίζει  και τέτοια ζητήματα που ταλανίζουν την κοινωνία.

Το περίσσευμα  του ενός  πρέπει να στηρίζει το υστέρημα του άλλου, το κοινωνικό, φιλανθρωπικό, ιεραποστολικό, έργο της  Εκκλησίας στηρίζεται σε αυτή την βάση. Αλληλεγγύη και συμπόρευση επιβάλλεται να υπάρχουν.