Τίθεται θέμα χωρισμού εκκλησίας και κράτους σήμερα;

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 26 Αυγούστου 2011

Γράφτηκε από τον/την Χρήστος Κων. Χολέβας - 15.09

Αυτό το διάστημα, έχουν ξεκινήσει οι διαβουλεύσεις από όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, σχετικά με τις απαραίτητες αναμορφώσεις σε όλα τα επίπεδα της Ελληνικής κοινωνίας. Έχουν προσφάτως κατατεθεί σε δημόσιο διάλογο νέες προτάσεις για την Οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία, τον Πολιτισμό, ακόμα και την Προστασία του Περιβάλλοντος.

Αν το γεγονός αυτό, συνδυαστεί και με τις νύξεις περί συνταγματικής αναθεωρήσεως ορισμένων διατάξεων, τότε είναι σίγουρο πως η Εκκλησία σύντομα θα ξαναβρεθεί στο επίκεντρο, ενόψει όλων αυτών αλλαγών.

Ήδη ο κ. Παπανδρέου, είχε στο παρελθόν τονίσει, πως στην προηγούμενη συνταγματική αλλαγή χάθηκαν πολλές ευκαιρίες και έγιναν αλλαγές μικρής σημασίας, ενώ και η Αξιωματική Αντιπολίτευση ξεκίνησε να ασχολείται συστηματικότερα με το θέμα αυτό. Υπονοούν λοιπόν, όλες αυτές οι εξελίξεις τον σταδιακό διαχωρισμό της Ορθόδοξης Ελληνικής Πίστης και συνεπώς της Εκκλησίας από την Πολιτεία;

Η πλευρά της Εκκλησίας πάντως, εκτιμά πως η πρόσφατη προσπάθεια κατάργησης του μαθήματος των θρησκευτικών και η μετατροπή του σε θρησκειολογικό μάθημα, διευκολύνει όσους προωθούν μελλοντικά τον χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας και προετοιμάζει σταθερά το έδαφος για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στο ζήτημα αυτό. Η απόφαση του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους, έχει πολλές προεκτάσεις και πλευρές που πρέπει να μελετηθούν διεξοδικά και με σοβαρότητα από την Πολιτεία.

Όταν μιλάμε για ουσιαστικό χωρισμό, εννοούμε πως αυτοί που είναι μέλη της Εκκλησίας, δεν θα είναι ταυτόχρονα πολίτες του συγκεκριμένου κράτους;

Φυσικά και θα συνεχίζουν να είναι. Μπορούν τα ήθη και τα έθιμα του λαού που είναι συνυφασμένα με την ορθοδοξία, να αποδεσμευτούν πλήρως από το Κράτος;

Αυτό δεν πρόκειται να γίνει εύκολα καθώς ο ελληνικός λαός πάντοτε είχε στενή σχέση με την Εκκλησία και δεν μπορεί εύκολα να αποδεσμευτεί από αυτήν, τουλάχιστον όχι χωρίς να διαταραχθεί η κοινωνική τους ισορροπία. Ένα επιπλέον ερώτημα είναι, αν ο χωρισμός θα σημαίνει και διαχωρισμό της διοίκησης της Εκκλησίας από τη διοίκηση του Κράτους.

Η Εκκλησία πρέπει να μετατραπεί σε Ν.Π.Ι.Δ. τη στιγμή που υπάρχουν εκατοντάδες Ν.Π.Δ.Δ. στη χώρα; Αν όμως γίνει αυτό, αυτόματα θα μείνει ανεξέλεγκτη.

Το ίδιο το Κράτος δεν θα ήθελε ποτέ μια ανεξέλεγκτη Εκκλησία, επειδή δεν θα μπορεί να γνωρίζει που θα οδηγήσει αυτή η ελευθερία ορισμένους άπληστους Ιεράρχες.

Ο καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας μαζί με την σύγχρονη εκκλησιαστική νομοθεσία, λειτουργούν μέχρι τώρα ως ασφαλιστική δικλίδα για να αποφεύγονται ανταρσίες, σχίσματα και διαιρέσεις μέσα στην Εκκλησία, καθώς και επιθετικές συμπεριφορές κατά της Πολιτείας.

Οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτό το καθεστώς μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για το Κράτος και γενικά τον Ελληνισμό. Όσοι βιαστικά κρίνουν την Εκκλησία, συνετό θα ήταν να μην υποτιμούν το τεράστιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό της έργο. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, πέρυσι είχε ανακοινώσει πενταετές (2010-2015) πρόγραμμα με έργα και φιλανθρωπικές δράσεις, βοηθώντας έτσι, τους πολίτες εν μέσω κρίσης.

Πολλoί ιερείς στις Μητροπόλεις τους καθημερινά προσφέρουν σίτιση, στέγη και βοηθούν ποικιλότροπος εκατοντάδες συνανθρώπους μας, χωρίς διάκριση φυλής και θρησκεύματος.

Ειδικά στις μέρες μας, που εξαιτίας της οικονομικής κρίσης η φτώχεια έχει επηρεάσει περισσότερες οικογένειες, η Εκκλησία έχει αυξήσει τα σισίτια και μεριμνάει για τις ανάγκες του ποιμνίου άμεσα και διακριτικά.

Παραχωρεί χώρους για να φροντίζει ανύπαντρες μητέρες, ανήμπορους ηλικιωμένους και στηρίζει οικονομικά πολύτεκνες οικογένειες, τη στιγμή που η Πολιτεία καθυστερεί να εφαρμόσει τις εξαγγελίες της για βοήθεια σε αυτές τις κοινωνικές ομάδες.

Επιπλέον, για χρόνια τα μοναστήρια της Πατρίδας μας, προσέφεραν συνεχώς κτηματικές και χρηματικές δωρεές για τη δημιουργία νοσοκομείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Πρακτικά δηλαδή, η Εκκλησία αναπληρώνει το ανύπαρκτο πλειστάκις κράτος μας.

Οι ιερείς για πολύ κόσμο που έχει ανάγκη, είναι πραγματικοί ήρωες, η προσφορά τους είναι διαρκής, πάντοτε άδολη και ανιδιοτελής.

Αν αυτό το κατανοήσουν οι πολίτες και αγκαλιάσουν θετικά την Εκκλησία, τότε σίγουρα το μέλλον μας θα είναι καλύτερο. Γιατί θα πρέπει να λοιπόν να περιθωριοποιήσουμε το ρόλο της Εκκλησίας στην Ελλάδα μέσω του χωρισμού; Ίσως, τελικά, ο λεγόμενος χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας να είναι «μύθος» που χρησιμοποιείται κατά διαστήματα, για καθαρά ιδεολογικούς λόγους.

Σωστό είναι να επαναπροσδιοριστούν και να οριοθετηθούν εκ νέου οι σχέσεις και οι αρμοδιότητες Κράτους και Εκκλησίας.

Στα πλαίσια μιας ευνομούμενης Πολιτείας και μέσα στις σύγχρονες ευρωπαϊκές προδιαγραφές οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις, μπορούν να οδηγήσουν σε θετικά αποτελέσματα και να ενισχύσουν τους δεσμούς της Εκκλησίας με το Ελληνικό Κράτος και τους πολίτες. Τα επιμέρους προβλήματα μπορούν να λυθούν με διάλογο, σύνεση και ηρεμία. Μόνο ενωμένη η χώρα μας, θα κατορθώσει να λύσει ουσιαστικά τα προβλήματά της και η Εκκλησία πάντοτε, ανά τους αιώνες φροντίζει να διατηρεί ζωντανή την ενότητα και το φρόνημα του Ελληνικού έθνους.

Για αυτό και αξίζει να την προστατεύσουμε.

Ο κ. Χρήστος Κων. Χολέβας είναι χειρούργος οδοντίατρος υποψήφιος διδάκτωρ ιατρικής Α.Π.Θ