Ο Νεαπόλεως Πορφύριος μιλάει για την σύλληψή του

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 27 Μαρτίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Ελευθερία Σωφρονίου | 13:21

Τη θλίψη, την οργή και την αγανάκτησή του εξέφρασε στη «Σ» ο εκπρόσωπος του Γραφείου της Εκκλησίας της Κύπρου στις Βρυξέλλες, Θεοφιλέστατος Χωρεπίσκοπος Νεαπόλεως Πορφύριος.

Περιγράφει την περιπέτεια που έζησε πρόσφατα, όταν επισκέφθηκε με ευρωβουλευτές τα κατεχόμενα, με προορισμό το μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα.

Η ανατροπή των σχεδίων της ομάδας από το κατοχικό καθεστώτος συγκλόνισε τον ιερωμένο. Τον συναντήσαμε στις Βρυξέλλες, με την ευκαιρία πραγματοποίησης εκδήλωσης «Εκκλησία και Νέοι, σήμερα», ως μέρος του Προγράμματος Ενημερωτικής Επίσκεψης, την οποία διοργάνωσε το Πολιτικό Γραφείο της ευρωβουλευτού Αντιγόνης Παπαδοπούλου (14-17 Μαρτίου).

Ο Θεοφιλέστατος, στη συνέντευξή του στη «Σ», αναφέρεται επίσης στο ρόλο της Αντιπροσωπίας της Εκκλησίας της Κύπρου στις Βρυξέλλες, τα προβλήματα των νέων και το μοναχισμό.

Πώς νιώσατε τη στιγμή που σας συνέλαβαν οι κατοχικές αρχές, κατά την επίσκεψή σας στο ναό της Αγίας Ζώνης στην Αμμόχωστο; Περιγράψτε μας την εξέλιξη των γεγονότων εκεί.

Με πρωτοβουλία της Εκκλησίας της Κύπρου, και με τη συνεργασία της ευρωβουλευτού κ. Ελένης Θεοχάρους, προσκλήθηκαν οι ευρωβουλευτές J. Walesa, A. Zasada και M. Nedelcheva να επισκεφθούν την Κύπρο και να δουν από κοντά τη συνεχιζόμενη καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την καταπάτηση της θρησκευτικής ελευθερίας των Ελληνοκυπρίων, αλλά και των εγκλωβισμένων ειδικότερα.

Το Σάββατο 12 Μαρτίου ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας στα κατεχόμενα, περνώντας από το οδόφραγμα των Στροβιλιών και προορισμό τη Μονή του Αποστόλου Ανδρέα, με ενδιάμεσες στάσεις σε διάφορα θρησκευτικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους.

Όμως, τα σχέδιά μας ανατράπηκαν αιφνιδιαστικά, με τη σύλληψη των δύο Πολωνών ευρωβουλευτών Walesa και Zasada μαζί με τους κ. Γιαννάκη Μάτση και κ. Λοΐζο Αυξεντίου, στον περίβολο του ναού της Αγίας Ζώνης, στην περίκλειστη περιοχή Αμμοχώστου.

Οδηγήθηκαν πρώτα σε στρατιωτικό σταθμό των κατοχικών δυνάμεων για ανάκριση και μετά στον αστυνομικό σταθμό του ψευδοκράτους, στον οποίο οδηγηθήκαμε και οι υπόλοιποι έξι της ομάδας μας, όπου και κρατηθήκαμε μέχρι το απόγευμα.

Κατά τη διάρκεια της κράτησής μας ανακριθήκαμε από τους «αστυνομικούς», αρνηθήκαμε όμως να υπογράψουμε την κατάθεσή μας. Γύρω στις έξι το απόγευμα μας άφησαν ελεύθερους, πλην των κ. Γ. Μάτση και κ. Λ. Αυξεντίου.

Τους οδήγησαν αργότερα σε νοσοκομείο της Αμμοχώστου λόγω προβλημάτων υγείας που ένιωσαν. Την Κυριακή ο κ. Αυξεντίου οδηγήθηκε σε στρατοδικείο των κατεχομένων, όπου και του απαγγέλθηκε το κατηγορητήριο.

Στη συνέχεια αφέθηκε υπό όρους ελεύθερος, για να δικαστεί την επόμενη ημέρα μαζί με τον κ. Μάτση σε «δικαστήριο» του ψευδοκράτους.

Τη Δευτέρα 14 Μαρτίου οδηγήθηκαν και οι δύο σε πολιτικό δικαστήριο και επεβλήθη στον καθένα πρόστιμο 200 τουρκικών λιρών, για παράνομη είσοδο σε στρατιωτικό χώρο.

Την ώρα της κράτησής μας νιώσαμε θλίψη, οργή και αγανάκτηση για τη στέρηση του αυτονόητου ανθρωπίνου δικαιώματός μας, να έχουμε ελεύθερη και ανεμπόδιστη προσπέλαση σε ορθόδοξο χώρο λατρείας.

Όλα αυτά τα επιβάλλει σε Ευρωπαίους πολίτες η τουρκική κατοχική δύναμη, που δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στη συζήτηση για τους νέους που διεξήχθη, κάνατε ένα λογοπαίγνιο, ότι εγκλωβίστηκαν Αυξεντίου-Μάτσης. Το γεγονός αυτό σάς ξύπνησε θύμισες από την ιστορία της Κύπρου;

Η σύλληψη των Μάτση και Αυξεντίου από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής συνειρμικά και αυθόρμητα παραπέμπει στους ήρωες του απελευθερωτικού μας αγώνα 1955-59, μιας και οι δύο συλληφθέντες έχουν κοντινή συγγένεια με τους αγωνιστές.

Οι προσπάθειες της Εκκλησίας

Mια από τις τραγικές και σίγουρα ανεπανόρθωτες συνέπειες της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο είναι η συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ποιες ενέργειες κάνει η Εκκλησία της Κύπρου για τον τερματισμό της λεηλασίας των εκκλησιών μας;

Η Εκκλησία της Κύπρου αγωνίζεται με όλες τις δυνάμεις της και προς πάσαν κατεύθυνση για τον τερματισμό της καταστροφής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στα κατεχόμενα.

Εκδηλώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο με θέμα την πολιτιστική καταστροφή, εκθέσεις στις Βρυξέλλες και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, ενημέρωση των Ευρωπαίων αξιωματούχων με έντυπο και οπτικοακουστικό υλικό, επισκέψεις Ευρωπαίων αξιωματούχων και ευρωβουλευτών στα κατεχόμενα.

Τις ίδιες προσπάθειες καταβάλλει και προς τους χριστιανικούς οργανισμούς, τη Διαβούλευση Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (Δ.Ε.Ε.), το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) και το Συμβούλιο Εκκλησιών Μέσης Ανατολής (Σ.Ε.Μ.Α.).

Επίσης, τόσο οι Κύπριοι ευρωβουλευτές όσο και η Κυβέρνηση καταβάλλουν σοβαρές προσπάθειες προς την κατεύθυνση αυτή. Προσκρούουμε, όμως, στην τουρκική απροθυμία και τον τουρκικό στρατό, που είναι αμείλικτος.

Αυτό που παρεμποδίζει την επίτευξη ουσιαστικής προόδου, γιατί υποσχέσεις παρέχονται αφειδώλευτα χωρίς όμως εφαρμογή, είναι η βουλιμία της τουρκικής πολιτικής, που θέλει να εκμεταλλεύεται καθετί πολιτικά, καθώς και η βαριά σκιά της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.

Οι «αρχές» του ψευδοκράτους καταβάλλουν απεγνωσμένες προσπάθειες να παρουσιάσουν το μόρφωμά τους ως συγκροτημένη πολιτεία.

Ποιος είναι ο ρόλος της Αντιπροσωπίας της Εκκλησίας της Κύπρου στις Βρυξέλλες;

Η Αντιπροσωπία της Εκκλησίας της Κύπρου στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς δίδει τη διακριτική μαρτυρία της Ορθόδοξης τοπικής μας Εκκλησίας, στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αγωνίζεται για την ενημέρωση των Ευρωπαίων αξιωματούχων για την καταπάτηση της θρησκευτικής ελευθερίας των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, και τη συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από τις δυνάμεις κατοχής, μιας κληρονομιάς που είναι ευρωπαϊκή και παγκόσμια.

Ζητούμε επιτακτικά την παρέμβασή τους προς την τουρκική κυβέρνηση, για τον τερματισμό της καταστροφής, αλλά και την άμεση συντήρηση και επαναλειτουργία των χώρων λατρείας.

Μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του κοινωνικού ιστού

Βλέπουμε μια τάση, τα ζευγάρια να συγκατοικούν χωρίς πρώτα την επισημοποίηση του γάμου. Μήπως με αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζεται ο θεσμός του γάμου; Ποια η άποψή σας για το θέμα;

Η ξενόφερτη αυτή τάση στην Κύπρο, είναι άγνωστη στην ορθόδοξή μας παράδοση.

Οι άνθρωποι που ζουν κατά τον τρόπο αυτό, θέλουν να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα του γάμου, χωρίς να αναλαμβάνουν όμως καμία ευθύνη και κόστος.

Κατ’ αυτόν όμως τον τρόπο, αποδυναμώνεται ο θεσμός του γάμου, τον οποίο όλοι αναγνωρίζουμε ως το υγιές κύτταρο της κοινωνίας.

Επομένως, και κοσμικοί και πνευματικοί άνθρωποι συμφωνούμε ότι ο τρόπος αυτός διαβίωσης είναι ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του κοινωνικού ιστού.

Γίνατε μοναχός στην ηλικία 28 χρονών. Είναι δύσκολος ο δρόμος του μοναχισμού; Περιγράψτε μας αυτή την οδό της ζωής. Πιστεύετε ότι γίνονται πειθαναγκασμοί από πλευράς της Εκκλησίας;

Η μοναχική μου πορεία ξεκίνησε στα 28 μου χρόνια, το 1995 στην ιστορική Μονή της Παναγίας του Μαχαιρά. Η καθημερινή ζωή και το πρόγραμμα του μοναχού σε μια κοινοβιακή μονή εύκολα μπορεί να περιγραφεί εξωτερικά.

Ο πνευματικός, όμως, αγώνας ενός μοναχού και οι εμπειρίες που βιώνει είναι μοναδικές και ανέκφραστες. Μόνον εκείνος, ο πνευματικός του και ο Θεός τις γνωρίζουν.

Σε γενικές γραμμές, η ζωή ενός μοναχού είναι ζωή ισόβιας άσκησης, με κόπο και ιδρώτα πολύ. Γι’ αυτό και η Θεία Χάρη στη ζωή του αγωνιζόμενου μοναχού είναι εντονότερα παρούσα. Αυτή τον μεταμορφώνει και τον αγιάζει κατά τρόπο μυστικό και αόρατο.

Τα όσα λέγονται και γράφονται περί προσυλητισμών στο μοναχισμό στην Εκκλησία της Κύπρου, γι’ αυτούς που γνωρίζουν τη μοναχική βιωτή, μόνο θυμηδία προκαλούν.

Είναι απόλυτα κατανοητή η θλίψη ελάχιστων γονιών, που δεν είδαν τα παιδιά τους να ακολουθούν τα δικά τους όνειρα για την επαγγελματική ή άλλη αποκατάστασή τους.

Είναι, όμως, ακατανόητη η δική τους έλλειψη σεβασμού στην ελεύθερη επιλογή των παιδιών τους να ακολουθήσουν το δρόμο της ζωής τους.