Χειροτονία διακόνου από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 03 Απριλίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Εκκλησία της Κύπρου 23:31

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, την Κυριακή, 3 Απριλίου 2011, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, χειροτόνησε σε διάκονο, στον ιερό ναό Αποστόλου Βαρνάβα Κοκκινοτριμιθιάς, τον ευσεβέστατο νέο Κωνσταντίνο Κωνσταντίνου του Λαζάρου.

Ο ευλαβέστατος διάκονος Κωνσταντίνος διανύει το εικοστό τρίτο έτος της ηλικίας του. Γεννήθηκε στην Ανθούπολη και σήμερα είναι νυμφευμένος στην κοινότητα Παλαιομετόχου.

Υπηρέτησε στον ιερό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και είναι απόφοιτος του Ανώτερου Κύκλου Σπουδών της Ιερατικής Σχολής Κύπρου «Απόστολος Βαρνάβας».

Τον ιερό ναό του Αποστόλου Βαρνάβα στην Κοκκινοτριμιθιά κατέκλυσε από νωρίς το πρωί πλήθος πιστών. Συγγενείς, φίλοι και χωριανοί συνάχθηκαν, για να συμμετάσχουν στο Μυστήριο  της Θείας Λειτουργίας και στο Μυστήριο της Χειροτονίας του Κωνσταντίνου σε διάκονο,  αλλά και για να προσευχηθούν στον εν Τριάδι Θεό, όπως ο νέος διάκονος της κοινότητας φέρει εις πέρας το έργο, το οποίο με τη χάρη του Θεού αναλαμβάνει.

Ο Μακαριώτατος, απευθυνόμενος στους ιερείς, το διάκονο και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της κοινότητας Κοκκινοτριμιθιάς, είπε:

«Σήμερα, με πολλή χαρά ήρθαμε εδώ στην κωμόπολή σας και χειροτονήσαμε τον ευλαβέστατο Κωνσταντίνο σε διάκονο. Εδώ έχετε δύο ιερείς, και βεβαίως ένα τρίτο ιερέα στο συνοικισμό. Οι δύο ιερείς σας υπηρέτησαν επί δεκαετίες την κοινότητά σας. Είναι καλοί ιερείς και πάντοτε έχαιραν πολλής εκτίμησης από την Ιερά Αρχιεπισκοπή.

‘Όμως ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν μας αφήνει να προσφέρουμε υπηρεσίες, όπως υπηρετούσαμε όταν είμεθα νέοι. Και εγώ και οι δύο ιερείς σας εισήλθαμε, με τη Χάρη του Θεού, στην τρίτη ηλικία, γι’  αυτό πρέπει να μεριμνούμε έγκαιρα, ούτως ώστε να ανανεώνεται ο κλήρος, προτού φθάσουμε στο σημείο να μη μπορούμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Χρωστούμε χάριτες και στον π. Μιχαήλ Ευθυμίου, ο οποίος κατηύθυνε τα βήματα του νέου διακόνου μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, και σήμερα τον οδήγησε  επί τα ενδότερα του θυσιαστηρίου, όπου η Χάρη του Θεού τον κατέστησε διάκονο. Έλαβε τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης.

Είμεθα σίγουροι ότι ο π. Κωνσταντίνος θα δώσει όλο τον καλό του εαυτό. Και είμεθα, επίσης, σίγουροι, ότι οι γέροντες ιερείς θα του συμπεριφέρονται ως να ήταν δικό τους, κατά σάρκα, παιδί και ο ίδιος θα τους συμπεριφέρεται ως να ήταν ο υιός τους. Αυτές οι σχέσεις επιθυμούμε να υπάρχουν μεταξύ των ιερέων και των διακόνων.

Ο διάκονος να σέβεται τους ιερείς, οι δε ιερείς να αγαπούν το διάκονο. Να έχουν καλή συνεργασία, να μαθητεύσει κοντά τους και να τον καταστήσουν ένα άξιο λειτουργό της Εκκλησίας του Χριστού. Εμείς θα χαιρόμαστε όταν ακούμε θετικά λόγια και όταν θα βλέπουμε άριστη συνεργασία, για το καλό της Εκκλησίας και της κωμόπολής σας, αλλά και για το καλό όλων και του καθενός ξεχωριστά. Η πόρτα μας, δήλωσα πολλές φορές, θα είναι ανοιχτή για τους ιερείς και το διάκονο.

Με προσοχή θα τους ακούω και αν παρ’ ελπίδα υπάρχουν κάποια προβλήματα είμεθα έτοιμοι να τους δώσουμε λύση.

Αυτή την αγάπη θέλουμε και από σας προς το διάκονο, ο οποίος θα ανταποδίδει αυτή την αγάπη και θα προσφέρει όλο του τον εαυτό.

Ο διάκονος θα γίνει θυσία, θα λιώσει όπως το κερί, για να φωτίζει όλους. Θα βαδίζει το σωστό δρόμο. Το δρόμο που χάραξε ο ίδιος ο Χριστός, που είναι ο δρόμος της σωτηρίας για όλους εσάς και για τον εαυτό του.

Είθε ο Θεός να δώσει ό,τι καλό σε όλους. Να είστε σίγουροι ότι εμείς πάντοτε θα αγρυπνούμε. Η Εκκλησία είναι κοντά σας, δίπλα σας, βοηθός και συμπαραστάτης σας».