Κυρηνείας Παύλος "Μην ξεγελιέστε από κούφια και χωρίς αντίκρυσμα συνθήματα"

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 20 Δεκεμβρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Εκκλησία της Κύπρου 12:48

Την Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2010, τελέστηκε το 3ο ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α' στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Λευκωσία. Του μνημοσύνου προέστη η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος. Τον επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κυρηνείας κ. Παύλος.

Ακολουθεί ο επιμνημόσυνος λόγος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κυρηνείας κ. Παύλου:

Συμπληρώνονται φέτος τρία χρόνια από την προς Κύριον εκδημίαν του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου πρώην Κύπρου Χρυσοστόμου Α . Στις 22 Δεκεμβρίου 2007 ο  μακαριστός Πρωθιεράρχης εγκατέλειψε τα εγκόσμια μετά από πολύχρονη ασθένεια. Ανέλαβε σε δύσκολους καιρούς την πηδαλιουχία της εν Κύπρω Εκκλησίας και αγωνίσθηκε με σθένος για να παρηγορήσει και στηρίξει το ξεριζωμένο ποίμνιό του και να ανορθώσει το φρόνημα του λαού.

Πιστός στην αποστολή του, με τα φλογερά κηρύγματά του αφύπνιζε τις συνειδήσεις όχι μόνο στα θέματα της Πίστεως αλλά και  της δικαίωσης  της μαρτυρικής μας νήσου. Αμετάθετος στόχος του ήταν η   αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και εποίκων, η ανεύρεση των αγνοουμένων, η απελευθέρωση της πατρίδας μας και η επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες. Αγωνίσθηκε με φλογερό ζήλο για το κύρος της Εκκλησίας και τη δικαίωση της πατρίδας.

Ως ακάματος εργάτης του αμπελώνος του Κυρίου και ανυποχώρητος αγωνιστής υπέρ των εθνικών δικαίων του λαού, έπεσε επί των βωμών των επάλξεων. Κλονίσθηκε ανεπανόρθωτα η υγεία του και οδηγήθηκε προς τον τάφο. Και ναι μεν ο ίδιος δεν βρίσκεται σωματικά ανάμεσά μας, πλην όμως η ανυποχώρητη διεκδικητικότητά του για  την αποκατάσταση του μαρτυρικού λαού παραμένει ζωηρά στη μνήμη μας και μας καθοδηγεί.

Ιδιαιτέρως στις δύσκολες αυτές μέρες που διανύουμε είναι ανάγκη να ακούσουμε την αγωνιστική φωνή του για να αντλήσουμε διδάγματα από την πατριωτική στάση και ζωή του. Διότι δυστυχώς η προτεινόμενη λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, στην οποία ο ίδιος μέχρι τέλους με σταθερότητα εναντιώθηκε, προβάλλεται με εμμονή από την πλευρά μας ως η μόνη επιλογή για λύση του Κυπριακού.

Αυτή όμως η μορφή λύσης, δεν θα φέρει  την ποθητή δικαίωση, αλλά τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, του μόνου ισχυρού και αποτελεσματικού διπλωματικού όπλου που απέμεινε στα χέρια μας. Η φυλετική και άδικη αυτή λύση της Διζωνικής, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, παγιώνει και νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία. Η ρατσιστική αυτή λύση, αναβαθμίζει το ψευδοκράτος και  στερεί για πάντα από τους νόμιμους κατοίκους, την επιστροφή στις περιουσίες τους.

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ούτε δίκαιη είναι, ούτε εδράζεται πάνω σε αρχές. Τουναντίον, καταπατεί κάθε δημοκρατική αρχή και εγκαθιδρύει καθεστώς «απαρτχάϊντ», που ακόμη και οι αυτόχθονες κάτοικοι της Νοτίου Αφρικής το αποτίναξαν μετά βδελυγμίας. Ειδικά, για μας τους πρόσφυγες, μας αφαιρεί το δικαίωμα ιδιοκτησίας, ελεύθερης εγκατάστασης και  μας στερεί τα πολιτικά δικαιώματα στο λεγόμενο συνιστών κρατίδιο.  Αυτή η λύση θα είναι η απαρχή νέων δεινών για το μαρτυρικό νησί μας, γιατί δεν θα μπορεί να λειτουργήσει, αλλά θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος.

Ένεκα της συνεχούς άτεγκτης στάσης  της Τουρκίας και της δικής μας λανθασμένης πορείας, οι συνομιλίες  βρίσκονται σε δραματικά αδιέξοδα, γιατί άρχισαν χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Είναι βαρύτατες και ασήκωτες οι ευθύνες των χειριζομένων το μέλλον του αδικημένου αυτού λαού.  Με την αδράνεια και  την ηττοπαθή διάθεσή τους,  κατάφεραν να μετατραπεί  το Κυπριακό από διεθνές έγκλημα  εισβολής και κατοχής, σε πρόβλημα διακοινοτικής διαφοράς, αποενοχοποιώντας έτσι την Τουρκία, η οποία  χωρίς να υπολογίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, συμπεριφέρεται με περισσή υπεροψία και αλαζονεία. Λόγω των δικών μας λανθασμένων χειρισμών,  υποθάλπεται η αδιαλλαξία της και καθίσταται ο λαός μας ένοχος για όσα υποφέρει ένεκα  της συνεχιζόμενης παράνομης κατοχής.

Αντί η  πλευρά μας να εστιάζει τον αγώνα της στη διπλωματική υπεροχή της ως μέλος της ΕΕ, γιατί το πολιτικό ανισοζύγιο που προσπάθησαν να μας επιβάλουν  με την τουρκική εισβολή, ανατράπηκε με την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ,  έμφοβη και περιδεής, με τις απαράδεκτες παραχωρήσεις και «γενναίες προσφορές» της προς τον κατακτητή, παρέμεινε προσκολλημένη στο άρμα των Αγγλοαμερικανών, έχοντας τη ψευδαίσθηση ότι με τη συμπεριφορά του καλού παδιού θα αποσπάσει δήθεν την εύνοια και συμπαράστασή τους.

Είναι προφανές ότι η Τουρκία εργάζεται για διασφάλιση των στρατηγικών και επεκτατικών της συμφερόντων. Όλες οι προσπάθειές της επικεντρώνονται στην δική της αποενοχοποίηση και την αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Τουρκία απεργάζεται την πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου και μιλά για λύση δύο κρατών, δύο λαών, δύο κυριαρχιών, δύο οικονομιών και επιμένει στην αναγνώριση του ψευδοκράτους. Με την ενθάρρυνση της  διεθνούς υποκρισίας και τις απαράδεκτες προτάσεις της πλευράς μας, αποκαλούνται οι σφετεριστές των κατεχομένων περιουσιών  μας ως χρήστες, αμφισβητείται  το καθεστώς των  νομίμων  ιδιοκτητών και αρχίζει πολύπλοκη διαδικασία η οποία ουδέποτε θα οδηγήσει στην ανάκτηση των περιουσιών τους. Η πλευρά μας όμως, εξακολουθεί να εμμένει προσκολλημένη στη λύση της Διζωνικής, η οποία  είναι αποτυχημένη προσέγγιση που οδηγεί μόνο σε δραματικά αδιέξοδα.

Η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί τα αισθήματα του λαού μας με τον εξευτελισμό των εγκλωβισμένων, την βεβήλωση των ιερών και οσίων μας, την απαγόρευση  συντήρησης των ετοιμόρροπων κατεχομένων χριστιανικών μνημείων μας και την τέλεση της Θείας Λειτουργίας από τον Επίσκοπο Καρπασίας στην κατεχόμενη Ιερά Μονή του Αποστόλου Ανδρέα. Και όμως, δεν  ακούσαμε από τους κυβερνώντες καμιά φωνή διαμαρτυρίας, προφανώς  μη τυχόν και χαλάσει το «καλό» κλίμα των συνομιλιών.

Όμως με τις ψευδαισθήσεις και τους λανθασμένους χειρισμούς δεν εξασφαλίζεται η φυσική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.

Αντί να καταγγελθεί  ότι εξακολουθεί να παραβιάζει το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη συνεχιζόμενη  παράνομη κατοχή, αφήνεται να παρουσιάζεται ως ανεξάρτητος παρατηρητής που μάλιστα ενδιαφέρεται έστω και φραστικά, για την πρόοδο της διαδικασίας των συνομιλιών. Έπρεπε οι εγγυήτριες δυνάμεις  Τουρκία και Βρετανία με τη δική μας πρωτοβουλία να πιεσθούν επιτέλους από τη διεθνή Κοινότητα να σεβασθούν το υπ’ αυτών παραβιασθέν Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, και όχι να τις αφήνουμε με τη σιωπή μας, ανενόχλητες να συνεχίζουν να το υπονομεύουν.

Τραγική κατάληξη της αποτυχημένης πολιτικής μας είναι η τελευταία  έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος αποενοχοποιεί την Τουρκία, φθάνοντας  στο σημείο να θεωρεί τη στάση της εποικοδομητική για τις διεξαγόμενες συνομιλίες και επί πλέον να  μας απειλεί και εκβιάζει.

Επισείει τον κίνδυνο  της απόσυρσης της ειρηνευτικής δύναμης από το νησί και δρα και ενεργεί εκτός των πλαισίων των αρμοδιοτήτων του, προετοιμάζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες.

Αντί να συμπεριφέρεται ως θεματοφύλακας του Καταστατικού Χάρτη, των Αρχών και Αξιών  του ΟΗΕ,  σεβόμενος την κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα του ανεξαρτήτου Κράτους μέλους των ΗΕ και της ΕΕ, με την ενθάρρυνση των Αγγλοαμερικανών και τη δική μας ολιγωρία, επεμβαίνει κατάφωρα στα εσωτερικά της Κυπριακής Δημοκρατίας την οποία υποβαθμίζει, εξισώνοντάς την  με το παράνομο ψευδοκράτος, αφού την χαρακτηρίζει ως «εξουσία του Νότου». Αντί η πλευρά μας μετά την ανεπίτρεπτη αυτή έκθεση να αντιδράσει διαμαρτυρόμενη άμεσα και δυναμικά, θεώρησε αντίθετα  ότι υπάρχουν και θετικά στοιχεία σ’ αυτή.

Το μόνο που  ανησυχεί τους Αγγλοαμερικανούς και τους δικούς μας, οι οποίοι πιστά τους ακολουθούν, είναι  πως να πουλήσουν τη λύση στον προδομένο λαό, αδιαφορώντας για  το περιεχόμενό της. Προσπαθούν εναγωνίως να τον πείσουν  να δεχθεί την Διζωνική, η οποία ούτε δίκαιη είναι, ούτε βιώσιμη ούτε λειτουργική.

Η εμμονή στη λύση της ΔΔΟ διαιωνίζει το αδιέξοδο, όπως  αυτό έχει αποδείξει η ιστορική πραγματικότητα. Καιρός είναι να στραφούμε σε συνεπείς και ισχυρούς  συμμάχους και  να απεγκλωβισθούμε από τη λυκοφιλία των Βρετανών, οι οποίοι μεθοδεύουν την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να τους  πείσουμε δε, ότι λόγω των απροκάλυπτων κινήσεών τους  εναντίον των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας θεωρούνται εχθροί, και συνεπώς ανεπιθύμητοι στις Βάσεις που διατηρούν σε βάρος μας. Αυτό επιβάλλει ο αυτοσεβασμός, η τετράγωνη λογική και η εθνική αξιοπρέπεια.

Είναι καιρός οι κρατούντες να αφουγκρασθούν επιτέλους τις έκδηλες ανησυχίες του λαού και να μην υποβαθμίζουν με ειρωνική διάθεση   την αποδοκιμασία του γι’ αυτή τη μορφή λύσης, η οποία  οδηγεί στον καταποντισμό των ελπίδων και προσδοκιών του και ας  παύσουν να θεωρούν την έκφραση απαρέσκειας για τον κατήφορο  που οδηγούν οι λανθασμένες ενέργειές τους ως «ψευδοπατριωτισμό». Το αισθητήριο του λαού είναι αλάνθαστο και δεν οδηγείται από ευσεβοποθισμούς.

Λόγω ακριβώς έλλειψης στρατηγικής και υψηλών στόχων απουσιάζει η ποθητή ενότητα μεταξύ λαού και πολιτικής ηγεσίας Ο λαός είναι έτοιμος για ενότητα, γύρω όμως από αρχές και αξίες, και  όχι  από πρόσωπα, όσον ψηλά και αν αυτά βρίσκονται στην εξουσία, γιατί δεν έχουμε προσωπολατρεία. Τότε θα ευλογήσει και ο Θεός τους κόπους και τις προσπάθειές μας.  Ευσεβοποθισμοί είναι να επιμένουν να συζητούν για τον βίαιο διαμελισμό  του λαού λόγω διαφορετικής γλώσσας και θρησκείας και την αυτοδιάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταυτόχρονα να έχουν την ψευδαίσθηση ότι θα συγκρατήσουν την αδηφαγία του Αττίλα, θα εξημερώσουν την τουρκική θηριωδία και θα διασφαλίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Κανείς δεν θα μπορέσει να εξαναγκάσει την Εκκλησία να σιωπήσει και να μην διακηρύττει την αλήθεια. Μπροστά στον κίνδυνο τουρκοποίησης της Κύπρου και εξαφάνισης του Ελληνισμού, η Εκκλησία της Κύπρου με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπό μας δεν θα διστάσει, όπως και την περίοδο  προ του Δημοψηφίσματος, ότε απέρριψε το επάρατο σχέδιον Ανάν που προνοούσε τη ΔΔΟ, να υπερασπίσει με παρρησία την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και  τη δημοκρατία και να διαφωτίζει τον λαό και να τον υποστηρίζει, ώστε να απορρίψει  μια διαφαινόμενη άδικη λύση η οποία θα εξουδετερώνει την φυσική και εθνική μας επιβίωση στο νησί μας.

Μακαριώτατε,

Ο αείμνηστος  προκάτοχός σας, δεν έπαψε να διακηρύττει παντού ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης παράνομης κατοχής. Είναι λοιπόν ανάγκη για αναπροσαρμογή της μέχρι τούδε πολιτικής, χάραξη νέας εθνικής γραμμής, αλλαγή στρατηγικής και επανατοποθέτησης του Κυπριακού ως διεθνούς εγκλήματος εισβολής και κατοχής.

Αδελφοί μου,

Ανηφορική παραμένει η πορεία μας, γεμάτη από  πολλά εμπόδια. Σας καλούμε σε εγρήγορση. Μην ξεγελιέστε από κούφια και χωρίς αντίκρυσμα συνθήματα. Συνειδητοποιείστε ότι η λεγόμενη «ευελιξία» δεν είναι τίποτε άλλο, παρά συνεχείς υποχωρήσεις και μονομερείς παραχωρήσεις προς τον κατακτητή, ώστε με την άδικη και ετεροβαρή συνθηκολόγηση, να προσεγγισθούν οι τουρκικές θέσεις για να συγκατανεύσει σε λύση.

Ελπίζουμε στον Κύριο και προσευχόμαστε σ’ Αυτόν, όπως   χαρίζει τον θείο φωτισμό στους χειριζομένους το Κυπριακό και μετάνοια σε όλους, ώστε να «επιβλέψει ιλέω όμματι επί την κάκωσιν ημών» και μας επιβραβεύσει με  την πολυπόθητη απελευθέρωση από τους Τούρκους εισβολείς και τους εποίκους. Αμήν.