Επέτειος αυτονομίας Βορείου Ηπείρου

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 18 Ιουνίου 2008

Γράφτηκε από τον/την Χ.Ι. Αμαραντινός

Κατά κοινή ομολογία η Επέτειος της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, που εορτάσθηκε εφέτος στο Δελβινάκι Ιωαννίνων

στις 18-5-2008 υπήρξε η καλύτερη της τελευταίας 10ετιας. Κι’ αυτό για τρεις κυρίως λόγους :

 

1) Είχε ιδιαίτερη ζωντάνια και νεανικό παλμό, αφού πέραν των φοιτητών της ΣΦΕΒΑ προσήλθαν μαζικά Βορειοηπειρώτες νέοι σπουδαστές από Αθήνα, Θεσ/νίκη, Πάτρα, Ιωάννινα, που με πανώ, συνθήματα και σημαίες της Αυτονόμου Ηπείρου έδωσαν έναν ιδιαίτερο μαχητικό τόνο στην όλη εκδήλωση.

 

2) Διαβάστηκε ένθερμο συγχαρητήριο μήνυμα του Ακρίτα Μητροπολίτου Ξάνθης κ. Παντελεήμονος . Ένα μήνυμα συμπαραστάσεως προς τον Μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ανδρέα για τους εθνικούς αγώνες του εις τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, με την ευχή της συνεχίσεως του σπουδαίου αυτού εθνικού χρέους.

 

3)  Προσήλθε  εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και συγκεκριμένα ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Αθανάσιος Πλεύρης. Το «παρών» έδωσαν εκπρόσωποι της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» καθώς και άλλοι Σύλλογοι εκ Βορείου Ηπείρου, συνεορτάζοντας στην ελεύθερη Ήπειρο την ιστορική Επέτειο.

 

Συγκίνηση και ενθουσιασμό προκάλεσε η παρουσία της μαχητικής ηρωίδας δασκάλας του Μεγάλου Δερείου της Θράκης κ. Χαράς Νικοπούλου καταγομένης από την περιοχή της Κονίτσης, γνωστή για την παρρησία  και το έργο της για την Ελλάδα στο εκεί Μουσουλμανικό χωριό.

 

Καταχειροκροτήθηκε η  άφιξή της μετά του συζύγου της και ενδυνάμωσε το πατριωτικό αίσθημα όταν της δόθηκε ο λόγος κατά το μεσημεριανό γεύμα.  (Σημ.: Το «Βορειοηπειρωτικό Βήμα» σε προηγούμενο φύλλο του είχε αναφερθεί στην εθνική μαρτυρία της κας Χαράς Νικοπούλου, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό της από τους εκεί μουσουλμάνους).

 

Αν θα θέλαμε να δώσουμε ένα σύντομο χρονικό των εκδηλώσεων θα ξεκινούσαμε από το απόγευμα του Σαββάτου (17-5-2008), παραμονή της Επετείου, όπου ετελέσθη πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός στον Ι. Ναό του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού Κονίτσης.

 

Ακολούθησε η επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση του προκατόχου αοιδίμου Ιεράρχου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, και κατόπιν κατετέθησαν στέφανοι και εψάλη ο Εθνικός Ύμνος στον επιβλητικό ανδριάντα του, που βρίσκεται στον αύλιο χώρο του Ιερού Ναού.

 

Την επομένη ετελέσθη Αρχιερατική Θ. Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Δελβινακίου, ιερουργούντος του Μητροπολίτου Ανδρέου με πλειάδα ιερέων, εψάλη μνημόσυνο στο προαύλιο του Ι. Ναού υπέρ των πρωτεργατών και αγωνιστών του Αυτονομιακού Αγώνος (1914), κατετέθη στέφανος στον Τάφο του αειμνήστου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως κυρού ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, πρωτεργάτου της Αυτονόμου Ηπείρου , και ακολούθησε η ομιλία του Μητροπολίτου Ανδρέου.

 

Ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στην πρόσφατη ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου τόνισε την ανάγκη, αφ’ ενός, επαγρυπνήσεως ως προς τις τρέχουσες εξελίξεις, που διαγράφονται δυσοίωνες  και απειλητικές με το λεγόμενο «Τσάμικο» ζήτημα, και αφ’ ετέρου, την προς κάθε κατεύθυνση χωρίς φόβο και δισταγμό εκ μέρους μας διεκδίκηση του δικαίου αιτήματος της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου.

 

Ενός θέματος που κατέχει σπουδαίες και διεθνείς περγαμηνές (Πρωτόκολλο της Κερκύρας 17.5.1914), ικανές να εφαρμοσθούν στην πράξη κυρίως, και όχι μόνο στη θεωρία  από την Αλβανία, που και η ίδια  είχε συνυπογράψει το ανωτέρω Πρωτόκολλο.

 

Ο Μητροπολίτης Κονίτσης αναφέρθηκε στην διεκδίκηση των Βορειοηπειρωτών για τον αυτοπροσδιορισμό τους ως προς την εθνική τους ταυτότητα, στο αίτημα τους για την πολιτιστική τους αυτονομία, στην δίκαιη κατανομή της περιουσίας τους, και στις επενδύσεις υποδομής στις μειονοτικές περιοχές.

 

Επίσης δεν λησμόνησε ν’ αναφερθεί στην ίδρυση σχολείων σ’ όλη την αλβανική επικράτεια, όπου υπάρχουν Έλληνες και στην αφαίρεση από τα σχολικά βιβλία κάθε τι ανθελληνικού και ψευδούς. Υπέδειξε την άμεση απογραφή του πληθυσμού εν σχέσει με την εθνικότητα, την αναγνώριση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημης στο χώρο της διοίκησης του ελληνικού πληθυσμού.

 

Δήλωσε ότι και ο ίδιος δεν πρόκειται να υποστείλει την σημαία του Έθνους, διότι, διαφορετικά θα παρουσιαζόταν ανάξιος διάδοχος του Εθνεγέρτη Σεβαστιανού, καθώς και όλης εκείνης της χορείας των γενναίων και θαρραλέων Ιεραρχών, που προασπίσθηκαν, κατά καιρούς, τα ζητήματα του Έθνους.

 

Επιπλέον, τόνισε, ότι όσο ζει και αναπνέει  δεν θα σταματήσει να φωνάζει και να λέει στους εκάστοτε αρμοδίους : «Προσέξτε την Βόρειο Ήπειρο, για να μην προστεθεί στις «χαμένες πατρίδες», οπότε η ευθύνη μας θα είναι πολύ βαρειά».

 

Μετά την ομιλία ακολούθησε ειρηνική πορεία εντός της πόλεως του Δελβινακίου, συνοδευμένη από τραγούδια και συνθήματα των νέων μας. Εψάλη «Τρισάγιον», και κατετέθη στέφανος από τον Μητροπολίτη στο μνημείο πεσόντων της ηρωϊκής πόλεως.

 

Πριν το πέρας της Εκδηλώσεως διαβάστηκε Ψήφισμα και ενεκρίθη δια βοής. (Το πλήρες κείμενο - Ψήφισμα βρίσκεται στην ιστοσελίδα της Σ.Φ.Ε.Β.Α.  : www.sfeva.gr ).

 

Εκτός των ανωτέρω θέσεων του Μητροπολίτου που αναφέραμε και γίνεται μνεία  στο Ψήφισμα, εκφράσθηκε συγχρόνως

 

α) η  λύπη και η αγανάκτηση των παρευρισκομένων για τους Πανεπιστημιακούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι, πρόσφατα, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, υποστήριξαν τα δήθεν δίκαια των «Τσάμηδων»,

 

β) η έντονη διαμαρτυρία για τις μεθοδεύσεις των Σκοπίων να αναγνωρισθούν διεθνώς ως «Μακεδονία» και

 

γ) ο αγωνιστικός χαιρετισμός στους Κυπρίους αδελφούς με την ευχή και την  προσευχή όλων, τόσο η Κύπρος, όσο και η Βόρειος Ήπειρος να γιορτάσουν σύντομα την εθνική τους αποκατάσταση.